Μπαταρία

Πολυεθνικοί όμιλοι, κυβέρνηση και αστικά κόμματα οραματίζονται την Εύβοια πρωταγωνιστή της «πράσινης ανάπτυξης» και τη μετατρέπουν σε «μπαταρία της Ελλάδας», με γιγάντιες επενδύσεις σε ΑΠΕ. Μπορεί η μπαταρία τους να δίνει «ρεύμα» στα τρελά κέρδη των ενεργειακών κολοσσών, που επενδύουν με γενναία κρατική στήριξη στον «απελευθερωμένο» τομέα της Ενέργειας, για το λαό όμως και τις ανάγκες του προκαλεί μόνιμο βραχυκύκλωμα. Δεν είναι μόνο η ενεργειακή φτώχεια, απόρροια του ακριβότερου «πράσινου» ρεύματος, ούτε το περιβαλλοντικό αποτύπωμα των επενδύσεων, με την αποψίλωση δασών και την ανάπτυξη οικονομικής δραστηριότητας σε περιοχές NATURA. Οπως αποδείχτηκε ξανά την περασμένη Πέμπτη, οι εργαζόμενοι και ο λαός «πληρώνουν» το όραμα της «απελευθερωμένης» και πράσινης Ενέργειας ακόμα και με τη ζωή τους, στο έδαφος των αντεργατικών ανατροπών, της εντατικοποίησης και εργολαβοποίησης κρίσιμων λειτουργιών που σχετίζονται με την παραγωγή και τη διανομή της Ενέργειας. Μιλάμε βέβαια για τους τρεις νεκρούς εργάτες στην Εύβοια και τον τέταρτο που νοσηλεύεται σε κρίσιμη κατάσταση, «κεραυνοβολημένοι» όλοι από το ρεύμα, στη διάρκεια αποκατάστασης βλάβης στο δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ. Η «απελευθέρωση» της Ενέργειας και οι «πράσινες» επενδύσεις γίνονται με κριτήριο τα κέρδη του κεφαλαίου, σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων και αναγκών. Κι αν η ταλαιπωρία χιλιάδων κατοίκων στην πρόσφατη χιονόπτωση της Αττικής δεν ήταν αρκετή να το επιβεβαιώσει, ήρθε και ο θάνατος των τριών εργαζομένων να το αποδείξει με τον πιο τραγικό τρόπο.

Φυσικός στόχος

Η συζήτηση για την επανεγκατάσταση ΝΑΤΟικών πυρηνικών όπλων στην Ελλάδα δεν είναι βέβαια καινούργια, ούτε οι αποκαλύψεις του ΚΚΕ ότι ο Αραξος έχει «εκσυγχρονιστεί» εδώ και χρόνια για ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Το θέμα ξαναζεσταίνει η ελληνική έκδοση του «Foreign Affairs», που εξηγεί «γιατί πρέπει να επιστρέψουν τα πυρηνικά στην Ελλάδα». Μεταξύ άλλων, δείχνει ως ιδανικό σημείο αποθήκευσης την Αλεξανδρούπολη, «καθώς απέχει 1.021 μίλια από το πρώτο (σ.σ. ρωσικό) σιλό» με πυρηνικά στο Κοζέλσκ. Ενδιαφέρον έχει όμως και η ανάλυση του άρθρου για τους κινδύνους που σηματοδοτεί η εμπλοκή της Ελλάδας στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια, ανεξάρτητα από το αν τελικά θα φιλοξενήσει πυρηνικά στο έδαφός της. Αναφέρει συγκεκριμένα ότι το ενδεχόμενο να γίνει η Ελλάδα στόχος πυρηνικής επίθεσης από τη Ρωσία, αν έρθουν στη χώρα μας ΝΑΤΟικά πυρηνικά, είναι «μη ουσιώδες». Πρώτον, επειδή η Ελλάδα είναι «μέλος του ΝΑΤΟ» και άρα «φυσικός στόχος» σε περίπτωση «θερμοπυρηνικής ανταλλαγής μεταξύ ΝΑΤΟ και Ρωσίας». Και, δεύτερον, επειδή «η ναυτική βάση της Σούδας μπορεί να φιλοξενήσει οποιαδήποτε στιγμή πυρηνικά αεροσκάφη, αεροπλανοφόρα που φέρουν πυρηνικά όπλα, καθώς και πυρηνικά υποβρύχια. Συνεπώς, ακόμη και αν η Ελλάδα δεν φιλοξενεί πυρηνικά όπλα, είναι στόχος επίθεσης»! Αν αυτά ακούγονται δημόσια από τα διάφορα επιτελεία, εύκολα βάζει ο νους μας τι άλλο συζητιέται πίσω από κλειστές πόρτες, στο πλαίσιο των οξυμένων ανταγωνισμών ΗΠΑ - Ρωσίας, που καθιστά το λαό «φυσικό στόχο» σε διασταυρούμενα πυρά.

Βαράνε...

Με διάφορα προπαγανδιστικά τεχνάσματα και λαθροχειρίες, η κυβέρνηση προετοιμάζει το έδαφος για τον επόμενο γύρο των ανατροπών στην Ασφάλιση. Λέει για παράδειγμα ότι με την ιδιωτικοποίηση των επικουρικών συντάξεων και τους «ατομικούς κουμπαράδες», οι ασφαλισμένοι θα κάνουν κουμάντο στις εισφορές τους και κατ' επέκταση θα καθορίζουν τη σύνταξη που θα παίρνουν στο τέλος του εργάσιμου βίου τους. Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ψέμα, αφού οι εισφορές εξαρτώνται από τον μισθό και γενικά από το εισόδημα του ασφαλισμένου, αν πρόκειται για αυτοαπασχολούμενο, αγρότη κ.λπ. Η συμπίεση επομένως των μισθών και των εισοδημάτων οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια σε μικρότερες εισφορές, άρα και σε μικρότερες συντάξεις. Κι αυτό ισχύει είτε τα συστήματα είναι αναδιανεμητικά είτε κεφαλαιοποιητικά (ιδιωτικά). Πάνω λοιπόν στις περικοπές και τις ανατροπές που νομοθέτησαν όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις, οι «ατομικοί κουμπαράδες» έρχονται να προσθέσουν μια ακόμα καινοτομία: Στα κεφαλαιοποιητικά συστήματα, ενώ οι εισφορές είναι καθορισμένες, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ούτε για το ύψος της σύνταξης, ούτε αν θα πάρει τελικά ο ασφαλισμένος σύνταξη. Κι αυτό η κυβέρνηση το παρουσιάζει ως «σύγχρονο» και «νέο»!

... κουδούνια

Επιπλέον, οι «ατομικοί κουμπαράδες», που κουδουνίζει η κυβέρνηση μπροστά στα μάτια των νέων ασφαλισμένων, δεν θα βρίσκονται στα χέρια τους αλλά στα χέρια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, των τζογαδόρων του χρηματιστηρίου και των «ειδικών» της αγοράς. Οι εισφορές και οι συντάξεις τους θα γίνουν έρμαια των χρηματιστηριακών παιχνιδιών, με οδυνηρές συνέπειες, όπως δείχνει και η διεθνής εμπειρία, με τα εκατομμύρια των εργαζομένων που «έμειναν στον άσο», χάνοντας τις εισφορές και τους κόπους μιας ζωής. Σε κάθε περίπτωση, η απάντηση στην κυβέρνηση για το «νέο» που φέρνει δεν μπορεί να γίνεται με την υπεράσπιση του «παλιού», που το ζουν στο πετσί τους οι εργαζόμενοι, με τις συντάξεις πείνας, τα υψηλά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, τις εισφοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, τους χαμηλούς μισθούς. Ο αγώνας εργαζομένων, αυτοαπασχολούμενων και αγροτών πρέπει να κοιτάει μπροστά, σε ένα πραγματικά νέο, δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, που θα προσφέρει αξιοπρεπείς συντάξεις και θα αντανακλά σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής.

Ριζοσπάστη