Δεξαμενή

Αν κάποιος θέλει να πάρει μια ιδέα για τη «δίκαιη» και «μεταμνημονιακή» εποχή που διανύουμε, μπορεί να ρίξει μια ματιά στα προχτεσινά στοιχεία της ΑΑΔΕ για το 2018, σε σχέση με τα «χρέη» των λαϊκών νοικοκυριών. Σύμφωνα με αυτά, κάθε εργάσιμη μέρα τον προηγούμενο χρόνο ο φοροεισπρακτικός μηχανισμός πραγματοποιούσε κοντά στα 3.000 «αναγκαστικά μέτρα είσπραξης», όπως κατασχέσεις μισθών, συντάξεων, τυχόν άλλων εισοδημάτων λαϊκών νοικοκυριών, ή στο σύνολο, κοντά στις 900.000 τέτοιες «ενέργειες», για «χρέη» και «οφειλές» προς το Δημόσιο. Αλλά και η διόγκωση της τεράστιας αυτής «δεξαμενής» των «οφειλετών», που ξεπερνάνε τα 4 εκατομμύρια (!), είναι ενδεικτική της φοροληστείας, από την οποία δεν μπορούν να πάρουν ούτε «ανάσα» τα λαϊκά νοικοκυριά, που στη μεγάλη τους πλειοψηφία «χρωστάνε» ποσά μέχρι 500 ευρώ. Αυτήν την κατηγορία, εργαζομένων, επαγγελματιών, αγροτών, συνταξιούχων, ξεζουμίζει μέχρι τέλους η κυβέρνηση και την ίδια ώρα θεωρεί οριστικά ξεγραμμένα τα 81 δισ. (ή το 78,1% του συνόλου) που χρωστάνε μόλις 6.000 μεγαλοοφειλέτες, επιχειρηματίες, εισοδηματίες και λοιπά παράσιτα! Μάλιστα, για πολλούς απ' αυτούς «έχει ο θεός» του κέρδους που υπηρετεί η κυβέρνηση, αφού με τη μια ή την άλλη μορφή εντάσσονται σε όλες τις σχετικές «ρυθμίσεις», διαγραφές χρεών, φοροαπαλλαγές και προνόμια που νομοθετεί, προκειμένου να «στρώσει το χαλί» στους «επενδυτές». Οι εργαζόμενοι, συνολικά τα λαϊκά στρώματα, δεν έχουν να περιμένουν τίποτα από τον αδιέξοδο δρόμο που τους έφτασε μέχρι εδώ. Να περάσουν στην αντεπίθεση, ισχυροποιώντας το ΚΚΕ παντού.

Ρόλοι

 

Θα είμαστε αντιπολίτευση, αλλά θα κυβερνήσουμε κιόλας. Δεν θα είμαστε «συμπλήρωμα εξουσίας», αλλά θα αξιοποιήσουμε την «εντολή σχηματισμού κυβέρνησης»... Κάπως έτσι τοποθετείται το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ μετά το συνέδριό του, «περιγράφοντας» το τι θα κάνει μετεκλογικά. Μπορεί να φαίνεται ότι «αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά», αλλά στην πραγματικότητα αυτό που αναλαμβάνει είναι να παίξει «ρυθμιστικό ρόλο» στο σχηματισμό κυβέρνησης είτε με τον ΣΥΡΙΖΑ είτε με τη ΝΔ (είτε και με τους δύο), ώστε να συνεχιστεί απρόσκοπτα η πολιτική που εφαρμόζεται και σήμερα. Το κυριότερο είναι ότι μέσα από εκεί αποκαλύπτεται και το ...μέγεθος των διαφορών που υπάρχουν ανάμεσα στο ΚΙΝΑΛ, στον ΣΥΡΙΖΑ και τη ΝΔ. Με την ίδια ευκολία που τους κάνει κριτική, μπορεί και να κυβερνήσει μαζί τους, όπως άλλωστε έκανε και στο παρελθόν με τη ΝΔ, μαζί και με το ακροδεξιό ΛΑ.Ο.Σ. Αν κάτι επιβεβαιώνεται λοιπόν, είναι η κοινή στρατηγική που όλοι μαζί υπηρετούν. Αυτή είναι που επιτρέπει και την επεξεργασία τέτοιων σεναρίων συνεργασιών ανάμεσα στα αστικά κόμματα.

Από ποιον;

 

«Τα Σκόπια υπό ελληνική προστασία»... Σε αυτόν τον χαρακτηριστικό τίτλο συμπυκνώνονται οι επευφημίες για το γεγονός ότι η Ελλάδα αναλαμβάνει τον εναέριο χώρο της Β. Μακεδονίας, όπως και την εκπαίδευση των Ενόπλων Δυνάμεων της γείτονος. Είναι προφανώς άλλη μια πλευρά του αφηγήματος κυβέρνησης - αστικών κομμάτων για την «Ελλάδα - ηγέτιδα δύναμη στα Βαλκάνια». Βεβαίως, τα μεγάλα ερωτήματα που πρέπει να απασχολούν το λαό είναι: Πού στοχεύει αυτή η αεράμυνα και από ποιον «προστατεύει» τη Β. Μακεδονία η Ελλάδα; Αυτό που πρέπει να τον απασχολεί είναι οι σφοδροί ανταγωνισμοί ΗΠΑ - Ρωσίας που βρίσκονται σε εξέλιξη στα Βαλκάνια, το σχέδιο επιθετικής περικύκλωσης της Ρωσίας από το ΝΑΤΟ, που τμήμα του ήταν και η συμφωνία των Πρεσπών. Και το κυριότερο, ότι αυτές οι αναβαθμισμένες «ευθύνες» των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων στην περιοχή αποτελούν την άλλη όψη του νομίσματος των δεκάδων - παλιών και νέων - αμερικανοΝΑΤΟικών βάσεων σε όλη τη χώρα. Και όλα μαζί συμβάλλουν ακόμα περισσότερο στη στοχοποίηση από αντίπαλα στρατόπεδα, κάνοντας την εμπλοκή αυτή όλο και πιο επικίνδυνη για το λαό και τη χώρα. Αυτή είναι η πραγματικότητα και όχι τα φούμαρα περί «ασφάλειας» και «εγγυήσεων» που μοιράζει η κυβέρνηση, προπαγανδίζοντας για τη βρώμικη δουλειά της.

Φούσκωμα

 

Στα «κεραμίδια» βγήκαν τα κυβερνητικά στελέχη με αφορμή την ετήσια έκθεση της Τράπεζας της Ελλάδας, την οποία παρουσιάζουν σαν «νεοφιλελεύθερο μπαμπούλα» για να «βγάλουν λάδι» τη δική τους αντιλαϊκή πολιτική. Γιατί, αν βάλει κανείς δίπλα δίπλα την έκθεση και όσα νομοθετεί η κυβέρνηση, ελάχιστες διαφορές θα βρει. Γιατί, για παράδειγμα, εκεί που η έκθεση επισημαίνει τους «κινδύνους» για την καπιταλιστική οικονομία από τα «κόκκινα» δάνεια, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ σπεύδει με την πρόσφατη τροπολογία να περάσει «από λεπίδι» τα λαϊκά νοικοκυριά, τα οποία αφήνει εντελώς εκτεθειμένα στις απειλές των τραπεζών και στους πλειστηριασμούς. Εκεί που η έκθεση επικαλείται τα γνωστά περί των «δημοσιονομικών κινδύνων» από το δημογραφικό και την ανάγκη για νέα αντιασφαλιστικά μέτρα, η κυβέρνηση έχει προ πολλού σπεύσει με το νόμο - λαιμητόμο Κατρούγκαλου να διαλύσει παραπέρα τον κοινωνικό χαρακτήρα της Ασφάλισης. Εκεί που η έκθεση μιλάει για την «υψηλή φορολογία» που επιδρά στην ανάπτυξη των κερδών του κεφαλαίου, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη τρέξει για να δώσει μια σειρά από προνόμια και προκλητικές φοροαπαλλαγές στους επιχειρηματικούς ομίλους, έχοντας μάλιστα προψηφίσει και νέο τσεκούρι στο αφορολόγητο των λαϊκών στρωμάτων. Κι εκεί που επισημαίνονται κίνδυνοι από δικαστικές αποφάσεις για τα αναδρομικά μισθωτών και συνταξιούχων, η κυβέρνηση έχει ήδη διαμηνύσει ότι η όποια δαπάνη θα είναι προσαρμοσμένη στις δημοσιονομικές αντοχές. Καλό λοιπόν το «φούσκωμα» των επιμέρους διαφορών, αλλά η μόνη πραγματική διαχωριστική γραμμή προβάλλει θέλοντας και μη: Από τη μια, οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα και, από την άλλη, το κεφάλαιο, η κυβέρνηση και τα κόμματά του.

Ριζοσπάστης   Πέμπτη 4 Απρίλη 2019