Η διήμερη συζήτηση στη Βουλή για το νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης «Μεταρρυθμίσεις αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων και άλλα ζητήματα Οικογενειακού Δικαίου» δεν χαρακτηρίστηκε μόνο από μπόλικες δόσεις υποκρισίας για το συμφέρον του παιδιού, όπου η κυβέρνηση της ΝΔ διαγωνίστηκε με τα άλλα αστικά κυβερνητικά κόμματα για το ποιος υπερασπίζεται την πιο «καινοτόμα» θέση για τη γονική μέριμνα μετά από ένα διαζύγιο. Αλλά στη συζήτηση ακούστηκαν άκρως αντιδραστικές, σκοταδιστικές απόψεις για τις σχέσεις των δύο φύλων.
Η απαράδεκτη και καταδικαστέα τοποθέτηση του βουλευτή της ΝΔ, Γιάννη Λοβέρδου, ήταν από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Ο ίδιος στην ομιλία του στη Βουλή προσπάθησε να υπερασπιστεί το νομοσχέδιο με μια προκλητική δήλωση. Έφτασε στο σημείο να θεωρεί «δικαίωμα»(!!!) του παιδιού να μεγαλώνει και με τους δύο γονείς, ακόμα και αν ο πατέρας του «δέρνει, κακοποιεί» τη μητέρα του. Είναι αθλιότητα/ αίσχος να θεωρείται ότι ένας πατέρας που κακοποιεί τη μητέρα των παιδιών του μπορεί να ασκεί από κοινού και «εξίσου» τη γονική μέριμνα!
Όμως, η κυβέρνηση της ΝΔ δεν έχει βγάλει άχνα για τη συγκεκριμένη δήλωση, παρά τα υποκριτικά μεγάλα λόγια που ακούστηκαν από βουλευτές του -άνδρες και γυναίκες- για το συμφέρον του παιδιού και για την προστασία των γυναικών - θυμάτων βίας.
Τα παραπάνω επιβεβαιώνουν μέχρι κεραίας την κριτική του ΚΚΕ στο νομοσχέδιο της κυβέρνησης:
1. Είναι αδιανόητο για τις περιπτώσεις της ενδοοικογενειακής βίας ή των εγκλημάτων κατά της γενετήσιας ζωής να προβλέπεται οριστική καταδίκη του γονέα για να κριθεί ακατάλληλος για την άσκηση της γονικής μέριμνας. Δηλαδή, το παιδί θα μένει εκτεθειμένο σε αυτό το περιβάλλον, καθώς μεσολαβούν χρόνια για την έκδοση της δικαστικής απόφασης.
2. Είναι απαράδεκτο να επεκτείνεται μέχρι 6 μήνες το διάστημα που ο εισαγγελέας μπορεί να απευθυνθεί στο δικαστήριο για τις εξαιρετικά επείγουσες περιπτώσεις κακής άσκησης της γονικής μέριμνας (παραμέληση της υγείας, της εκπαίδευσης, κακοποίηση, ακατάλληλες συνθήκες διαβίωσης κ.ά.) . Άραγε, το υπουργείο θεωρεί ότι κι αυτό είναι προς το συμφέρον του παιδιού ή μήπως τα παιδιά πληρώνουν την υποστελέχωση των υπηρεσιών της Εισαγγελίας Ανηλίκων;
3. Είναι κραυγαλέα η απουσία δημόσιων κοινωνικών υπηρεσιών για την ολόπλευρη προστασία των παιδιών, στελεχωμένες με παιδοψυχολόγους, κοινωνικούς λειτουργούς, παιδοψυχιάτρους και άλλες ειδικότητες. Σε όλη την Ελλάδα υπάρχουν μόνο 45 κρατικές δομές για την παιδική ψυχική υγεία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου