Αποσπάσματα από την ομιλία της Κωνσταντίνας Τσιουπρά, μέλους του Γραφείου του ΚΣ της ΚΝΕ
«Η κυβερνητική πολιτική της ΝΔ, αλλά και η πολιτική που προωθούν τα αστικά κόμματα της αντιπολίτευσης, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, εξυπηρετούν αυτές τις επιδιώξεις», σημείωσε και τόνισε πως «από τις φωτιές του φετινού καλοκαιριού, αλλά και όλων των προηγούμενων, από το πώς αντιμετωπίζουν τα μεγάλα υπαρκτά προβλήματα της νέας γενιάς και την προσπάθειά της να αγωνιστεί για να ζήσει καλύτερα, αναδεικνύεται ο κοινός παρονομαστής τους: Για την κερδοφορία του κεφαλαίου, των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων, δεν διστάζουν να θυσιάσουν κανένα δικαίωμα στη μόρφωση, δουλειά και ζωή. Γι' αυτό και όλοι μαζί αποτελούν τους πιο καλούς, γνήσιους υπηρέτες της δικτατορίας του κεφαλαίου.
Το "πρώτο ένσημο" που εξήγγειλε ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ, δεν λύνει την ανάγκη για μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους, με βάση το αντικείμενο που ο καθένας έχει σπουδάσει και θέλει να ακολουθήσει επαγγελματικά. Παρά μόνο δίνει επιπλέον ζεστό χρήμα στους εργοδότες, φτηνή εργατική δύναμη με επιδότηση του κράτους.
Η επαναφορά του κατώτατου μισθού, που εξήγγειλε ο κ. Τσίπρας, θυμίζει κάτι από ανέκδοτο... Αφού επί της κυβέρνησής του ενεργοποιήθηκε ο μνημονιακός νόμος "Βρούτση - Αχτσιόγλου", που καταργεί μόνιμα τις συλλογικές διαπραγματεύσεις για τον κατώτατο μισθό, διατηρήθηκε το αίσχος του "υποκατώτατου" για τους νέους κάτω των 25 χρόνων.
Η Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής και η εισαγωγή της Τράπεζας Θεμάτων ξανά στην Α' και Β' Λυκείου δεν απαντάει στην ανάγκη των μαθητών για ένα σχολείο που θα προσφέρει ολόπλευρη, σύγχρονη μόρφωση και δεν θα αποτελεί ένα εξεταστικό κέντρο, αίτημα που διαχρονικά βρίσκεται στην προμετωπίδα των μαθητικών κινητοποιήσεων, όσες κυβερνήσεις και αν αλλάζουν.
Οι 40.000 μαθητές απόφοιτοι που βρίσκονται εκτός κάποιου πανεπιστημιακού Ιδρύματος δεν ένιωσαν "απεγκλωβισμένοι", όπως λέει η κ. Κεραμέως, αλλά "εγκλωβισμένοι" στην ανασφάλεια για το αύριο, στην οικονομική δυσκολία των οικογενειών τους να τους στηρίξει στο επόμενο βήμα που θα αποφασίσουν να κάνουν.
Οι εξαγγελίες της κυβέρνησης για "σχέδιο για φθηνή στέγη σε νέα ζευγάρια" αλλά και η "Διαμόρφωση Εθνικού Σχεδίου Φοιτητικής Στέγης" του ΣΥΡΙΖΑ μόνο κοροϊδία μπορούν να θεωρηθούν, τη στιγμή που ο λαός διαχρονικά στενάζει από δυσβάσταχτα χαράτσια, τις νέες αντικειμενικές αξίες, τους νέους "πράσινους" φόρους, τα "κόκκινα" δάνεια και τον νέο Πτωχευτικό Κώδικα που μετατρέπει εκατοντάδες χιλιάδες οικογένειες σε νοικάρηδες στα σπίτια τους. Τη στιγμή που τα κέντρα των πόλεων γίνονται βιτρίνα για τους τουριστικούς ομίλους, εκτοξεύοντας τα ενοίκια, και η ανεπάρκεια φοιτητικών εστιών οδηγεί τις οικογένειες των πρωτοετών και δευτεροετών φοιτητών σε απελπισία. Τη στιγμή που διαχρονικά τα κονδύλια για τη φοιτητική μέριμνα μειώνονται.
Η ψηφιακή κάρτα για νέους και τα φιλοδωρήματα της κυβέρνησης δεν μπορούν να απαντήσουν στην ανάγκη για διακοπές, σταθερή πρόσβαση στον πολιτισμό και τον αθλητισμό, εξασφάλιση καλύτερων υποδομών. Ούτε τα δωρεάν Gigabytes στην ανάγκη για επιστημονική ενημέρωση για την πανδημία και τον εμβολιασμό, για μέτρα προστασίας της υγείας στους χώρους εργασίας, τους χώρους Εκπαίδευσης κ.ο.κ.
Τα όνειρα της νέας γενιάς δεν χωράνε σε φιλοδωρήματα, αμοιβές με ρεπό και Gigabytes, που έχουν στόχο να κρύψουν την επίθεση στα δικαιώματα και τη ζωή των νέων ανθρώπων.
Εμείς οι νέοι κομμουνιστές και οι νέες κομμουνίστριες, όσοι συμπορεύονται με το ΚΚΕ και την ΚΝΕ, το γνωρίζουμε καλά αυτό. Εχουμε την επιστημονικά τεκμηριωμένη πεποίθηση ότι τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν και θα αλλάξουν, ότι οι σύγχρονες δυνατότητες που υπάρχουν μπορούν να λειτουργήσουν και να αξιοποιηθούν προς όφελος της μέγιστης κοινωνικής ευημερίας... σε μια άλλη κοινωνία όμως.
Γι' αυτό και πρωτοστατούμε σε κάθε χώρο δουλειάς, κάθε σχολή και σχολείο, κάθε γειτονιά, προκειμένου η νεολαία να μη δώσει καμία συναίνεση στην αστική πολιτική και την πολιτική της κυβέρνησης που αποδεικνύεται εγκληματική σε όλους τους τομείς. Να μην κυριαρχήσει ο συμβιβασμός ή η μοιρολατρία.
Πρωτοστατούμε ώστε να οργανωθούν από τώρα η απάντηση και ο αγώνας των νέων μέσα από τα μαθητικά συμβούλια, τους φοιτητικούς συλλόγους, τα εργατικά σωματεία. Και αυτή η προσπάθεια και ο αγώνας καθόλου μάταιος δεν είναι, παρά μόνο ελπιδοφόρος... Γιατί με των αγώνα χιλιάδων νέων τις προηγούμενες χρονιές, την προσπάθεια οργάνωσης "από τα κάτω" στους φορείς και τις δομές του κινήματος, την κατοχύρωση νέων μορφών και δομών του κινήματος που αναδύθηκαν μέσα από τους αγώνες, όπως οι Συντονιστικές Επιτροπές των μαθητών, καταφέραμε:
Να συζητάμε για το άνοιγμα των πανεπιστημίων, των σχολείων και των σχολών κατάρτισης ύστερα από δυο χρόνια που παρέμεναν ουσιαστικά κλειστά.
Να σκέφτεται η κυβέρνηση μια και δυο φορές αν και πώς θα μπει η πανεπιστημιακή αστυνομία μέσα στα Ιδρύματα.
Να καθυστερούμε την εφαρμογή της Τράπεζας Θεμάτων στα σχολεία, εδώ και δύο χρόνια.
Να υπάρχει ένα μεγάλο κύμα αντίδρασης από εργαζόμενους στην "e-food" απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία και προσπάθεια της εργοδοσίας να υλοποιήσει τον πρόσφατο νόμο Χατζηδάκη. Αλλά και ένα μεγάλο κύμα αλληλεγγύης προς αυτούς τους εργαζόμενους που αντιστάθηκαν. Που τελικά οδήγησαν σε μια πρώτη νίκη για τους εργαζόμενους με την υπογραφή σύμβασης αορίστου για όλους.
Η ίδια η Παρισινή Κομμούνα αποτελεί τον πιο λαμπρό φάρο για τους σύγχρονους αγώνες που δίνονται. Οπως έλεγε ο Λένιν: "Η υπόθεση της Κομμούνας είναι υπόθεση της κοινωνικής επανάστασης, υπόθεση της ολοκληρωτικής πολιτικής και οικονομικής απελευθέρωσης των εργαζομένων, είναι υπόθεση του παγκόσμιου προλεταριάτου. Και με την έννοια αυτή, το έργο της Κομμούνας είναι αθάνατο".
Τα 150 πλούσια χρόνια εργατικών αγώνων και εξεγέρσεων απέναντι στην αστική τάξη μάς εξοπλίζουν με πλούσια συμπεράσματα, ώστε αυτόν τον αγώνα μας να τον κάνουμε ακόμα πιο δυνατό. Να μπορέσει να δυναμώσει στην καθημερινή πάλη που δίνουμε ο αντικαπιταλιστικός προσανατολισμός, να αποκαλυφθεί σε περισσότερους η ανάγκη για την ανατροπή της κοινωνίας».
Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου