Προτεραιότητες

 

«Δεν μπορούμε να λύσουμε ένα πρόβλημα στεγαστικό 20 ετών, ούτε ως διά μαγείας να χτίσουμε νέα σχολεία και να φέρουμε 50 καθηγητές», είπε μεταξύ άλλων ο περιφερειακός διευθυντής Εκπαίδευσης Κεντρικής Μακεδονίας, σχολιάζοντας τις μαθητικές κινητοποιήσεις. Αλήθεια, όμως, τι έκανε η κυβέρνηση όλους αυτούς τους μήνες για να ανοίξουν τα σχολεία με ασφάλεια; Ποιος δημιούργησε το «στεγαστικό πρόβλημα 20 ετών», αν όχι οι κυβερνήσεις όλων των αστικών κομμάτων; Γιατί αλήθεια δεν μπορούν να λειτουργούν τα σχολεία «στην πένα», χωρίς ελλείψεις και κενά σε εκπαιδευτικούς και υποδομές, ώστε από καλύτερη αφετηρία να αντιμετωπιστεί τώρα και η πανδημία; Η απάντηση είναι ότι δεν τους ...διέφυγε το πρόβλημα, αλλά ότι η προτεραιότητά τους στη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων βάζει σε δεύτερη και τρίτη μοίρα τις μορφωτικές ανάγκες των παιδιών, την ασφάλεια και τη δουλειά με δικαιώματα για τους εκπαιδευτικούς. Γι' αυτό η ευθύνη για το σημερινό χάλι στα σχολεία, που βγάζει στο δρόμο χιλιάδες μαθητές, είναι αποκλειστικά της σημερινής και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων, που μοιράζονται την ίδια αντιλαϊκή πολιτική στην Υγεία, στην Παιδεία, παντού. Οσο για την αγωνία του διευθυντή για το πού θα βρει η κυβέρνηση τα χρήματα να λύσει «ως διά μαγείας» το πρόβλημα των ελλείψεων σε αίθουσες και εκπαιδευτικούς, οι μαθητές έχουν την απάντηση! «Δισεκατομμύρια δώσαν για το ΝΑΤΟ και για τα σχολεία δεν υπάρχει φράγκο», λέει το σύνθημα με το οποίο διαδήλωσαν την Πέμπτη. Ας «κόψει» λοιπόν η κυβέρνηση κανένα αεροπλάνο, απ' αυτά που αγοράζει για τις ανάγκες του ΝΑΤΟ και όχι για την άμυνα της χώρας, κι ας προσλάβει τώρα τους εκπαιδευτικούς που είναι αναγκαίοι για να λειτουργήσουν με ασφάλεια τα σχολεία...

Στο ζύγι

Τα αδιέξοδα που πολλαπλασιάζονται από τη διαχείριση της πανδημίας με κριτήριο τις «ανάγκες της οικονομίας» κάνουν και πολλούς επιστήμονες, που δεν αμφισβητούν την κυβερνητική πολιτική, να αποδέχονται τα αιτήματα που προβάλλει το εργατικό - λαϊκό κίνημα εδώ και μήνες για την προστασία από τον κορονοϊό. Για παράδειγμα, σε ένα επιστημονικό debate που δημοσιεύει η «Καθημερινή» στις 23/9, διαβάζουμε προτάσεις όπως η «αποφυγή συνωστισμού στις συγκοινωνίες με άμεση αύξηση δρομολογίων», η «καθολική αμνηστία σε όλους τους μετανάστες χωρίς νόμιμα χαρτιά σε κάθε επαφή τους με χώρους παροχής υπηρεσιών Υγείας και μάλιστα σε χώρους διάγνωσης και θεραπείας κορονοϊού», η «κάλυψη του εισοδήματος ημερομίσθιου εργατικού προσωπικού σε περίπτωση θετικού τεστ για το δεκαπενθήμερο που θα ακολουθήσει τη διάγνωση», η «διατήρηση της λειτουργίας όλων των δομών Εκπαίδευσης με ταυτόχρονη αξιοποίηση υπαίθριων χώρων για διδασκαλία και αυξημένη άσκηση, καθώς και κλειστών μη χρησιμοποιούμενων μεγάλων δημόσιων και ιδιωτικών χώρων» κ.ά. Το ζήτημα είναι ποιοι είναι οι όροι και ποιες οι προϋποθέσεις ώστε αυτά να υλοποιηθούν, για να ξεπεραστεί ο σκόπελος που και οι ίδιοι οι επιστήμονες διαπιστώνουν, ότι τα μέτρα αυτά «κοστίζουν και το κόστος αυτό μπορεί να αποτελέσει αιτία ακύρωσής τους». Προφανώς αυτός δεν πρόκειται να ξεπεραστεί με βασικό κριτήριο τις «ανάγκες της καπιταλιστικής οικονομίας», δηλαδή των κερδών των επιχειρηματικών ομίλων. Εκεί βρίσκεται επομένως το «κλειδί» για το λαό. Στην οργανωμένη διεκδίκηση μέτρων ουσιαστικής προστασίας της υγείας και της ζωής του, σε σύγκρουση με την πολιτική και με το ίδιο το σύστημα που βάζει τις λαϊκές ανάγκες στο ζύγι και τις τζογάρει για τα κέρδη του κεφαλαίου.

Χαλάρωση

«Το 2022 το παράθυρο δημοσιονομικής και νομισματικής χαλαρότητας θα κλείσει». Οι επισημάνσεις αυτές από τον επικεφαλής του ESM, που βρέθηκε στην Ελλάδα πριν από μερικές μέρες, είναι αρκετά διαφωτιστικές για το τι περιμένει το λαό τόσο σήμερα όσο και αύριο. Σήμερα λοιπόν, εν μέσω «χαλάρωσης», βλέπει μέτρα έντασης της «ευελιξίας», με απλήρωτες υπερωρίες, με μισθούς στα τάρταρα, βλέπει νέα επίθεση στο Ασφαλιστικό. Βλέπει τη «χαλάρωση» που απολαμβάνει η εργοδοσία, αφού το κράτος (δηλαδή οι φορολογούμενοι) την απαλλάσσουν από ασφαλιστικές εισφορές, ακόμα και από την υποχρέωση να καταβάλλει μισθό. Και την ίδια στιγμή προετοιμάζεται για το νέο «λεπίδι» το 2022, οπότε και θα κληθεί να πληρώσει το λογαριασμό της ...«χαλάρωσης», αφού όπως λένε οι αξιωματούχοι της ΕΕ «επανέρχεται η δημοσιονομική πειθαρχία». Οι εργαζόμενοι δηλαδή καλούνται να πληρώσουν πανάκριβα την κρίση, με το πετσόκομμα των δικαιωμάτων τους και την ένταση της εκμετάλλευσης, αλλά και με την επίθεση στο εισόδημα για να βγουν τα «σπασμένα». Το κεφάλαιο ξεσαλώνει παίρνοντας και ο λαός ετοιμάζεται να σφίξει κι άλλο το ζωνάρι, και μάλιστα με μέτρα διαρκείας που προαναγγέλλονται για δύο χρόνια από σήμερα... Μέσα σ' αυτές ακριβώς τις συνθήκες είναι που βρίσκει το νόημά του το σύνθημα «Πληρώσαμε πολλά, δεν θα πληρώσουμε ξανά», με το οποίο τα συνδικάτα οργανώνουν την πάλη των εργαζομένων.

Χρησμός

Πήγαινε με τα πόδια στη δουλειά! Αυτή είναι η «επιστημονική» συμβουλή της λοιμωξιολόγου Ελένης Γιαμαρέλλου για να αντιμετωπιστεί το «πάστωμα» στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, που συνεχίζεται με ευθύνη της κυβέρνησης. Πρόκειται για το ίδιο μέλος της επιστημονικής επιτροπής που ισχυριζόταν ότι «όποιος πάει να κοινωνήσει, άσχετα αν το πιστεύει ή δεν το πιστεύει, συμμετέχει στο μυστήριο. Επομένως δεν υπάρχει κίνδυνος για κορονοϊό όπως και για κανένα άλλο μικρόβιο». «Αν μπορείτε, μην μπείτε στα λεωφορεία (...) Πήγαινε με τα πόδια, γύρισε με τα πόδια. Είναι μια καλή άσκηση αυτή», είναι ο νέος της «χρησμός», όπως ειπώθηκε στην ΕΡΤ. Τόσο απλά και τόσο ...«επιστημονικά» πάει να λύσει το πρόβλημα η κυβέρνηση και το επιτελείο της. Επομένως, ούτε περισσότερα λεωφορεία χρειάζονται, ούτε συχνότερα δρομολόγια, που βάζουν το κράτος σε ...περιττά έξοδα για την προστασία της υγείας του λαού. Για τις ανάγκες της κυβερνητικής πολιτικής, από λοιμωξιολόγος γίνεσαι και ολίγον συγκοινωνιολόγος. Ενίοτε και γραφίστας, όπως έγινε ο Γκίκας Μαγιορκίνης, που με το περιβόητο «επιστημονικό» του γράφημα μας εξήγησε ότι είναι καλύτερα να είναι 25 αντί για 15 οι μαθητές στις σχολικές αίθουσες...

Ριζοσπάστης