Ο Λένιν για τη θρησκεία: “Η θρησκεία είναι ατομική υπόθεση του καθενός”

20-12-2018

Για το κόμμα του σοσιαλιστικού προλεταριάτου η θρησκεία δεν είναι ατομική υπόθεση. Το κόμμα μας είναι ένωση συνειδητών, πρωτοπόρων αγωνιστών για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης. Μια τέτοια ένωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να στέκει αδιάφορη απέναντι στην έλλειψη συνειδητότητας, στην καθυστέρηση ή στο σκοταδισμό με τη μορφή θρησκευτικών δοξασιών

 

Μάνος Δούκας

 

Χριστούγεννα έρχονται!!! Κατανυκτική Χριστιανική διάθεση!!! Πολλά κομμουνιστοπροφίλ θα ποστάρουν δεντράκια, ελαφάκια, χιόνια στα καμπαναριά και οπωσδήποτε Άγιους Βασίληδες. Πολλά άλλα κομμουνιστοπροφίλ θα καταραστούν την όποια θρησκεία και πίστη. Κι όλοι με τον αντεπιστημονικό (ή τουλάχιστον αναποτελεσματικό) τσαμπουκά: «Δικαίωμά μου να πιστεύω» – «Δικαίωμά μου να μην πιστεύω». Θέλοντας λοιπόν να συμβάλω κι εγώ στο… γιορταστικό κλίμα, αναρωτιέμαι:

ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΕΙ Ο ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ, Ο ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ, ΜΕ ΤΗΝ ΠΙΣΤΗ ΚΑΙ ΤΗ ΘΡΗΣΚΕΙΑ;




Σε ένα σοσιαλιστικό – κομμουνιστικό καθεστώς επιτρέπεται να υπάρχει θρησκεία και εκκλησία; Υπάρχει ανεξιθρησκία; Ή είναι υποχρεωτικό να είναι όλοι άθεοι; 
Ποια πρέπει είναι η σχέση κράτους και εκκλησίας; Μπορούν οι ένθεοι να είναι συνοδοιπόροι των κομμουνιστών; Μπορούν οι κομμουνιστές να είναι πιστοί μιας θρησκείας ή πρέπει να είναι όλοι άθεοι; Δε γνωρίζω κανέναν πιο κατάλληλο να απαντήσει σ’ αυτά τα ερωτήματα, από τον ίδιο τον Β.Ι.Λένιν. Γι’ αυτό εγώ δε θα γράψω τίποτα περισσότερο. Κανένα δικό μου σχόλιο. Και ο νοών νοείτω. Έγραφε λοιπόν ο Λένιν:



1. Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΛΑΟ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΡΑΤΟΣ!!! ΑΝΕΞΙΘΡΗΣΚΙΑ ΚΑΙ ΧΩΡΙΣΜΟΣ ΚΡΑΤΟΥΣ ΕΚΛΗΣΙΑΣ.

«Η θρησκεία πρέπει να είναι ατομική υπόθεση για το κράτος. Αυτό ζητάμε εμείς. Σε καμμιά περίπτωση όμως δεν μπορούμε να θεωρούμε τη θρησκεία ατομική υπόθεση για το Κόμμα μας. Το κράτος δεν πρέπει να έχει καμία δουλειά με τη θρησκεία, οι θρησκευτικοί σύλλογοι δεν πρέπει να συνδέονται με την κρατική εξουσία. Ο καθένας πρέπει να είναι ολότελα ελεύθερος να πρεσβεύει όποια θρησκεία θέλει ή να μην παραδέχεται καμμιά θρησκεία, δηλαδή να είναι άθεος, όπως και είναι συνήθως κάθε σοσιαλιστής. Δεν επιτρέπονται σε καμιά περίπτωση κανενός είδους διακρίσεις δικαιωμάτων ανάμεσα στους πολίτες εξαιτίας των θρησκευτικών τους πεποιθήσεων. Πρέπει να καταργηθεί απόλυτα ακόμα και κάθε υπόμνηση στα επίσημα έγγραφα σχετικά με το άλφα ή βήτα θρήσκευμα των πολιτών. Δεν πρέπει να δίνεται καμιά επιχορήγηση στην επίσημη εκκλησία του κράτους, καμμιά επιχορήγηση από τα χρήματα του δημοσίου στις εκκλησιαστικές και θρησκευτικές ενώσεις, που πρέπει να γίνουν ενώσεις πολιτών-ομοϊδεατών ολότελα ελεύθερες, ανεξάρτητες από την κρατική εξουσία».

 


2. ΑΘΕΪΣΤΙΚΗ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ. ΦΥΣΙΚΑ. ΟΧΙ ΟΜΩΣ ΚΑΤΑΝΑΓΚΑΣΜΟΙ ΚΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΜΟΙ!!!

«Ολόκληρο το πρόγραμμά μας είναι θεμελιωμένο πάνω σε επιστημονική και, συνάμα, στην υλιστική ακριβώς κοσμοθεωρία. Γι’ αυτό η εξήγηση του προγράμματός μας συμπεριλαμβάνει υποχρεωτικά και την εξήγηση για τις πραγματικές ιστορικές και οικονομικές ρίζες της θρησκευτικής θολούρας. Η προπαγάνδα μας συμπεριλαμβάνει υποχρεωτικά και την προπαγάνδα του αθεϊσμού».

«Με κανενός είδους φυλλάδες και με κανενός είδους κήρυγμα δεν μπορείς να διαφωτίσεις το προλεταριάτο, αν δεν το διαφωτίσει η ίδια η πάλη του ενάντια στις σκοτεινές δυνάμεις του καπιταλισμού. Η ενότητα αυτής της πάλης, πάλης πραγματικά επαναστατικής, που διεξάγει η καταπιεζόμενη τάξη για τη δημιουργία ενός επίγειου παραδείσου, είναι σπουδαιότερη για μας από την ενότητα γνωμών των προλεταρίων για τον επουράνιο παράδεισο. Να γιατί δε μιλάμε, και δεν πρέπει να μιλάμε στο πρόγραμμά μας για τον αθεϊσμό μας. Να γιατί δεν απαγορεύουμε και δεν πρέπει να απαγορεύουμε στους προλεταρίους που έχουν διατηρήσει τούτα ή εκείνα τα υπολείμματα των παλαιών προλήψεων να πλησιάσουν στο κόμμα μας. Εμείς όμως θα προπαγανδίζουμε πάντοτε την επιστημονική κοσμοθεωρία μας».



3. ΑΛΛΑ Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΑΤΟΜΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΕΣ. 

«Για το κόμμα του σοσιαλιστικού προλεταριάτου η θρησκεία δεν είναι ατομική υπόθεση. Το κόμμα μας είναι ένωση συνειδητών, πρωτοπόρων αγωνιστών για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης. Μια τέτοια ένωση δεν μπορεί και δεν πρέπει να στέκει αδιάφορη απέναντι στην έλλειψη συνειδητότητας, στην καθυστέρηση ή στο σκοταδισμό με τη μορφή θρησκευτικών δοξασιών».

«Άλλωστε εμείς συγκροτήσαμε την ένωση μας, το ΣΔΕΚΡ, για να διεξάγουμε ανάμεσα στ’ άλλα, έναν τέτοιο ακριβώς αγώνα ενάντια σε κάθε θρησκευτική αποβλάκωση των εργατών. Για μας η ιδεολογική πάλη δεν είναι ατομική υπόθεση, αλλά υπόθεση όλου του κόμματος, όλου του προλεταριάτου».
Για την αντιγραφή… Μάνος Δούκας



Υ.Γ. Όλα αυτά και πολύ περισσότερα και αναλυτικά, μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο “Σοσιαλισμός και θρησκεία”. Β. Ι. Λένιν. Εκδόσεις Σύγχρονη Εποχή.
Στις φωτογραφίες βλέπετε το εξώφυλλο του βιβλίου «Σοσιαλισμός και θρησκεία» και διάφορες αφίσες ενάντια στη θρησκεία και κυρίως ενάντια στους παπάδες κάθε είδους. Αφίσες που μιλάνε από μόνες τους. Θα πείτε: «Μέρες που είναι, βρήκες να μας χαλάσεις τις γιορτές;» Εγώ λέω: Το κάθε θέμα το θέτεις τότε που είναι επίκαιρο.

http://www.katiousa.gr