Νομίζει ότι πρωτοτύπησε η νέα ΓΓΙΦ...

  Πηγή: Eurokinissi

Της Κάλι Καρά

Ξεκαθάρισε η νέα ΓΓΙΦ τη θέση της, κατά πόσο μπορούν οι γυναίκες εργαζόμενες στη χώρα μας να ακουμπήσουν τις ελπίδες τους για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων στη νέα εκπρόσωπο αυτού του θεσμού, με ένα κείμενο που θέλει ιδιαίτερη προσοχή για να κατανοηθούν οι στόχοι του.

«Είναι πλέον ξεκάθαρο, τόσο σε Ευρωπαϊκό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο πως η αγορά εργασίας εξελίσσεται σε επίπεδο δεξιοτήτων και ικανοτήτων, δεν αγνοεί τις γυναίκες αλλά αντίθετα τις επιμορφώνει και τις προσαρμόζει στις συνθήκες εργασίας.

Η έννοια της ευέλικτης εργασίας δεν σημαίνει πλέον μειωμένα ωράρια ή ημιαπασχόληση, αλλά προσαρμοσμένους τρόπους οκτάωρης εργασίας με εργασία από το σπίτι ή απομακρυσμένη εργασία.

Η ευελιξία δεν αναιρεί τα δικαιώματα της εργαζόμενης και της δίνει την ευκαιρία να επιτύχει την ισορροπία ανάμεσα στην οικογενειακή/κοινωνική και στην επαγγελματική της ζωή.


Η σύγχρονη αγορά εργασίας επιτάσσει ψηφιακές δεξιότητες με γνώμονα το είδος της εργασίας, στοχεύει στην ανάπτυξη προσόντων που θα κάνουν τη γυναίκα εργαζόμενη πιο ανταγωνιστική και ευέλικτη στην εύρεση της καταλληλότερης θέσης εργασίας».

Οι έννοιες της ελαστικότητας, της ευελιξίας δεν είναι καινούρια στο εργατικό Δίκαιο, υπήρχαν ανέκαθεν, ώσπου φτάσαμε στην στρατηγική της ΕΕ να είναι η μόνιμη κυριαρχία των «ευέλικτων» μορφών απασχόλησης, που επεκτείνονται διαρκώς και με μεγάλους ρυθμούς, σε βάρος των μόνιμων και σταθερών σχέσεων εργασίας.

Οι εργαζόμενες γυναίκες στην πλειοψηφία τους χρησιμοποιούνται και ως όχημα, προκειμένου να επιταχυνθεί κάθε φορά η εφαρμογή νέων αντεργατικών επιλογών της αστικής τάξης. Π.χ. η μερική απασχόληση ντύθηκε με τον ιδεολογικό μανδύα της διευκόλυνσης των γυναικών, ώστε να συνδυάζουν την ευθύνη που έχουν για το οικογενειακό νοικοκυριό και την ανατροφή των παιδιών με τον επαγγελματικό βίο.

Η ενίσχυση της ύπαρξης μιας μεγάλης ποικιλίας μορφών «ευέλικτης εργασίας», στην ουσία τσακίζει τα δικαιώματα των εργαζομένων για τη στήριξη των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου. Αυτές οι εργασιακές σχέσεις εμφανίζονται με διάφορες μορφές: με τις ΣΟΧ (Σχέσεις Ορισμένου Χρόνου), με την εκ περιτροπής εργασία (μερικές ημέρες μέσα στο μήνα, ανάλογα με τις ανάγκες του εργοδότη), με τη δουλειά που αμείβεται με το κομμάτι (το λεγόμενο φασόν) κ.ά.

Αυτό που πρέπει να σημειωθεί, ωστόσο, είναι το γεγονός ότι οι ελαστικές μορφές εργασίας, τις τελευταίες δεκαετίες, σε πολλές περιπτώσεις τείνουν να αντικαταστήσουν ή και να εξαλείψουν τη σχέση εργασίας με τη μορφή την οποία γνωρίζαμε, αποτελώντας ξεκάθαρα πλέον ένα ισχυρό οπλοστάσιο στα χέρια του εργοδότη για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, όπως λέγεται, και στην ουσία για την εξυπηρέτηση των αναγκών του κεφαλαίου και μόνο.

Απόλυτη κυριαρχία της μερικής απασχόλησης και της εκ περιτροπής εργασίας κατέγραψε για πρώτη φορά για ολόκληρο το έτος 2019 το Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» του υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης.

Έτσι, διαμορφώνονται απαράδεκτες καταστάσεις και συνθήκες για τους εργαζόμενους, έως το σημείο να απασχολούνται με συμβάσεις μιας ημέρας. Υπάρχουν εργαζόμενοι που περιμένουν το βράδυ τηλεφώνημα από τον εργολάβο για το αν και πού θα πάνε την επόμενη μέρα για δουλειά. Υπάρχουν εργαζόμενοι που ζουν με τη διαρκή ανασφάλεια της ανανέωσης της σύμβασης, από τους οποίους οι περισσότεροι αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ανεργίας.

Ιδιαίτερο ρόλο σε αυτή την απορρύθμιση της σταθερής δουλειάς με δικαιώματα διαδραματίζουν τα γραφεία ενοικίασης εργασίας, αυτά που ο κόσμος έχει βαφτίσει «δουλεμπορικά». Εργολάβοι νοικιάζουν ανθρώπινη εργασία: εργάτες και εργάτριες, υπάλληλους, ακόμα και επιστήμονες.

Η νέα ΓΓΙΦ, ακολουθώντας τις συνταγές των προκατόχων της, πλασάρει στις γυναίκες την «Ευέλικτη Γυναικεία Εργασία με την στήριξη της Επιχειρηματικότητας».

Η νέα ΓΓΙΦ ξέρει ότι η «ευέλικτη» εργασία δεν συμφέρει τις γυναίκες, αλλά τις μεγάλες επιχειρήσεις για την αύξηση της κερδοφορίας τους, αφού οι εργασιακές σχέσεις, τα ωράρια, οι μισθοί και η ασφάλιση, οι άδειες, τα επιδόματα προσαρμόζονται «ευέλικτα» στις ανάγκες των επιχειρηματιών.

Οι γυναίκες έχουν ανάγκη από μόνιμη και σταθερή εργασία, με σταθερό ωράριο εργασίας, χωρίς την ανασφάλεια της ανεργίας και της υποαπασχόλησης. Έχουν την ανάγκη να οργανωθούν και να παλέψουν για την ανατροπή αυτής της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, αντιπαλεύοντας τις απαράδεκτες απόψεις του θεσμού της ΓΓΙΦ που προωθεί τις αντιλαϊκές-αντεργατικές πολιτικές της λυκοσσυμαχίας της ΕΕ.

902gr