Φιλευσπλαχνία

Σε έκτακτη τηλεδιάσκεψη δωρητών του ΟΗΕ για την οικονομική ενίσχυση των Παλαιστινίων προσφύγων συμμετείχε την περασμένη Τρίτη ο υπουργός Εξωτερικών, Ν. Δένδιας, ο οποίος εξέφρασε μάλιστα την «ανησυχία της Ελλάδας για τις επιπτώσεις της πανδημίας, οι οποίες έχουν επιδεινώσει έτι περαιτέρω την ανθρωπιστική κρίση που βιώνουν οι Παλαιστίνιοι πρόσφυγες, τόσο στη Λωρίδα της Γάζας όσο και στις χώρες όπου διαμένουν». Σε γραπτή του δήλωση για το ίδιο θέμα, ανέφερε πως η Ελλάδα, «σε πνεύμα αλληλεγγύης και προσφοράς, είναι διατεθειμένη να παράσχει πρόσθετη οικονομική βοήθεια, στο πλαίσιο των δυνατοτήτων της». Η κυβέρνηση διαφημίζει τη φιλευσπλαχνία της, που για τους Παλαιστίνιους όμως είναι σκέτη κοροϊδία, αφού ανέχεται την ισραηλινή εισβολή και κατοχή στα παλαιστινιακά εδάφη. Χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τους πρόσφυγες και χρησιμοποιεί τις δωρεές ως άλλοθι και ξέπλυμα για την αναβάθμιση των σχέσεων με το κράτος - δολοφόνο, Ισραήλ. Την ίδια ώρα άλλωστε που ο Δένδιας τα έλεγε αυτά, ο Κυρ. Μητσοτάκη περνούσε στην Ιστορία ως ο πρώτος Ελληνας πρωθυπουργός που σε επίσκεψή του στο Ισραήλ δεν συναντήθηκε και με την Παλαιστινιακή Αρχή, κάνοντας σαφείς τις προθέσεις της ελληνικής κυβέρνηση απέναντι στο αμερικανο-ισραηλινό σχέδιο προσάρτησης των παλαιστινιακών εδαφών. Για να μην αναφέρουμε την ομόφωνη απόφαση του ελληνικού Κοινοβουλίου από τις 22 Δεκέμβρη 2015, με την οποία αναγνωρίζεται το παλαιστινιακό κράτος, αλλά ούτε η προηγούμενη κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ούτε η σημερινή της ΝΔ έχει την παραμικρή διάθεση να την εφαρμόσει.

Μονά... 

 

Στην έγκριση του σχεδίου της γερμανικής κυβέρνησης για συνεισφορά ύψους 6 δισ. ευρώ στην ανακεφαλαιοποίηση της «Lufthansa» προχώρησε με απόφασή της η Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Μάλιστα, η ανακεφαλαιοποίηση αποτελεί μέρος ενός ευρύτερου πακέτου στήριξης, που περιλαμβάνει επίσης κρατική εγγύηση για δάνειο 3 δισ. στο μεγαθήριο των διεθνών αερογραμμών, για να μη θιγεί η ανταγωνιστικότητά του από την κρίση. Την ίδια στιγμή, ωστόσο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή όχι μόνο επιμένει, αλλά εντείνει τις πιέσεις για την ανάκτηση των δήθεν «κρατικών ενισχύσεων» και των δανειακών εγγυήσεων από τη ΛΑΡΚΟ, ύψους 135 εκατομμυρίων ευρώ, στραγγαλίζοντας την εταιρεία και ανοίγοντας το δρόμο σε άλλα κεφάλαια να βάλουν στο χέρι τις υποδομές της και τον ορυκτό πλούτο της χώρας. Τα λεφτά αυτά δόθηκαν στο παρελθόν στη ΛΑΡΚΟ, όπου το ελληνικό κράτος ήταν και παραμένει βασικός μέτοχος. Την ίδια επιμονή δείχνουν και εκπρόσωποι της κυβέρνησης, όπως η ευρωβουλευτής της ΝΔ Μαρία Σπυράκη, που με Ερώτηση στην Κομισιόν από τα τέλη Μάη ζητά ενημέρωση για την ανάκτηση του ποσού και την πορεία διάλυσης της ΛΑΡΚΟ. Αποδεικνύεται δηλαδή ότι το ζήτημα των λεγόμενων «κρατικών ενισχύσεων» αξιοποιείται ανάλογα με τις ανάγκες και τα συμφέροντα του κεφαλαίου, είτε μιλάμε για τη διάσωση μιας εταιρείας, είτε για τη διάλυση μιας άλλης.

... ζυγά

 

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, τον λογαριασμό τον πληρώνουν οι εργαζόμενοι και ο λαός, όπως δείχνουν οι εξελίξεις στη ΛΑΡΚΟ, αλλά και το σχέδιο «διάσωσης» της «Lufthansa» από το γερμανικό κράτος και τους μετόχους της. Για να εγκρίνει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή την ενίσχυση του γερμανικού αερομεταφορέα, έπρεπε πρώτα η εταιρεία να προχωρήσει σε μια σειρά αντεργατικά μέτρα, όπως μείωση του ωραρίου των εργαζομένων με μείωση των αποδοχών, «οικειοθελείς αποχωρήσεις» με περικοπές στις αποζημιώσεις, «πάγωμα» αυξήσεων, μείωση των εργοδοτικών εισφορών για το συνταξιοδοτικό πρόγραμμα των εργαζομένων κ.ά., που ξεπερνούν το μισό δισ. ευρώ. Με άλλα λόγια, τα λεφτά που θα πάρει η «Lufthansa» είναι χρήματα που βγήκαν από την τσέπη του λαού και, από την άλλη, οι εργαζόμενοι της εταιρείας θα πληρώσουν τη διάσωση με ακόμα πιο σκληρά αντεργατικά μέτρα. Οπως και να το κάνεις, μονά κερδίζει το κεφάλαιο, ζυγά χάνει ο λαός.

Κάνει «τζιζ»

 

Από την απομαγνητοφωνημένη συνομιλία Παππά - Μιωνή προκύπτουν «σημεία και τέρατα» για το πώς οι κυβερνήσεις διαπλέκονται με ισχυρά επιχειρηματικά συμφέροντα, τα οποία παίζουν ρόλο ακόμα και στην άσκηση της εξωτερικής πολιτικής. Ακούγονται σχόλια για το πώς οι μυστικές υπηρεσίες λειτουργούν και παρεμβαίνουν σε πολιτικούς και οικονομικούς ανταγωνισμούς, για το ποιος είναι άνθρωπος ποιανού, για το ρόλο ξένων δυνάμεων, για «δουλίτσες» ανάμεσα σε κυβερνήσεις κρατών που κλείνουν με ένα τηλέφωνο, για επιχειρηματίες που παίζουν ρόλο συνδέσμου για να γίνονται μπίζνες ανάμεσα σε κράτη. Απ' όλα αυτά, τίποτα απολύτως δεν σχολίασε η ΝΔ και τα άλλα κόμματα. Ούτε βέβαια ακούστηκε κάτι στα αστικά ΜΜΕ, που ξοδεύουν σελίδες επί σελίδων και ατελείωτες ώρες για την προβολή του θέματος με οσμή «σκανδάλου». Τέτοια θέματα, που πετιούνται έξω από τον υπόνομο, όταν ανοίξει το καπάκι του σάπιου συστήματος, κάνουν «τζιζ» και μένουν στο απυρόβλητο. Και ο λόγος δεν είναι άλλος από το ότι αυτές οι πρακτικές είναι συνυφασμένες με τη διαχείριση για τα συμφέροντα του κεφαλαίου, ανεξάρτητα από το ποιος είναι στην κυβέρνηση. Αυτό είναι «το σκάνδαλο των σκανδάλων» για τον λαό κι αυτό προσπαθούν να κρύψουν κάτω από τον ψευτοκαβγά τους περί «διαπλοκής» και «διαφάνειας».

Ριζοσπάστης  Παρασκευή 26 Ιούνη 2020