ΚΟΜΜΑΤΙΚΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΚΕ
Από
χώρο δουλειάς σε χώρο δουλειάς και από συνοικία σε συνοικία μεταφέρεται
το κάλεσμα του Κόμματος στο λαό, με σύνθημα «Μένουμε δυνατοί, για να
μην πληρώσουμε πάλι την κρίση τους». Μια μεγάλη πολιτική εξόρμηση που
ξεκίνησε αμέσως με τη λήξη των μέτρων εγκλεισμού και κλιμακώνεται, με
συσκέψεις, ανοιχτές συγκεντρώσεις, περιοδείες, εξορμήσεις και άλλες
πρωτοβουλίες.
Στο επίκεντρο της συζήτησης βρίσκονται τα συμπεράσματα από τους προηγούμενους μήνες, από την πρωτοπόρα συμβολή του ΚΚΕ, των μελών και των οπαδών του να οργανωθεί η πάλη στις πρωτόγνωρες αυτές συνθήκες, για να μείνει ο λαός όρθιος. Η πείρα που προκύπτει από αυτήν την προσπάθεια, με την αγωνιστική κλιμάκωση, με τα κατάλληλα συνθήματα, με την εύστοχη αντιπαράθεση, με τη διεκδίκηση μέτρων προστασίας της υγείας και των δικαιωμάτων των εργαζομένων είναι άλλωστε πολύ πλούσια. Με κορυφαία στιγμή τον αγωνιστικό γιορτασμό της Πρωτομαγιάς, που γέμισε με αισιοδοξία και κουράγιο το εργατικό κίνημα για να κλιμακωθεί η πάλη, άφησε πολύτιμη παρακαταθήκη δείχνοντας στην πράξη τη δύναμη της «οργανωμένης
απειθαρχίας».
Κάθε
σύσκεψη είναι και ένα κάλεσμα σε νέες δυνάμεις να μπουν στην πάλη, να
πάρουν τη θέση, μέσα από τα σωματεία, τα συνδικάτα, τις επιτροπές αγώνα,
στη μεγάλη προσπάθεια ανασύνταξης του κινήματος. Μέσα από τη συμμετοχή
στην πλούσια αγωνιστική δραστηριότητα που είναι σε εξέλιξη σε κάθε
κλάδο, ενάντια στην κυβερνητική - εργοδοτική επίθεση. Οπως αναδεικνύεται
άλλωστε, η πανδημία ήταν η αφορμή για να ξεσαλώσει η εργοδοσία,
αξιοποιώντας το πλήθος μέτρων που νομοθέτησε η κυβέρνηση για την
αντιμετώπιση της καπιταλιστικής κρίσης, με τους εργαζόμενους να
μεταφέρουν στις συγκεντρώσεις του ΚΚΕ το τι σημαίνουν για τη ζωή τους τα
«μέτρα στήριξης των επιχειρήσεων»: Εκ περιτροπής εργασία, αναστολές
συμβάσεων, απληρωσιά και απολύσεις, γενίκευση της τηλεργασίας σε
κάμποσους κλάδους κ.ο.κ.
Τα Ελληνοτουρκικά, οι εξελίξεις των ανταγωνισμών στην περιοχή, αλλά και διεθνώς, η απάντηση του εργατικού κινήματος απασχολούν όλο και πιο έντονα τους εργαζόμενους. Παρά την προσπάθεια της κυβέρνησης να εφησυχάσει ότι η μετατροπή της Ελλάδας σε γεωπολιτικό «μεντεσέ» για τα συμφέροντα των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ κατοχυρώνει τη «σταθερότητα» και την «ασφάλεια» στην περιοχή, οι εργαζόμενοι όλο και περισσότερο θέτουν το ερώτημα «πού πάει η κατάσταση;», με τους κομμουνιστές να δείχνουν τους σοβαρούς κινδύνους από τα παζάρια που κλιμακώνονται και συνδέονται με την προσπάθεια να μείνει η Τουρκία στο ευρωατλαντικό στρατόπεδο.
«Τα
πράγματα μπορούν να έρθουν αλλιώς, οι εργαζόμενοι δεν έχουν πει την
τελευταία τους λέξη»: Αυτό είναι το μήνυμα που εκπέμπεται από τις
ανοιχτές συγκεντρώσεις, ειδικά όταν η συζήτηση πηγαίνει στις εξελίξεις
στις ΗΠΑ με τις μεγάλες λαϊκές κινητοποιήσεις. Οι ίδιες οι αντιφάσεις
του καπιταλισμού, τα βάσανα που φορτώνει στους λαούς όλου του κόσμου, η
αδυναμία των πιο ανεπτυγμένων καπιταλιστικών κρατών να προστατεύσουν
στοιχειωδώς τους εργαζόμενους από την πανδημία αποδεικνύουν ότι αυτό το
σύστημα έχει φτάσει προ πολλού στα όριά του. Οτι όσο σαπίζει οξύνονται
όλο και περισσότερο οι ίδιες του οι αντιφάσεις, ανατρέποντας τους μύθους
περί της «παντοδυναμίας» του και περί του «τέλους της Ιστορίας».
Ο σοσιαλισμός είναι η μόνη επίκαιρη και ρεαλιστική λύση σε αυτήν τη βαρβαρότητα.
Η πανδημία διδάσκει πόσο παρασιτικός και ιστορικά παρωχημένος είναι ο ρόλος των βιομηχάνων, των εφοπλιστών, των τραπεζιτών, των χρηματιστών, των κλινικαρχών, των μεγαλεμπόρων, συνολικά της αστικής τάξης. Και την ίδια ώρα, πόσο κοινωνικά χρήσιμοι είναι οι βιομηχανικοί εργάτες, οι υπάλληλοι των σούπερ μάρκετ και των τραπεζών, οι διανομείς, οι αγρότες, οι μισθωτοί επιστήμονες, οι ερευνητές, οι νοσηλευτές και οι γιατροί, οι εκπαιδευτικοί, οι καλλιτέχνες, όλοι οι εργαζόμενοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου