76 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ρομά
Η 2η Αυγούστου επιλέχθηκε ως Πανευρωπαϊκή μέρα μνήμης με αφορμή το θάνατο 2.897 γυναικών και παιδιών καταγωγής Ρομά στο στρατόπεδο του Άουσβιτς στις 2/8/1944.
Υπολογίζεται πως οι ναζιστικές εκκαθαρίσεις την περίοδο 1939 – 1944 είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο άνω των 500.000 Ρομά.
Ξεχωριστό κεφάλαιο στην ιστορία των Τσιγγάνων της Ευρώπης κατά την περίοδο του ναζισμού είναι και η περίπτωση του σπουδαίου πυγμάχου τσιγγάνικης καταγωγής Γιόχαν Τρόλμαν…
Ο πυγμάχος που έριξε γροθιά στο ναζισμό: Γιόχαν «Ρούκελι» Τρόλμαν
Το 1933 οι Εβραίοι και οι τσιγγάνοι είχαν ήδη αρχίσει να νιώθουν τα πρώτα ρατσιστικά μέτρα των Ναζί που τους απομάκρυναν βιαίως από δημόσιες κι άλλες υπηρεσίες, από τα εργατικά σωματεία, ενώ έκαναν μποϊκοτάζ και σε όσους είχαν μαγαζιά.
Ένα μήνα μόλις πριν οι Ναζί ρίχνουν τα βιβλία στην πυρά.
Την 9η Ιουνίου, ο Γερμανός πυγμάχος Αδόλφος Βιτ διεκδικούσε τον Light Heavyweight τίτλο της χώρας και ως «γνήσιος» εκπρόσωπος της Άριας φυλής ήταν ο αγαπημένος της ναζιστικής κυβέρνησης, που ως γνωστό πίστευε ότι μέσω των σπορ, ειδικά των δυναμικών όπως η πυγμαχία, θα έδειχνε η Άρια φυλή την ανωτερότητα της επί των υπολοίπων.
Το ότι τον έλεγαν και Αδόλφο ήταν το κερασάκι στην τούρτα.
Αντίπαλος του, ένας τσιγγάνος πυγμάχος, ο Γιόχαν «Ρουκέλι» Τρόλμαν ο οποίος ήταν ιδιαίτερα δημοφιλής στο πυγμαχικό κοινό της χώρας για το ιδιαίτερο και «χορευτικό» στυλ του με πολύ κίνηση και το εξαιρετικό Footwork.
Στον αγώνα, η ανωτερότητα του Τρόλμαν είναι εμφανής σε όλους τους γύρους όμως οι διαιτητές δείχνουν ισοπαλία κι ο κόσμος εξαγριώνεται, αναγκάζοντας τους να αποδώσουν την νίκη στον «Rukeli».
Μια εβδομάδα μετά η Γερμανική Ομοσπονδία του αφαίρεσε τον τίτλο, καταγγέλλοντας το «αντιγερμανικό» και «χορευτικό» στυλ ζητώντας του να παίξει με τον «Γερμανικό» τρόπο.
Όταν πήρε τον επόμενο αγώνα του στις 27 Ιουλίου, οι Ναζί είχαν καταλύσει κάθε αρχή στην Γερμανία. Η δύναμή τους ήταν απόλυτη.
Αντίπαλος αυτή τη φορά θα ήταν ο γνωστός «brawler» Γκουστάβ Έντερ.
Ο Τρόλμαν ήξερε πως δεν είχε καμία ελπίδα όχι μόνο να κερδίσει με απόφαση τον αγώνα αλλά και να κάνει καριέρα στην ναζιστική Γερμανία, γι’ αυτό κι αποφάσισε να διαμαρτυρηθεί με τον δικό του τρόπο τρολάροντας την Γερμανική πυγμαχική ομοσπονδία που απαιτούσε να αγωνίζεται με τον «Γερμανικό» ή μάλλον «Άριο» τρόπο.
Την ημέρα του αγώνα ανέβηκε στο ρινγκ με τα μαλλιά του βαμμένα ξανθά και το πρόσωπο του πασπαλισμένο με αλεύρι σε μια παρωδία των στερεοτύπων των Ναζί.
Το καμπανάκι χτύπησε κι ο Τρόλμαν αντί να κινηθεί με το γνωστό του τρόπο, έμεινε ακίνητος στη μέση του ρινγκ και δέχθηκε τα χτυπήματα του αντιπάλου το ένα πίσω από το άλλο αντέχοντας μέχρι τον 5ο γύρο πριν χάσει τις αισθήσεις του.
Ήταν μια γενναία πράξη που ο ίδιος στο τέλος την πλήρωσε ακριβά.
Η καριέρα του θα κρατούσε ακόμα 2 χρόνια με συνεχείς απειλές από τους Ναζί προς τον ίδιο και την οικογένεια του και το 1935 θα του αφαιρέσουν οριστικά την άδεια του.
Ο ίδιος θα υποστεί όλα τα φρικτά μέτρα που εφάρμοσαν οι Ναζί σε μειονότητες όπως οι Τσιγγάνοι.
Αρχικά θα του γίνει αναγκαστική στείρωση ενώ λίγα χρόνια μετά θα καταταχθεί με το ζόρι στον Ναζιστικό στρατό και θα πολεμήσει στη Γαλία και στο Ανατολικό μέτωπο.
Εκεί θα τραυματιστεί και το 1942 θα απολυθεί από το στρατό ατιμωτικά όπως όλες οι μειονότητες παρά τους τραυματισμούς τους στην μάχη.
Η κατάληξη του ήταν αναμενόμενα τραγική.
Στάλθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης όπου αναγνωρίσθηκε ως πυγμάχος και χρησιμοποιήθηκε στις μάχες που έστηναν οι αξιωματικοί για την διασκέδαση τους.
Λίγο αργότερα θα μεταφερθεί σε άλλο στρατόπεδο όπου ο «Capo» Εμίλ Κορνήλιους θα τον αναγνωρίσει ξανά.
Οι «Capo» ήταν πρώην εγκληματίες φυλακισμένοι που συνεργαζόντουσαν με τους Ναζί για προνομιακή μεταχείριση.
Ο Κορνήλιους θα τον προκαλέσει σε αγώνα, βλέποντας τον σε άθλια κατάσταση και προχωρημένη ηλικία.
Παρόλα αυτά ο Τρόλμαν θα κερδίσει και αυτή τη μάχη με το γνωστό «αντιγερμανικό» στυλ του όμως ο Κορνήλιους δεν θα του το συγχωρήσει.
Σκηνή από την ταινία Gipsy – Η ιστορία του μποξέρ Γιόχαν Ρουκέλι Τρόλμαν
Την επόμενη μέρα (9 Φλεβάρη 1943) την ώρα που ο Τρόλμαν έκανε καταναγκαστική εργασία o Κορνήλιους τον σκότωσε χτυπώντας τον με ένα φτυάρι στο κεφάλι.
Το πτώμα του ρίχθηκε σε έναν μαζικό τάφο μαζί με άλλα θύματα των Ναζί
Η ιστορία του όμως παραμένει, όπως κι αυτές άλλων αγωνιστών που βρέθηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκέντρωσης γιατί είχαν διαφορετικό χρώμα δέρματος ή διαφορετική κουλτούρα.
Όσα κι αν υπόμεινε από τους Ναζί και τους υποστηρικτές τους, ο «Τσιγγάνος του Ρινγκ» άντεξε και τελικά έπεσε ως μαχητής.
Με πληροφορίες από Fightsports
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου