Το υπόμνημα που κατέθεσε το ΚΚΕ στη Βουλή με αφορμή την πρόσφατη συζήτηση στην αρμόδια επιτροπή
Φωτ. αρχείου |
«Η τοποθέτηση του ΚΚΕ επί της πρότασης Οδηγίας COM (2020) 682/final/28.10.2020, για "επαρκείς κατώτατους μισθούς στην Ευρωπαϊκή Ενωση": Στην κοινή συνεδρίαση των μελών της Ειδικής Διαρκούς Επιτροπής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων και της Διαρκούς Επιτροπής Κοινωνικών Υποθέσεων (22.3.2021), ο βουλευτής του ΚΚΕ Χρήστος Κατσώτης στην τοποθέτησή του κατέθεσε τις θέσεις του ΚΚΕ για την πρόταση Οδηγίας για "επαρκείς μισθούς στην Ευρωπαϊκή Ενωση".
Με βάση τα κείμενα της ΕΕ και επί του σχεδίου γνώμης που δόθηκε στα μέλη των επιτροπών, το ΚΚΕ επισημαίνει τα εξής:
Η Οδηγία δεν επιφέρει καμία θετική αλλαγή για τους εργαζόμενους στο νομοθετικό πλαίσιο της ΕΕ, όπως διαμορφώθηκε με τη Συνθήκη της Μάαστριχτ και εξειδικεύτηκε με τη "Λευκή Βίβλο".
Αυτή η πολιτική που εφαρμόστηκε στην ΕΕ και στα κράτη - μέλη, είχε ως στόχο την αύξηση της κερδοφορίας (ανταγωνιστικότητα της οικονομίας), η οποία δημιουργείται με την αύξηση της εκμετάλλευσης των εργαζομένων, τη μείωση των μισθών, την προσαρμογή του χρόνου και του τρόπου απασχόλησης στις ανάγκες της παραγωγής και εντέλει στη συνολική αύξηση του ποσοστού της παραγόμενης υπεραξίας των εργαζομένων.
Η εν λόγω Οδηγία αποτελεί έναν επιπλέον κρίκο στη μακρά αλυσίδα των αντεργατικών παρεμβάσεων, οι οποίες, όπως προκύπτει και από τη σχετική Εκθεση του Ευρωκοινοβουλίου, έχουν οδηγήσει στην εξής κατάσταση:
- Το 9,4% των Ευρωπαίων εργαζομένων, 20,5 εκατομμύρια άτομα, αντιμετώπιζε το 2018 κίνδυνο φτώχειας (από 8% πριν από δέκα χρόνια) ενώ το 5,8% του πληθυσμού της ΕΕ των 27 αντιμετώπιζε σοβαρή υλική στέρηση.
- Ενας στους έξι εργαζόμενους στην ΕΕ λαμβάνει μισθό χαμηλότερο από τα δύο τρίτα του μέσου εθνικού μισθού, και το ποσοστό αυτό αυξάνεται συνεχώς.
- Από τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό πλήττονται ή απειλούνται στην ΕΕ 95 εκατομμύρια άνθρωποι (21,7%).
- Μόνο σε τρία κράτη - μέλη ο κατώτατος μισθός υπερβαίνει σταθερά το καθορισμένο ελάχιστο όριο κινδύνου φτώχειας (60% του μέσου ακαθάριστου μισθού) ενώ σε άλλα κράτη - μέλη δεν αποτελεί εγγύηση κατά της φτώχειας.
- Σε τουλάχιστον 14 κράτη - μέλη της ΕΕ, 50% των εργαζομένων εργάζονται χωρίς Συλλογική Σύμβαση.
- Οι τυπικές συμβάσεις αορίστου χρόνου πλήρους απασχόλησης αντιπροσωπεύουν μόνο το 59% της συνολικής απασχόλησης στην ΕΕ.
- Στο 40% των ευρωπαϊκών χωρών δεν επιτρέπεται στους εργαζόμενους να συμμετέχουν σε συνδικάτα, το 68% των χωρών παραβιάζουν το δικαίωμα στην απεργία και το 50% παραβιάζουν το δικαίωμα στις συλλογικές διαπραγματεύσεις.
Το σχέδιο Οδηγίας - παρά τα ευχολόγια που διατυπώνει - έρχεται να διαιωνίσει αυτήν την απαράδεκτη κατάσταση, δεν αποτελεί απάντηση στη χειροτέρευση της θέσης των εργαζομένων. Το γεγονός μάλιστα ότι είναι απόρροια του λεγόμενου Ευρωπαϊκού Πυλώνα Κοινωνικών Δικαιωμάτων, ενός αντεργατικού μηχανισμού που συμπιέζει τα λαϊκά δικαιώματα στα ελάχιστα, εδραιώνοντας την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Ασφάλισης, της Παιδείας, είναι ενδεικτικό των στοχεύσεων που υπηρετούνται.
Αλλωστε, ο κατώτατος μισθός, σύμφωνα με την Οδηγία, θα προκύπτει υπό το φως των εθνικών οικονομικών και κοινωνικών συνθηκών και θα πρέπει να αντιστοιχεί στις εξελίξεις της παραγωγικότητας. Να ανταποκρίνεται δηλαδή στις ανάγκες της ανταγωνιστικότητας της οικονομίας και των επιχειρήσεων.
Θεωρούμε ότι αποτελεί μια τεράστια παραπλάνηση ότι δήθεν μπορεί να υπάρξει "δίκαιος ή επαρκής μισθός" σε αυτό το σύστημα της εκμετάλλευσης, όπως και ότι η καθιέρωση κατώτατου μισθού από μόνη της μπορεί να ωφελήσει τόσο τους εργαζόμενους όσο και τις επιχειρήσεις, όπως αναφέρεται στην Οδηγία.
Η πραγματικότητα έχει αποδείξει πως η ύπαρξη κατώτερων μισθών από μόνη της δεν διασφαλίζει αξιοπρεπές εισόδημα στους εργαζόμενους, πολύ περισσότερο την ικανοποίηση των βασικών αναγκών τους. Στη χώρα μας π.χ. έχει ήδη εδώ και δεκαετίες θεσμοθετηθεί ο κατώτερος μισθός. Αυτός όμως δεν εμπόδισε τη διαρκή συμπίεση γενικά των μισθών από εργοδοσία και κράτος και τον περιορισμό του μέσου μισθού παρά την τεράστια αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας.
Οι κυβερνήσεις για να ανατρέψουν τον τρόπο διαμόρφωσης του κατώτερου μισθού, να τον μειώσουν, διασφαλίζοντας φτηνή εργατική δύναμη για το κεφάλαιο, διαμόρφωσαν προγράμματα απασχόλησης για 8 ώρες, με αμοιβή ακόμη και 200 ευρώ, όταν ο κατώτερος μισθός ήταν 650 ευρώ.
Στη χώρα μας το 2012 με πράξη υπουργικού συμβουλίου μειώθηκε ο κατώτατος μισθός για όλους 22% και 32% για τους νέους έως 25 ετών και καταργήθηκε η διαμόρφωση από συλλογικές διαπραγματεύσεις. Από το 2012 έως σήμερα ο υπουργός καθορίζει τον κατώτερο μισθό. Η Οδηγία έρχεται να κατοχυρώσει αυτήν την κατάργηση της διαμόρφωσης των κατώτερων μισθών μέσα από ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις και την υπογραφή Εθνικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας. Αποδεικνύεται τι σημαίνουν οι "βέλτιστες ευρωπαϊκές πρακτικές".
Επιπλέον, ενώ υποτίθεται η Οδηγία τάσσεται κατά των άμεσων ή έμμεσων διακρίσεων στην απασχόληση, ιδίως βάσει της ηλικίας, σε σχέση με τις συνθήκες εργασίας, συμπεριλαμβανομένης της αμοιβής, ταυτόχρονα, "Επιτρέπει διαφορές στη μεταχείριση αν δικαιολογούνται αντικειμενικά και λογικά από θεμιτό στόχο...".
Στο καθεστώς αυτό δεν φέρνει καμία θετική αλλαγή και η εν λόγω Οδηγία, γι' αυτό άλλωστε ο υπουργός Εργασίας όχι μόνο την επικρότησε αλλά και αναγνώρισε πως "αυτή δεν επιφέρει ως προς εμάς, σημαντικές αλλαγές στον τρόπο προσδιορισμού του κατώτατου μισθού, θεωρώ ότι δεν αναμένεται να υπάρξουν σημαντικές επιπτώσεις στην αγορά εργασίας από την εφαρμογή της...". Κατά συνέπεια οι εργαζόμενοι δεν έχουν να περιμένουν τίποτα το καλό.
Γι' αυτό το ΚΚΕ συνεχίζει να στηρίζει την πρόταση νόμου που υπογράφεται από 513 Εργατικά Σωματεία, Ομοσπονδίες και Εργατικά Κέντρα (από 18/10/2016) την οποία επανακατέθεσε στις 14/2/2020 στη Βουλή για τους μισθούς και τις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.
Οπως σημειώνεται στην Αιτιολογική Εκθεση, με την πρόταση νόμου που έχουν επεξεργαστεί οι συνδικαλιστικές αυτές οργανώσεις "καταργούνται όλες οι αντεργατικές διατάξεις που περιέχονται στους νόμους που ψηφίστηκαν από τις προηγούμενες και τη σημερινή κυβέρνηση τα τελευταία χρόνια με τα τρία μνημόνια.
Διασφαλίζονται πλήρως οι συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας (ΣΣΕ), επανέρχεται η υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ, η αρχή της ευνοϊκότερης μεταχείρισης για τους εργαζόμενους. Αποκαθίσταται ο κατώτατος μισθός στα 751 ευρώ.
Αποκαθίστανται τα Δώρα και τα επιδόματα σε εργαζόμενους και συνταξιούχους. Οι όροι των κλαδικών συμβάσεων επανέρχονται στα επίπεδα πριν από το 2012 ως βάση για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Καταργούνται οι "ελαστικές" μορφές απασχόλησης κ.ά.».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου