Τα συνδικάτα και οι φορείς που με την πρωτοπόρα συμβολή των κομμουνιστών μέσα στο εργατικό - λαϊκό κίνημα ακύρωσαν στην πράξη την προσπάθεια της κυβέρνησης και του κεφαλαίου να αξιοποιήσουν την πανδημία για να επιβάλουν σιωπητήριο στο λαό, την ώρα που κλιμάκωναν την επίθεση εναντίον του, σημαίνουν σήμερα απεργιακό συναγερμό, απέναντι στην επίθεση αυτή που δυναμώνει σε όλα τα μέτωπα:
Απέναντι στην πολιτική που αφήνει εκτεθειμένο το λαό στην πανδημία και έχει βάλει τη σφραγίδα της στη μεγάλη αναζωπύρωσή της. Απέναντι στα νέα αντεργατικά μέτρα, που ετοιμάζεται να νομοθετήσει η κυβέρνηση, με ραβασάκια από τον ΣΕΒ και τις άλλες ενώσεις του κεφαλαίου, με αιχμή του δόρατος το ακόμα μεγαλύτερο χτύπημα στο ίδιο το 8ωρο, μέσω της ουσιαστικής «απελευθέρωσης» των υπερωριών, αλλά και με νέο νόμο για τη δίωξη της συνδικαλιστικής δράσης.
Απέναντι στο νέο έγκλημα σε βάρος της κατοικίας και του εισοδήματος του λαού και την παράδοσή τους στα χέρια των τραπεζών με τον νέο Πτωχευτικό Κώδικα. Απέναντι στην ολοένα και πιο βαθιά εμπλοκή στους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ στην περιοχή, στο πλαίσιο της οποίας εντάσσονται και οι εξελίξεις στα Ελληνοτουρκικά, με σοβαρούς κινδύνους για τη χώρα και όλους τους λαούς της περιοχής.
Στην προετοιμασία της απεργιακής απάντησης, των άλλων αγωνιστικών πρωτοβουλιών, συνολικά στο επίκεντρο αυτής της πάλης μπαίνει αντικειμενικά η ανάγκη να αναδεικνύεται το νήμα που συνδέει όλες τις εκφράσεις αυτής της ολομέτωπης επίθεσης. Και το νήμα αυτό δεν είναι άλλο από την ίδια τη στρατηγική για τη διασφάλιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου σε όλα τα επίπεδα, για τη θωράκιση της καπιταλιστικής οικονομίας, την ένταση της εκμετάλλευσης, την αναζήτηση οφελών για την αστική τάξη μέσα από τη βαθύτερη εμπλοκή σε επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
Αυτή είναι η στρατηγική που υπηρέτησαν και υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ, γι' αυτό και δεν υπάρχει ούτε μια πλευρά αυτής της επίθεσης στην οποία να μην επιβεβαιώνεται σήμερα η συνέχεια στα «έργα και τις ημέρες» τους.
Αυτή η στρατηγική, το βασικό κριτήριό της που διαπερνά τα πάντα στο πλαίσιό της, δηλαδή η λογική «κόστους - οφέλους» για το κεφάλαιο, τα κέρδη του και το κράτος του, είναι ο πραγματικός «κόφτης» που δεν επιτρέπει την ικανοποίηση των εργατικών - λαϊκών αναγκών, ακόμη και των πιο ζωτικών και άμεσων, παρά τις τεράστιες δυνατότητες που υπάρχουν σήμερα:
-- Γι' αυτό σε ό,τι αφορά την πανδημία, τα «υγειονομικά πρωτόκολλα» στους χώρους δουλειάς και παντού πετσοκόβονται με κριτήριο τις αξιώσεις του κεφαλαίου, παραμένουν οι τεράστιες ελλείψεις στο δημόσιο σύστημα Υγείας που είναι ήδη «στο κόκκινο», ενώ τα δύσκολα είναι μπροστά, γι' αυτό οι εργαζόμενοι και ο λαός αναγκάζονται να στοιβάζονται σαν σαρδέλες στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, οι μαθητές στριμώχνονται ακόμα και σε 27άρια τμήματα, με ελλείψεις σε μόνιμους εκπαιδευτικούς και καθαρίστριες κ.ο.κ.
-- Γι' αυτό την ώρα που η άνοδος της παραγωγικότητας, η μεγάλη εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνολογίας διαμορφώνουν τις προϋποθέσεις για άλματα στην ικανοποίηση των αναγκών μας, οι νέοι εργαζόμενοι καλούνται να αποδεχτούν ότι πρέπει να δουλέψουν και να ζήσουν με λιγότερα δικαιώματα από τους γονείς τους, όποτε, όπως, όπου και για όσο τους έχει ανάγκη η μεγαλοεργοδοσία, με τσακισμένα συνδικαλιστικά δικαιώματα και το στόμα ραμμένο...
-- Γι' αυτό δίνεται η χαριστική βολή στην προστασία της πρώτης κατοικίας, τα χρεωμένα εργατικά - λαϊκά νοικοκυριά και οι αυτοαπασχολούμενοι μπαίνουν σε μια κατάσταση «σύγχρονης» ομηρίας, την ίδια ώρα που διασφαλίζονται αλλεπάλληλα νέα πακέτα, προνόμια και «διευκολύνσεις» για τους επιχειρηματικούς ομίλους.
-- Γι' αυτό «τρέχουν» τα σχέδια συνολικών διευθετήσεων στην περιοχή, εν μέσω εντεινόμενων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, ενώ συνεχίζει να παίζεται η «μαύρη κωμωδία» των αστικών επιτελείων να αναγορεύουν το ΝΑΤΟ και την ΕΕ σε «εγγυητές» της ασφάλειας του λαού και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας.
Κρύβοντας ακριβώς αυτό το νήμα που συνδέει όλα τα παραπάνω, τα αστικά επιτελεία αξιοποιούν διάφορα κάλπικα διλήμματα (του τύπου «εργασιακή ευελιξία ή ανεργία και απολύσεις», «αυτοπροστασία ή καραντίνα», «ιμπεριαλιστική εμπλοκή και εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων ή πόλεμος» κ.ο.κ.), για να παρουσιάσουν συνολικά την εντεινόμενη αντιλαϊκή επίθεση ως «μονόδρομο», στον οποίο πρέπει τάχα να στοιχηθεί όλος ο λαός, με «συναίνεση» για την πολιτική που τον τσακίζει, με «εμπιστοσύνη» στην κυβέρνηση και σε όλους τους θεσμούς του κράτους που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Αντίπαλο δέος σε αυτήν την επιχείρηση παγίδευσης του λαού μπορεί να αποτελέσει μόνο η ενιαία εργατική - λαϊκή απάντηση στην ενιαία επίθεση, η εμπιστοσύνη στην τεράστια δύναμη της οργάνωσης και της πάλης των εργαζομένων και του λαού, όταν οι ίδιοι αποφασίζουν να βάλουν συλλογικά και οργανωμένα τη σφραγίδα τους στις εξελίξεις και στη ζωή τους.
Την εποχή που η κυβέρνηση και διάφορα επιτελεία κουνάνε το δάχτυλο στο λαό για την περιβόητη «ατομική ευθύνη», από την ίδια την πείρα του σε κάθε πτυχή της ζωής προβάλλει το αδιέξοδο της «ατομικής ευθύνης» - «ατομικής λύσης», που προβαλλόταν παντού ως διέξοδος όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Από τις ίδιες τις εξελίξεις μπαίνει στο επίκεντρο ακόμα πιο επιτακτικά το ζήτημα της μοναδικής πραγματικής διεξόδου από τη σκοπιά των εργατικών - λαϊκών συμφερόντων. Απάντηση στη στρατηγική του κεφαλαίου, στις αγιάτρευτες αντιφάσεις του καπιταλιστικού συστήματος που τις πληρώνουν μόνιμα οι εργαζόμενοι και ο λαός, όπως συμβαίνει και με την τρέχουσα οικονομική κρίση, μπορεί να δώσει μόνο η πάλη για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ που αναδεικνύει την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
Πρωτοστατώντας σήμερα στην απεργιακή απάντηση στην αντιλαϊκή επίθεση, συνολικά στην οργάνωση των εργατικών - λαϊκών αγώνων για όλα τα προβλήματα, προβάλλουμε την κατεύθυνση που πρέπει να αποκτήσει ο αγώνας, φωτίζουμε τις προϋποθέσεις για να δοθούν απαντήσεις από τη σκοπιά των λαϊκών συμφερόντων, αναδεικνύουμε τις τεράστιες δυνατότητες που μπορεί να απελευθερώσουν υπέρ του λαού η εργατική εξουσία, η θεμελίωση της κοινωνικής ιδιοκτησίας και του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού με κριτήριο τις κοινωνικές ανάγκες. Δίνουμε όλες μας τις δυνάμεις για την ενίσχυση του ταξικά προσανατολισμένου εργατικού κινήματος, για να δυναμώνει η Κοινωνική Συμμαχία σε αντικαπιταλιστική - αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, συγκεντρώνουμε δυνάμεις στη μάχη για την πραγματική διέξοδο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου