Σε ανακοίνωσή της για τη συμπλήρωση 77 χρόνων από τον ηρωικό Δεκέμβρη του 1944, η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ στέκεται στον ταξικό χαρακτήρα της σύγκρουσης, μάχης δύο διαφορετικών κόσμων, σημειώνοντας μεταξύ άλλων:
«Συμπληρώνονται φέτος 77 χρόνια από τον ηρωικό Δεκέμβρη του 1944, όταν η αστική τάξη με τους ιμπεριαλιστές Βρετανούς συμμάχους της χτύπησε με τα όπλα το ΕΑΜικό λαϊκό κίνημα, που με συσπειρωμένη τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού και μπροστάρηδες τους κομμουνιστές έδωσαν το αίμα τους και τα καλύτερα παιδιά τους θυσία για την απελευθέρωση της Ελλάδας από τον ναζί κατακτητή.
Ο αστικός πολιτικός κόσμος, χρησιμοποιώντας τους οπλισμένους ταγματασφαλίτες, τους χίτες, τους δοσίλογους συνεργάτες των Γερμανών κατακτητών και τα ένοπλα τμήματά τους, που στην Κατοχή πολεμούσαν ενάντια στον λαό που αγωνιζόταν για την απελευθέρωση, μαζί με την επέμβαση των ιμπεριαλιστικών Βρετανικών στρατευμάτων έπνιξαν στο αίμα τον λαό της Αθήνας προκειμένου να στεριώσουν την αστική εξουσία.(...)
Ο λαός της Αθήνας με το ΕΑΜ - ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ, επί 33 μέρες με το όπλο στο χέρι και με σκληρές μάχες, τους αντιμετώπισε γενναία και ανυπόταχτα. Αιώνια δόξα και τιμή θα παραμένει το πύρινο σύνθημα του πανό στη διαδήλωση του ΕΑΜ στο Σύνταγμα: "Οταν ο λαός βρίσκεται μπροστά στον κίνδυνο της τυραννίας διαλέγει ή τις αλυσίδες ή τα όπλα"».
Παραθέτει στη συνέχεια παραδείγματα από τον ηρωισμό του λαού της Αθήνας παρά τον άνισο συσχετισμό και υπογραμμίζει ότι «η στάση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ να μην υποχωρήσουν στην αξίωση της ντόπιας αστικής τάξης και των διεθνών συμμάχων της για αφοπλισμό του λαϊκού κινήματος ήταν σωστή και επιβεβλημένη» ειδικά στο έδαφος των αδυναμιών της στρατηγικής του ΚΚΕ και του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος εκείνη την περίοδο, αφού «μια τέτοια υποχώρηση θα σήμαινε την απόλυτη πολιτική και ηθική απαξίωση του ΚΚΕ και του ΕΑΜ, ενώ θα τσάκιζε το εργατικό - λαϊκό κίνημα. Τουναντίον, η ενεργός, ένοπλη απάντηση στους αστικούς εκβιασμούς έδειξε πως το ΚΚΕ και το εργατικό - λαϊκό κίνημα διέθεταν ταξικά αντανακλαστικά και εφεδρείες, επιλέγοντας τα όπλα και όχι τις αλυσίδες, τόσο τον Δεκέμβρη του 1944, όσο και αργότερα κατά την τρίχρονη εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας».
Η ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ κλείνει την ανακοίνωσή της με την ανάγκη τα διδάγματα του Δεκέμβρη να συντροφεύουν τους σημερινούς αγώνες: «Ο Δεκέμβρης του 1944 επιβεβαιώνει με οδυνηρό τρόπο πως δεν μπορεί να υπάρξει εθνική ενότητα ανάμεσα στην αστική τάξη και τους εργαζόμενους, τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα, ανάμεσα, δηλαδή, στην εργατική τάξη και το κεφάλαιο.Ταυτόχρονα διδασκόμαστε, μια ακόμα φορά, πως όταν ο λαός συνειδητοποιήσει τη δύναμή του και το αποφασίσει, μπορεί να πάρει την τύχη του στα χέρια του, να φέρει τα πάνω κάτω, ότι μόνο ο λαός μπορεί να σώσει τον λαό παλεύοντας για την ανατροπή της αστικής εξουσίας! Είναι πολύτιμα συμπεράσματα παρακαταθήκη για τους αγώνες της εργατικής τάξης και των συμμάχων της, την οργανωμένη συμμαχία τους και το κίνημά τους σε αντικαπιταλιστική αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση».
«Ως Πανελλήνια Ενωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης και Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ - ΔΣΕ) υποκλινόμαστε μπροστά στον ηρωισμό των μαχητών/τριών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και του τιμημένου ΚΚΕ, την αυταπάρνηση του λαού της Αθήνας και του Πειραιά στην πάλη τους για τα δίκια του λαού μας. Τιμάμε τον ηρωικό Δεκέμβρη του '44!» καταλήγει η ανακοίνωση και τονίζει πως με τα διδάγματα εκείνου του ηρωικού αγώνα συνεχίζουμε ενάντια στις αντιλαϊκές - αντεργατικές πολιτικές και την εμπλοκή της χώρας στα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου