Με τον τρόπο αυτό, οι φαρμακοβιομηχανίες επιδοτούνται έμμεσα με «ζεστό» κρατικό χρήμα και υπολογίζεται ότι την επόμενη πενταετία θα «μασουλήσουν» σχεδόν 1,5 δισ. ευρώ για να επεκτείνουν τις δραστηριότητές τους. Ηδη το 2019 καταγράφηκε εκτίναξη των εξαγωγών φαρμάκων στα 1,9 δισ. ευρώ (ετήσια μεταβολή +32,5%), με το Φάρμακο να αποτελεί σταθερά το δεύτερο εξαγώγιμο προϊόν της ελληνικής μεταποίησης, μετά τα πετρελαιοειδή. Και αν ψάξει κανείς να βρει πώς ωφέλησαν το λαό η ανάπτυξη και η «εξωστρέφεια» του κλάδου, θα καταλήξει στο εξής αποστομωτικό στοιχείο: Οι άμεσες πληρωμές για φάρμακα από την τσέπη των ασθενών άγγιξαν τα 1,6 δισ. ευρώ το 2019! Η πραγματική «πατέντα», λοιπόν, είναι τα μέτρα κρατικής στήριξης στο κεφάλαιο για να θωρακίζει την κερδοφορία του, την ώρα που οι ανάγκες του λαού συνθλίβονται. Και αυτήν την πατέντα μπορεί να τη σπάσει μόνο ο λαός με την πάλη του!
Με αφορμή τον εκτροχιασμό στον οποίο οδηγεί τον αναγκαίο εμβολιασμό η εμπορευματοποίηση της Υγείας και του Φαρμάκου, που η κυβέρνηση και τα άλλα αστικά κόμματα έχουν «κορόνα στο κεφάλι» τους, δεν είναι λίγοι εκείνοι που λένε ότι για τις καθυστερήσεις στα εμβόλια έφταιξαν η απουσία «κοινής στρατηγικής» της ΕΕ και η «αργοκίνητη» δομή της, που «δεν της επιτρέπουν να πάρει ρίσκα» και άλλα παρόμοια. Αξίζει όμως να δει κανείς τι έλεγε μόλις στα τέλη του περασμένου Νοέμβρη η Κομισιόν: «Η σύναψη συμφωνιών προαγοράς εμβολίων αποτελεί (...) παράδειγμα αποτελεσματικής συνεργασίας μεταξύ των δημόσιων και ρυθμιστικών αρχών, της βιομηχανίας και των οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών. Η προσδοκώμενη ευρεία και με ίσους όρους διαθεσιμότητα ασφαλών και αποτελεσματικών εμβολίων σε χρόνο ρεκόρ δίνει ελπίδες για έξοδο από την κρίση και παρέχει έμπνευση για έναν ανανεωμένο, καινοτόμο φαρμακευτικό τομέα, επικεντρωμένο στον ασθενή και πρωτοπόρο διεθνώς». «Παράδειγμα» λοιπόν και «έμπνευση» για το μέλλον οι συμφωνίες της ΕΕ με τις φαρμακοβιομηχανίες! Με τις προαγορές - επιδοτήσεις για την κατοχύρωση των κερδών τους και τη θωράκιση του ανταγωνισμού, με «θεμέλιο λίθο» τις πατέντες!
Ολα τα παραπάνω, μάλιστα, ακούστηκαν στην παρουσίαση της «φαρμακευτικής στρατηγικής για την Ευρώπη» για τα επόμενα χρόνια. Επιβεβαιώνεται δηλαδή ότι όσα ζουν σήμερα οι λαοί με τον εμβολιασμό δεν είναι κάποια «παραφωνία», αλλά το αποτέλεσμα της αντιλαϊκής στρατηγικής της ΕΕ και στον τομέα του Φαρμάκου, όπου στον πυρήνα της βρίσκονται τα συμφέροντα και οι ανταγωνισμοί του κεφαλαίου. Τώρα, μάλιστα, αξιοποιώντας και εδώ την κρίση ως «ευκαιρία», επιδιώκουν να πάνε ένα βήμα παραπέρα, με την «ενιαία αγορά Υγείας», ενισχύοντας την εμπορευματοποίηση των συστημάτων Υγείας και του Φαρμάκου, διαμορφώνοντας ενιαίους κανόνες που διευκολύνουν τις αγοραπωλησίες υπηρεσιών σε όλη την ΕΕ. Αυτό ακριβώς σημαίνει «περισσότερη Ευρώπη» στον τομέα της Υγείας και το χάλι με τα εμβόλια - εμπόρευμα είναι πράγματι εικόνα από το μέλλον. Οι λαοί, όμως, όχι μόνο δεν έχουν να περιμένουν τίποτα, αλλά μόνο σε σύγκρουση με την ΕΕ, το κεφάλαιο και τις κυβερνήσεις του μπορούν να υπερασπιστούν το δικαίωμα στην υγεία, την ίδια τους τη ζωή.
Θα μπορούσε να είναι και σενάριο ταινίας, αλλά δυστυχώς είναι εικόνα από την πιο άγρια πραγματικότητα που ζουν καθημερινά τα λαϊκά νοικοκυριά: Ενας καρκινοπαθής πατέρας δύο παιδιών, πρώην εποχιακός εργάτης της ΔΕΗ, που από το παράθυρο του σπιτιού του βλέπει κυριολεκτικά τη μεγαλύτερη λιγνιτική μονάδα της χώρας στον Αγιο Δημήτριο Κοζάνης, δέχτηκε πριν από λίγες μέρες την επίσκεψη συνεργείου του ΔΕΔΔΗΕ, συνοδεία αστυνομικών δυνάμεων, για να του κόψουν το ρεύμα λόγω χρεών! Δεν ξέρουμε αν την ώρα που έπεφτε ο διακόπτης, οι «ειδήσεις των 8» αναμετέδιδαν τις κυβερνητικές ζητωκραυγές για την έναρξη λειτουργίας του «Μοντέλου Στόχου» στην αγορά του ηλεκτρισμού. 'Η αν από τα ραδιόφωνα ακούγονταν τα παλαμάκια για την επικύρωση του αγωγού IGB. 'Η ακόμα και οι πανηγυρισμοί για την οριστικοποίηση του καταστατικού του «Φόρουμ Ενέργειας» στην Ανατ. Μεσόγειο, όπου η ελληνική αστική τάξη φιλοδοξεί να καταστήσει τη χώρα «ενεργειακό κόμβο». Η αντίθεση αυτών των δύο εικόνων «βγάζει μάτι» και επιβεβαιώνει ότι η κερδοφορία των λίγων χτίζεται πάνω στα συντρίμμια των δικαιωμάτων και των αναγκών των πολλών και μάλιστα αυτών που με τη δουλειά τους για χρόνια έχουν εξασφαλίσει την κερδοφορία των λίγων όπως τραγικά αποτυπώνεται στο συγκεκριμένο παράδειγμα. Ενας πραγματικός «καθρέφτης» δηλαδή του καπιταλιστικού κόσμου που σάπισε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου