Η σημερινή κατάσταση στην Υγεία δεν έπεσε βέβαια από τον ουρανό. Είναι αποτέλεσμα της αντιλαϊκής πολιτικής που με συνέπεια υπηρετούν όλες οι κυβερνήσεις, όπως και η προηγούμενη του ΣΥΡΙΖΑ, που βγαίνει τώρα στα κεραμίδια για να καταγγείλει τις ελλείψεις στην Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας και τα εμπόδια στον εμβολιασμό. Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως, άφησε τη σφραγίδα του σε δεκάδες αντιλαϊκά μέτρα, υπηρετώντας μέχρι κεραίας τις κατευθύνσεις της ΕΕ, που υποδεικνύουν ότι από την ΠΦΥ εξαρτάται η μείωση των κρατικών και ασφαλιστικών δαπανών για την Υγεία. Γι' αυτό στη θητεία του επιτάχυνε αναδιαρθρώσεις που υποβάθμισαν ακόμα περισσότερο την ΠΦΥ, εγκαινιάζοντας, για παράδειγμα, τις Τοπικές Μονάδες Υγείας, με ελάχιστο προσωπικό και συμβάσεις δύο ετών, ενισχύοντας τους «κόφτες» στην Υγεία, όπως με τον οικογενειακό γιατρό («gatekeeper»), με το πρόσχημα ότι έτσι περιορίζονται οι «άσκοπες» επισκέψεις στα νοσοκομεία (λες και έχει κανείς όρεξη να τρέχει χωρίς λόγο στα Εξωτερικά Ιατρεία!). Θυμίζουμε επίσης ότι τα 2/3 του κρατικού προϋπολογισμού για την Υγεία κατακρεουργήθηκαν μέσα σε μια εξαετία (από 23 δισ. ευρώ το 2009, σε 8,4 δισ. ευρώ το 2015), συμπεριλαμβανομένης και της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, η οποία διατήρησε αποψιλωμένο το προσωπικό στην Υγεία και δεν άνοιξε κανένα από τα 7 νοσοκομεία και τις 1.100 κλίνες που έκλεισαν οι προηγούμενοι. Περιοδεύοντας λοιπόν σήμερα στα νοσοκομεία και στα Κέντρα Υγείας, τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ δεν κάνουν τίποτα περισσότερο από το να επιστρέφουν στον «τόπο του εγκλήματος» μιας πολιτικής που συνθλίβει τις λαϊκές ανάγκες και την οποία υπερασπίζονται σε τέτοιο βαθμό ώστε να ζητούν από τη ΝΔ ...συνδιοίκηση στο υπουργείο Υγείας με κοινό υπουργό!
Για «επίθεση φιλίας» της Τουρκίας, που «το μομέντουμ της πρέπει να αξιοποιηθεί» για να κλείσουν συμφωνίες, έκαναν λόγο τα επιτελεία της ΕΕ κατά το πρόσφατο Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων, όπως και στις συναντήσεις με τους ΥΠΕΞ Ελλάδας και Τουρκίας, την ώρα που άρχιζαν οι διερευνητικές επαφές. Αλλά και στην Ελλάδα, τα αστικά επιτελεία διαπιστώνουν τώρα «αλλαγή στάσης» της Τουρκίας, που την αποδίδουν στο... στρίμωγμα από την ΕΕ και στην αλλαγή κυβέρνησης στις ΗΠΑ. Μάταια βέβαια θα ψάξει κανείς να βρει τι περιλαμβάνει αυτή η υποτιθέμενη «αλλαγή στάσης» της τουρκικής κυβέρνησης και η «επίθεση φιλίας». Μήπως απέσυρε η τουρκική αστική τάξη τις απαράδεκτες διεκδικήσεις της σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο, τα περί αποστρατιωτικοποίησης των νησιών, τις απαιτήσεις για το εύρος των χωρικών υδάτων και του ελληνικού εναέριου χώρου, ή τις «γκρίζες ζώνες»; Κάθε άλλο. Οπως φαίνεται, μάλιστα, από τις δημόσιες δηλώσεις και τα όσα λίγα δίνονται ως ενημέρωση για τις διερευνητικές, η τουρκική κυβέρνηση έθεσε και επιπλέον διεκδικήσεις, όπως το μοίρασμα του Αιγαίου σε ό,τι αφορά την αρμοδιότητα της έρευνας και διάσωσης.
Τις ίδιες λοιπόν απαιτήσεις που πρόβαλε η τουρκική αστική τάξη «επί του πεδίου», με το «Ορούτς Ρέις» να αρμενίζει στην Ανατ. Μεσόγειο, φέρνει τώρα στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης, που στήνεται με την «ομπρέλα» των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ, επιβεβαιώνοντας ότι τα ιμπεριαλιστικά «τζαρτζαρίσματα» είναι συγκοινωνούντα δοχεία με τα «παζάρια». Το «μομέντουμ» που βλέπουν επομένως οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί αφορά το πώς θα πάει ένα βήμα πιο πέρα ο σχεδιασμός που προωθεί ως «λύση» τη συνεκμετάλλευση, για τα συμφέροντα των ενεργειακών ομίλων και θα θωρακίζει την ευρωατλαντική συνοχή, με τα ανάλογα ανταλλάγματα στην Τουρκία, που «ακουμπούν» τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας σε Αιγαίο και Ανατ. Μεσόγειο. Σήμερα «βγάζει μάτι» ότι αυτός ο σχεδιασμός, που υπηρετούν όλες οι αστικές πολιτικές δυνάμεις, δίνει «αέρα στα πανιά» της τουρκικής επιθετικότητας. Οι «φιλίες» λοιπόν των ιμπεριαλιστών και τα παζάρια τους είναι τόσο εχθρικά για τους λαούς, όσο και τα αλληλοφαγώματά τους. Μόνο η δική τους φιλία και κοινή πάλη απέναντι στο κεφάλαιο και τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις μπορεί να σφραγίσει τις εξελίξεις για το δικό τους όφελος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου