Αυτή με τη σειρά της αποτελεί κορυφαίο ζήτημα στην πορεία για την «εμβάθυνση της Οικονομικής και Νομισματικής Ενωσης» (ΟΝΕ) στην Ευρωζώνη, που βέβαια προϋποθέτει και μια σειρά από νέες αντιλαϊκές διαρθρωτικές παρεμβάσεις, με κατεύθυνση τη διοχέτευση φτηνής χρηματοδότησης στα ευρωπαϊκά μονοπώλια και τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Σε αυτό το φόντο, η «τρίτη έκθεση προόδου» της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναφορικά με τα «μη εξυπηρετούμενα δάνεια» στην ΕΕ αναδεικνύει ταυτόχρονα και την «ανάγκη» επιτάχυνσης των διαδικασιών στην πορεία για την «ένωση των κεφαλαιαγορών» με στόχο τη διαμόρφωση και άλλων (εξωτραπεζικών) μηχανισμών χρηματοδότησης των τμημάτων του ευρωπαϊκού κεφαλαίου.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, «η Ενωση Κεφαλαιαγορών διαδραματίζει πρωτεύοντα ρόλο στην ενίσχυση της ΟΝΕ καθώς και του ευρώ. Πιο ολοκληρωμένες χρηματοπιστωτικές αγορές θα μπορούν να απορροφούν καλύτερα τους κραδασμούς προτού αυτοί φτάσουν στους φορολογουμένους», δηλαδή να αφήσουν σε δεύτερο επίπεδο και μόνο ως «εναλλακτικό» πλάνο τη δυνατότητα κρατικών ή και διακρατικών πακέτων στήριξης σε οικονομίες και τράπεζες της ΕΕ που θα βρεθούν αντιμέτωπες με το ενδεχόμενο νέων κλυδωνισμών.
Βέβαια, το δίπολο της «τραπεζικής ένωσης» και της «ένωσης κεφαλαιαγορών» είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένο με την αναβάθμιση της ΕΕ στο πλέγμα των οικονομικών - γεωπολιτικών ανταγωνισμών με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και αγορές και, όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται, «οι ευρωπαϊκές κεφαλαιαγορές με μεγαλύτερη εμβάθυνση και ρευστότητα θα οδηγήσουν επίσης σε ευρύτερη χρήση του ευρώ από τους συμμετέχοντες στην αγορά, στις καθημερινές τους πράξεις».
Ενδοαστική διαπάλη για τον «επιμερισμό των κινδύνων»
Η διαμόρφωση του «κοινού ταμείου» διασώσεων με τη σειρά της προϋποθέτει τη ραγδαία συρρίκνωση της μάζας με τα «κόκκινα» τραπεζικά δάνεια ειδικά στους σχετικά αδύναμους κρίκους, όπως είναι η ελληνική οικονομία, προκειμένου να επιμεριστούν οι «κίνδυνοι» στο πλαίσιο της «αναλογικότητας» και των μέσων όρων που επικρατούν κάθε φορά στην ΕΕ.
Σύμφωνα με την έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, τα ποσοστά των μη εξυπηρετούμενων δανείων (σε σχέση με τη συνολική μάζα των δανείων) στον ευρωπαϊκό τραπεζικό τομέα συνέχισαν να μειώνονται το α' εξάμηνο του 2018, φτάνοντας κατά μέσο όρο στο 3,4% «και πλησιάζουν πάλι τα προ κρίσης επίπεδα», ενώ ο συνολικός όγκος «μη εξυπηρετούμενων δανείων» σε επίπεδο ΕΕ διαμορφώνεται στα 820 δισ. ευρώ.
Ταυτόχρονα, και «παρά τα ενθαρρυντικά αυτά σημάδια, τα υψηλά ποσοστά μη εξυπηρετούμενων δανείων εξακολουθούν να αποτελούν πρόκληση για ορισμένα κράτη - μέλη».
Ειδικότερα, η έκθεση της Επιτροπής σημειώνει ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην πρώτη θέση στην ΕΕ με ποσοστό 44,9%. Ακολουθεί η Κύπρος με 28,1%, η Πορτογαλία με 11,7% και η Ιταλία με 10%, όπου η αποκλιμάκωση ήρθε ως αποτέλεσμα κρατικών παρεμβάσεων και ενισχύσεων με μοντέλα αντίστοιχα με αυτά που βρίσκονται σήμερα στα αντιλαϊκά παζάρια για την περίπτωση των ελληνικών τραπεζικών ομίλων.
Κλοιός πλειστηριασμών στην πρώτη κατοικία
Μάλιστα, αναφορικά με το σημερινό καθεστώς δικαστικής προστασίας για την πρώτη κατοικία στην Ελλάδα, ο Β. Ντομπρόβσκις σημείωσε ότι πρέπει να γίνει κατανοητό ότι δεν μπορεί να είναι ο ίδιος νόμος, απαράλλακτος. Ο ίδιος, συμπλήρωσε, «πρέπει να είναι κάτι πιο στοχευμένο, κάτι που να αφορά μόνο τους πλέον ευάλωτους και να μην αφήνει διόδους στους στρατηγικούς κακοπληρωτές για να τον εκμεταλλευτούν».
Τα παραπάνω προδιαγράφουν το ξήλωμα και στα τελευταία απομεινάρια στο καθεστώς δικαστικής προστασίας και για την πρώτη κατοικία των λαϊκών νοικοκυριών, όπως άλλωστε έχει προαναγγείλει η κυβέρνηση.
Παράλληλα, σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας για την «επισκόπηση του ελληνικού χρηματοπιστωτικού συστήματος», στο τέλος του α' εξαμήνου 2018 ποσό 12,9 δισ. ευρώ τελεί υπό το καθεστώς του ν. 3869/2010 (νόμος Κατσέλη) και, όπως χαρακτηριστικά επισημαίνεται, «αναδεικνύεται ως ζήτημα ιδιαίτερης σημασίας η ταχεία εκδίκαση και εκκαθάριση των εν λόγω ανοιγμάτων».
Επίσης, όπως αναφέρεται, «η περαιτέρω ταχεία αποκλιμάκωση (σ.σ. στα "κόκκινα" δάνεια) καθίσταται πλέον καθοριστικής σημασίας, καθώς η επιτυχής αντιμετώπιση του προβλήματος (...) θα επιτρέψει στα πιστωτικά ιδρύματα να απελευθερώσουν κεφάλαια, τα οποία θα μπορέσουν να κατευθυνθούν στις πιο δυναμικές και εξωστρεφείς επιχειρήσεις».
Την ίδια ώρα, η κυβέρνηση απογειώνει την κοροϊδία στο λαό, καθώς το λεγόμενο «πλαίσιο προστασίας» που διαφημίζει, έγκειται σε «παρεμβάσεις» όπως η ενεργοποίηση της νομοθετικής ρύθμισης για την επιδότηση στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας, ενόψει και της πλήρους διάλυσης στο καθεστώς νομικής προστασίας για την πρώτη κατοικία.
Πρόκειται για μία ακόμη απάτη ολκής, καθώς η θηλιά των εκβιασμών θα σφίγγει, ενώ στην πραγματικότητα αυτοί που διευκολύνονται είναι οι τράπεζες, προκειμένου, σε κάθε περίπτωση, να βάλουν στο χέρι τις απαιτήσεις τους από τα στεγαστικά δάνεια.
Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι τα πλέον οικονομικά αδύναμα λαϊκά νοικοκυριά - και με προϋπόθεση ότι έχουν εξασφαλίσει τη δικαστική απόφαση για προστασία από πλειστηριασμούς - υποχρεώνονται στην καταβολή ελάχιστης δόσης στις τράπεζες στο 5% του ετήσιου οικογενειακού εισοδήματος μέχρι 8.000 ευρώ και 10% στο κλιμάκιο πάνω από τα 8.000 ευρώ.
Ταυτόχρονα, ο «Κώδικας Δεοντολογίας» των τραπεζών, σύμφωνα με παλαιότερη απόφαση της Τράπεζας της Ελλάδας, μεταξύ άλλων, προβλέπει:
- Βάση του υπολογισμού της μελλοντικής ικανότητας αποπληρωμής του οφειλέτη αποτελεί το ποσό που προκύπτει από τον υπολογισμό της τρέχουσας ικανότητας αποπληρωμής του οφειλέτη, με καταρχήν σταδιακή προσαύξηση ποσοστού 5% ανά πενταετία.
- Το ποσοστό της προσαύξησης ανά πενταετία μπορεί να είναι μεγαλύτερο ή μικρότερο του 5%.
-- Το τρέχον επίπεδο δαπανών σε σχέση με τις «εύλογες δαπάνες διαβίωσης».
-- Η ηλικία του οφειλέτη.
-- Ο αριθμός και η ηλικία των προστατευόμενων μελών της οικογένειάς του.
-- Οι συνθήκες της αγοράς ή του κλάδου δραστηριότητας του οφειλέτη ή του εργοδότη του. Σε αυτό το πλαίσιο, η τυχόν ανάκαμψη του κλάδου στον οποίο εργάζεται ο οφειλέτης σημαίνει και αύξηση των τοκοχρεολυτικών δόσεων...
Α. Σ.
Ριζοσπάστης Παρασκευή 30 Νοέμβρη 2018
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου