Το παζάρι σε Κοσσυφοπέδιο και Σερβία, η λεγόμενη «Μεγάλη Αλβανία» και ο σχεδιασμός των ΑμερικανοΝΑΤΟικών
Το προτεκτοράτο του Κοσσόβου γίνεται μοχλός για τα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια στην περιοχή το επόμενο διάστημα
|
Μάλιστα, ο σοσιαλδημοκράτης Πρόεδρος της ΠΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ το διατύπωσε με σαφήνεια σε συνέντευξή του στην «Εφημερίδα των Συντακτών», ότι οι ηγέτες στα δυο αυτά κράτη «μετά την εφαρμογή της συμφωνίας των Πρεσπών θα είναι περισσότερο εκτεθειμένοι για να βρουν λύση».
Εδειξε και με αυτόν τον τρόπο ότι στο ρευστό περιβάλλον της Βαλκανικής, όπου συγκρούονται ισχυρά γεωπολιτικά συμφέροντα, η συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια χάντρα στο κομπολόι των διευθετήσεων που προωθεί ο αμερικανοΝΑΤΟικός παράγοντας, για να κατοχυρώσει και να επεκτείνει τα συμφέροντά του στην περιοχή, βάζοντας «πάγο» στην επιρροή της Ρωσίας και άλλων δυνάμεων.
Ακόμα πιο προωθημένα το διατύπωσε ο λεγόμενος Πρόεδρος του Κοσσόβου, Χασίμ Θάτσι, πρώην ηγέτης του ΟΥΤΣΕΚΑ, που εμφανίστηκε να χαιρετίζει την ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών στο Κοινοβούλιο των Σκοπίων στις 11 Γενάρη: «Το έτος 2019 θα πρέπει να είναι έτος μεγάλων αποφάσεων και για το Κόσσοβο. Το έτος κατά το οποίο η αιώνια σύγκρουση μεταξύ Κοσσόβου και Σερβίας πρέπει να τερματιστεί με μια οριστική και συνολική συμφωνία για την ειρήνη και την εξομάλυνση των διακρατικών σχέσεων».
Είναι
ενδεικτικό ότι στο νέο παζάρι που επιχειρείται να στηθεί ανάμεσα στη
Σερβία και την ηγεσία του Κοσσυφοπεδίου, όπου μέχρι τώρα στις
διαπραγματεύσεις ρόλο διαμεσολαβητή έχει η ΕΕ, η αμερικανική κυβέρνηση
διεκδικεί να παίξει πιο ενεργό ρόλο. Θυμίζουμε ότι ανάμεσα στα σενάρια
που προκρίνονται, είναι και αυτό της ανταλλαγής εδαφών ανάμεσα σε Σερβία
και Κόσσοβο, που σημαίνει αλλαγή συνόρων, ανοίγοντας τον «ασκό του
Αιόλου» για φαινόμενο ντόμινο στη Βαλκανική, με πιθανή επόμενη εστία
κρίσης τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη.
Η Σερβία βρίσκεται στο στόχαστρο των ΕυρωΝΑΤΟικών, καθώς αποτελεί κρίκο στα σχέδιά τους για ανάσχεση της επιρροής της Ρωσίας στα Βαλκάνια και περικύκλωσής της από την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ. Γι' αυτό αυξάνονται με κάθε τρόπο οι πιέσεις να ενταχθεί η χώρα στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, διευθετώντας τις εκκρεμότητες με το Κόσσοβο, μέσα από σκληρά παζάρια, στα οποία παρεμβαίνει και η Ρωσία, αξιοποιώντας τους ισχυρούς ιστορικούς, οικονομικούς και πολιτικούς δεσμούς που διατηρεί με τη Σερβία.
Η επίσκεψη Πούτιν στο Βελιγράδι τη βδομάδα που μας πέρασε (βλέπε θέμα στην ίδια σελίδα), το πλήθος των οικονομικών συμφωνιών που υπογράφτηκαν και οι προειδοποιήσεις για την επιθετική διάταξη του ΝΑΤΟ στην περιοχή, το επιβεβαιώνουν.
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, με το «έμπα» της νέας χρονιάς, ο Αμερικανός Πρόεδρος, Ντ. Τραμπ, έστειλε επιστολή προς τους Προέδρους της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, και του Κοσσυφοπεδίου, Χασίμ Θάτσι, καλώντας τους να προχωρήσουν σε συμφωνία έως την άνοιξη, που θα μπορούσε να υπογραφεί στον Λευκό Οίκο στην Ουάσιγκτον.
Στην ίδια κατεύθυνση δραστηριοποιείται έντονα ο υφυπουργός Εξωτερικών για τις Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις, με αρμοδιότητα στα Βαλκάνια και το Αιγαίο, Μάθιου Πάλμερ, με προσόν την 20ετή γνώση των Βαλκανίων (στην πρεσβεία στη Σερβία, μιλάει Σερβικά και Ελληνικά).
Αυτή η κινητικότητα, που αναμένεται να ενταθεί το επόμενο διάστημα, αλλά και η θερμή υποδοχή που συνάντησε από τους Κοσσοβάρους η πρωτοβουλία Τραμπ, οδήγησαν τον Σέρβο υπουργό Εξωτερικών, Ιβιτσα Ντάσιτς, να δηλώσει ότι αν εμπλακούν στις διαβουλεύσεις οι ΗΠΑ, η χώρα του θα ζητήσει τη συμμετοχή της Ρωσίας και της Κίνας, προαναγγέλλοντας επί της ουσίας νέα ένταση του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού με επίκεντρο τα Βαλκάνια.
Αυτό επιβεβαιώνουν άλλωστε και οι δηλώσεις του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, κατά την επίσκεψή του στο Βελιγράδι την Πέμπτη, ότι η Ρωσία είναι πρόθυμη να παίξει ρόλο μεσολαβητή στο παζάρι Σερβίας - Κοσσυφοπεδίου, ενώ κατηγόρησε την κοσσοβάρικη ηγεσία, αλλά και τη Δύση που την στηρίζει, ότι «δυναμιτίζει τη σταθερότητα στην περιοχή, με αποφάσεις όπως αυτές της δημιουργίας "στρατού" και της επιβολής δασμών σε Σερβία και Βοσνία - Ερζεγοβίνη».
Με νόημα επίσης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Πολίτικα» του Βελιγραδίου, σημείωσε ότι «όταν μιλάμε για την κατάσταση στα Βαλκάνια, βασικός αποσταθεροποιητικός παράγοντας είναι η πολιτική των ΗΠΑ και ορισμένων άλλων δυτικών χωρών, που στοχεύουν στην ενίσχυση της δικής τους κυριαρχίας στην περιοχή».
Σε άλλες δηλώσεις του, τέλος, ξεκαθάρισε πως η Ρωσία δεν πρόκειται να αναγνωρίσει συμφωνίες και αποφάσεις (π.χ. μονομερής κήρυξη ανεξαρτησίας του Κοσσόβου το 2008 που αναγνωρίζεται από τις ΗΠΑ και τις περισσότερες χώρες της ΕΕ) που παραβιάζουν διεθνείς αποφάσεις, όπως η απόφαση 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που (τυπικά) αναγνωρίζει το Κοσσυφοπέδιο ως αναπόσπαστο τμήμα της Σερβικής Δημοκρατίας.
Με
αφορμή εξάλλου τη ΝΑΤΟικής κοπής συμφωνία των Πρεσπών και τις
τροπολογίες που πρότειναν τα αλβανικά κόμματα στην ΠΓΔΜ, προκειμένου να
τη στηρίξουν, υπήρξαν εκτιμήσεις από διάφορες πλευρές ότι η ψήφισή τους ρίχνει «νερό στο μύλο» των σχεδίων για τη Μεγάλη Αλβανία, τα οποία ούτως ή άλλως εξελίσσονται προς την πλευρά του Κοσσυφοπεδίου, με την ανοχή, αν όχι με την ενθάρρυνση των ΑμερικανοΝΑΤΟικών στον μεγαλοϊδεατισμό της αστικής τάξης της Αλβανίας.
Η αλβανική κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργού Εντι Ράμα προωθεί το σταδιακό άνοιγμα των συνόρων Αλβανίας - Κοσσυφοπεδίου έως την τελική κατάργησή τους, ενώ στις αρχές του χρόνου ο ίδιος δήλωνε ότι «το άνοιγμα των συνόρων με το Κόσσοβο είναι μόνο η αρχή» και ότι «σχεδιάζεται» μια διαδικασία και για «τροποποίηση συνόρων με Μαυροβούνιο, Μακεδονία και Ελλάδα», με κριτήρια όπως αυτά της συμφωνίας Σένγκεν.
Η πρόθεση του Ράμα να τοποθετήσει δύο υπουργούς από το Κοσσυφοπέδιο, συμπεριλαμβανομένου του Γκεντί Τσακάι, δείχνει την ταχύτητα με την οποία προχωράει ο σχεδιασμός. Ο Τσακάι είναι «παιδί του Σόρος», του γνωστού και μη εξαιρετέου κοσμοπολίτη Ουγγροαμερικανού χρηματιστή, που «αλωνίζει» στα Βαλκάνια και όχι μόνο.
Δεν πρέπει επίσης να περάσει απαρατήρητη η παρέμβαση που επιχειρεί η Τουρκία σε μια περίοδο ευρύτερων αναδιατάξεων. Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρ. Τ. Ερντογάν, σε συνάντησή του με την Κροάτισσα Πρόεδρο Κολίντα Γκράμπαρ-Κιτάροβιτς, στην Αγκυρα την Τετάρτη, έβαλε στο τραπέζι την απαίτησή του για αναθεώρηση της Συνθήκης του Ντέιτον (1995), με την οποία τερματίστηκαν οι συγκρούσεις στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
Αξιοποιώντας το αντικειμενικό γεγονός ότι ο συμβιβασμός αυτός ήταν προβληματικός για τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, κάλεσε τον ΟΗΕ να παίξει «ισχυρό ρόλο» για την αναθεώρηση της Συνθήκης, ενώ είναι φανερό ότι αξιοποιεί την επιρροή της Τουρκίας στο μουσουλμανικό στοιχείο της συγκεκριμένης χώρας για να προωθήσει τα συμφέροντά της.
Τέλος, η αντίδραση του Προέδρου της Βουλγαρίας, Ρ. Ράντεφ, για τη συμφωνία των Πρεσπών και τη νέα ονομασία «Βόρεια Μακεδονία», ότι «αυτό το όνομα δεν μπορεί να ισχύσει και δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι υπάρχει "μακεδονική γλώσσα". Αυτό είναι ό,τι χειρότερο για τη σταθερότητα στα Βαλκάνια», δείχνει ότι το λεγόμενο «πρότυπο» της συμφωνίας που προβάλλει ο ευρωατλαντικός άξονας, ανοίγει επικίνδυνα τον «ασκό του Αιόλου» στην περιοχή, τροφοδοτώντας τους επικίνδυνους εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς στην μπαρουταποθήκη των Βαλκανίων, που ανά πάσα στιγμή μπορούν να ξαναμπουρλοτιάσουν οι ιμπεριαλιστές.
Εδειξε και με αυτόν τον τρόπο ότι στο ρευστό περιβάλλον της Βαλκανικής, όπου συγκρούονται ισχυρά γεωπολιτικά συμφέροντα, η συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια χάντρα στο κομπολόι των διευθετήσεων που προωθεί ο αμερικανοΝΑΤΟικός παράγοντας, για να κατοχυρώσει και να επεκτείνει τα συμφέροντά του στην περιοχή, βάζοντας «πάγο» στην επιρροή της Ρωσίας και άλλων δυνάμεων.
Ακόμα πιο προωθημένα το διατύπωσε ο λεγόμενος Πρόεδρος του Κοσσόβου, Χασίμ Θάτσι, πρώην ηγέτης του ΟΥΤΣΕΚΑ, που εμφανίστηκε να χαιρετίζει την ψήφιση της συμφωνίας των Πρεσπών στο Κοινοβούλιο των Σκοπίων στις 11 Γενάρη: «Το έτος 2019 θα πρέπει να είναι έτος μεγάλων αποφάσεων και για το Κόσσοβο. Το έτος κατά το οποίο η αιώνια σύγκρουση μεταξύ Κοσσόβου και Σερβίας πρέπει να τερματιστεί με μια οριστική και συνολική συμφωνία για την ειρήνη και την εξομάλυνση των διακρατικών σχέσεων».
Σενάρια νέας αλλαγής συνόρων
Η Σερβία βρίσκεται στο στόχαστρο των ΕυρωΝΑΤΟικών, καθώς αποτελεί κρίκο στα σχέδιά τους για ανάσχεση της επιρροής της Ρωσίας στα Βαλκάνια και περικύκλωσής της από την πολεμική μηχανή του ΝΑΤΟ. Γι' αυτό αυξάνονται με κάθε τρόπο οι πιέσεις να ενταχθεί η χώρα στην ΕΕ και στο ΝΑΤΟ, διευθετώντας τις εκκρεμότητες με το Κόσσοβο, μέσα από σκληρά παζάρια, στα οποία παρεμβαίνει και η Ρωσία, αξιοποιώντας τους ισχυρούς ιστορικούς, οικονομικούς και πολιτικούς δεσμούς που διατηρεί με τη Σερβία.
Η επίσκεψη Πούτιν στο Βελιγράδι τη βδομάδα που μας πέρασε (βλέπε θέμα στην ίδια σελίδα), το πλήθος των οικονομικών συμφωνιών που υπογράφτηκαν και οι προειδοποιήσεις για την επιθετική διάταξη του ΝΑΤΟ στην περιοχή, το επιβεβαιώνουν.
Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο, με το «έμπα» της νέας χρονιάς, ο Αμερικανός Πρόεδρος, Ντ. Τραμπ, έστειλε επιστολή προς τους Προέδρους της Σερβίας, Αλεξάνταρ Βούτσιτς, και του Κοσσυφοπεδίου, Χασίμ Θάτσι, καλώντας τους να προχωρήσουν σε συμφωνία έως την άνοιξη, που θα μπορούσε να υπογραφεί στον Λευκό Οίκο στην Ουάσιγκτον.
Στην ίδια κατεύθυνση δραστηριοποιείται έντονα ο υφυπουργός Εξωτερικών για τις Ευρωπαϊκές και Ευρασιατικές Υποθέσεις, με αρμοδιότητα στα Βαλκάνια και το Αιγαίο, Μάθιου Πάλμερ, με προσόν την 20ετή γνώση των Βαλκανίων (στην πρεσβεία στη Σερβία, μιλάει Σερβικά και Ελληνικά).
Αυτή η κινητικότητα, που αναμένεται να ενταθεί το επόμενο διάστημα, αλλά και η θερμή υποδοχή που συνάντησε από τους Κοσσοβάρους η πρωτοβουλία Τραμπ, οδήγησαν τον Σέρβο υπουργό Εξωτερικών, Ιβιτσα Ντάσιτς, να δηλώσει ότι αν εμπλακούν στις διαβουλεύσεις οι ΗΠΑ, η χώρα του θα ζητήσει τη συμμετοχή της Ρωσίας και της Κίνας, προαναγγέλλοντας επί της ουσίας νέα ένταση του ιμπεριαλιστικού ανταγωνισμού με επίκεντρο τα Βαλκάνια.
Αυτό επιβεβαιώνουν άλλωστε και οι δηλώσεις του Ρώσου Προέδρου Βλαντιμίρ Πούτιν, κατά την επίσκεψή του στο Βελιγράδι την Πέμπτη, ότι η Ρωσία είναι πρόθυμη να παίξει ρόλο μεσολαβητή στο παζάρι Σερβίας - Κοσσυφοπεδίου, ενώ κατηγόρησε την κοσσοβάρικη ηγεσία, αλλά και τη Δύση που την στηρίζει, ότι «δυναμιτίζει τη σταθερότητα στην περιοχή, με αποφάσεις όπως αυτές της δημιουργίας "στρατού" και της επιβολής δασμών σε Σερβία και Βοσνία - Ερζεγοβίνη».
Με νόημα επίσης, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Πολίτικα» του Βελιγραδίου, σημείωσε ότι «όταν μιλάμε για την κατάσταση στα Βαλκάνια, βασικός αποσταθεροποιητικός παράγοντας είναι η πολιτική των ΗΠΑ και ορισμένων άλλων δυτικών χωρών, που στοχεύουν στην ενίσχυση της δικής τους κυριαρχίας στην περιοχή».
Σε άλλες δηλώσεις του, τέλος, ξεκαθάρισε πως η Ρωσία δεν πρόκειται να αναγνωρίσει συμφωνίες και αποφάσεις (π.χ. μονομερής κήρυξη ανεξαρτησίας του Κοσσόβου το 2008 που αναγνωρίζεται από τις ΗΠΑ και τις περισσότερες χώρες της ΕΕ) που παραβιάζουν διεθνείς αποφάσεις, όπως η απόφαση 1244 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, που (τυπικά) αναγνωρίζει το Κοσσυφοπέδιο ως αναπόσπαστο τμήμα της Σερβικής Δημοκρατίας.
Ο αλβανικός μεγαλοϊδεατισμός
Η αλβανική κυβέρνηση του σοσιαλδημοκράτη πρωθυπουργού Εντι Ράμα προωθεί το σταδιακό άνοιγμα των συνόρων Αλβανίας - Κοσσυφοπεδίου έως την τελική κατάργησή τους, ενώ στις αρχές του χρόνου ο ίδιος δήλωνε ότι «το άνοιγμα των συνόρων με το Κόσσοβο είναι μόνο η αρχή» και ότι «σχεδιάζεται» μια διαδικασία και για «τροποποίηση συνόρων με Μαυροβούνιο, Μακεδονία και Ελλάδα», με κριτήρια όπως αυτά της συμφωνίας Σένγκεν.
Η πρόθεση του Ράμα να τοποθετήσει δύο υπουργούς από το Κοσσυφοπέδιο, συμπεριλαμβανομένου του Γκεντί Τσακάι, δείχνει την ταχύτητα με την οποία προχωράει ο σχεδιασμός. Ο Τσακάι είναι «παιδί του Σόρος», του γνωστού και μη εξαιρετέου κοσμοπολίτη Ουγγροαμερικανού χρηματιστή, που «αλωνίζει» στα Βαλκάνια και όχι μόνο.
Δεν πρέπει επίσης να περάσει απαρατήρητη η παρέμβαση που επιχειρεί η Τουρκία σε μια περίοδο ευρύτερων αναδιατάξεων. Ο Τούρκος Πρόεδρος Ρ. Τ. Ερντογάν, σε συνάντησή του με την Κροάτισσα Πρόεδρο Κολίντα Γκράμπαρ-Κιτάροβιτς, στην Αγκυρα την Τετάρτη, έβαλε στο τραπέζι την απαίτησή του για αναθεώρηση της Συνθήκης του Ντέιτον (1995), με την οποία τερματίστηκαν οι συγκρούσεις στην πρώην Γιουγκοσλαβία.
Αξιοποιώντας το αντικειμενικό γεγονός ότι ο συμβιβασμός αυτός ήταν προβληματικός για τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη, κάλεσε τον ΟΗΕ να παίξει «ισχυρό ρόλο» για την αναθεώρηση της Συνθήκης, ενώ είναι φανερό ότι αξιοποιεί την επιρροή της Τουρκίας στο μουσουλμανικό στοιχείο της συγκεκριμένης χώρας για να προωθήσει τα συμφέροντά της.
Τέλος, η αντίδραση του Προέδρου της Βουλγαρίας, Ρ. Ράντεφ, για τη συμφωνία των Πρεσπών και τη νέα ονομασία «Βόρεια Μακεδονία», ότι «αυτό το όνομα δεν μπορεί να ισχύσει και δεν μπορούμε να δεχτούμε ότι υπάρχει "μακεδονική γλώσσα". Αυτό είναι ό,τι χειρότερο για τη σταθερότητα στα Βαλκάνια», δείχνει ότι το λεγόμενο «πρότυπο» της συμφωνίας που προβάλλει ο ευρωατλαντικός άξονας, ανοίγει επικίνδυνα τον «ασκό του Αιόλου» στην περιοχή, τροφοδοτώντας τους επικίνδυνους εθνικισμούς και αλυτρωτισμούς στην μπαρουταποθήκη των Βαλκανίων, που ανά πάσα στιγμή μπορούν να ξαναμπουρλοτιάσουν οι ιμπεριαλιστές.
Ριζοσπάστης Σάββατο 19 Γενάρη 2019 - Κυριακή 20 Γενάρη 2019
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου