Το αντιλαϊκό τερατούργημα, που μάλιστα οι νομοθετικές ρυθμίσεις του ακολουθούν τα «χνάρια» χουντικού νόμου του 1971 και τις «επεξεργασίες» επιτροπής που είχε συστήσει τα προηγούμενα χρόνια ο τότε δήμαρχος Αθηναίων και στέλεχος του ΚΙΝΑΛ, Γ. Καμίνης (επιβεβαιώνοντας έτσι τον διαχρονικό πόθο του κεφαλαίου), προβλέπει μεταξύ άλλων περιορισμούς μέχρι το σημείο της απαγόρευσης κινητοποιήσεων «εάν πιθανολογείται ότι η διεξαγωγή τους θα διαταράξει δυσανάλογα την κοινωνικοοικονομική ζωή της συγκεκριμένης περιοχής», ενώ στα κριτήρια που θα λαμβάνονται υπόψη για μια τέτοια απόφαση θα περιλαμβάνεται και ο αριθμός των συμμετεχόντων.
Μια άλλη απαράδεκτη διάταξη είναι αυτή που θα καθιστά υποχρεωτική τη γνωστοποίηση της συγκέντρωσης στην αστυνομία από τον «οργανωτή» της, μέσω διαδικτυακής πλατφόρμας. Ο «οργανωτής» θα πρέπει να δηλώσει τα στοιχεία ταυτότητας και επικοινωνίας του, τον χρόνο έναρξης και λήξης της συνάθροισης, τον σκοπό, καθώς και την προτεινόμενη διαδρομή. Πρόκειται για κανονικό φακέλωμα.
Προβλέπεται ακόμα επέκταση των αστικών κυρώσεων στους οργανωτές μιας διαδήλωσης, εφόσον σε αυτήν διαπιστωθούν φθορές δημόσιας ή ιδιωτικής περιουσίας. Επίσης, «εποπτεία» των διαδηλώσεων από εισαγγελικές και αστυνομικές αρχές. Μάλιστα, σε κάθε πορεία θα ορίζεται «αστυνομικός διαμεσολαβητής», ο οποίος θα αποτελεί τη σύνδεση της αστυνομικής αρχής με τον οργανωτή της πορείας. Τέλος, θέσπιση ως «ιδιώνυμου» του αδικήματος για συμμετοχή σε διαδήλωση που έχει απαγορευτεί από τις αρχές.
Στην περίπτωση που δεν υπάρχει οργανωτής, το σχέδιο νόμου προβλέπει ότι «αυθόρμητη συνάθροιση που δεν έχει γνωστοποιηθεί δύναται να επιτραπεί εφόσον δεν διαφαίνονται κίνδυνοι διασάλευσης της δημόσιας ασφάλειας ή σοβαρής διατάραξης της κοινωνικοοικονομικής ζωής». Στην περίπτωση αυτή, η αστυνομία ή το Λιμενικό ζητούν από τους συγκεντρωμένους να ορίσουν οργανωτή και σε περίπτωση μη συμμόρφωσης θα μπορούν να προβούν σε διάλυση της συγκέντρωσης.
Στο νομοσχέδιο θα περιλαμβάνονται και προβλέψεις για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, όταν δηλαδή θα πρέπει να αποφασιστεί η διάλυση μιας πορείας σε εξέλιξη από τις αρχές, π.χ. σε περίπτωση επεισοδίων ή μη συμμόρφωσης προς τους περιορισμούς που εισάγονται.
Για μία ακόμα φορά επιβεβαιώνεται ότι επίθεση στα εργατικά - λαϊκά δικαιώματα και καταστολή πάνε χέρι χέρι, αφού κάθε άλλο παρά τυχαία είναι η χρονική συγκυρία που η κυβέρνηση ετοιμάζεται να φέρει το άθλιο αυτό κατασκεύασμα, την ώρα ακριβώς που στα σκαριά βρίσκεται ο νέος γύρος της αντιλαϊκής επίθεσης με στόχο να φορτωθεί και η νέα καπιταλιστική κρίση στις πλάτες του λαού.
Ριζοσπάστης Τρίτη 23 Ιούνη 2020
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου