Τι κρύβεται πίσω από τις επενδύσεις στον Πατραϊκό Κόλπο και στις άλλες περιοχές της Ελλάδας
Στηρίζει τους βασικούς σχεδιασμούς του ευρωατλαντικού ιμπεριαλιστικού στρατοπέδου για την Ενέργεια στην περιοχή μας, τις πηγές Ενέργειας, το μείγμα αλλά και τους ενεργειακούς δρόμους. Εμπλέκοντας όλο και πιο βαθιά τη χώρα μας στους επικίνδυνους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
Επιταχύνει την προώθηση των στόχων της ευρωενωσιακής πολιτικής για τη λεγόμενη «μετάβαση στην πράσινη ενέργεια», εξυπηρετεί τα συμφέροντα των αρπακτικών της «πράσινης ενέργειας» αλλά και των κατασκευαστικών ομίλων.
Ιδιαίτερη έμφαση στο Αναθεωρημένο ΕΣΕΚ δίνεται στην ανάπτυξη των Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων (ΥΑΠ). Από τη μηδενική συμμετοχή που έχουν σήμερα τα Υπεράκτια Αιολικά στις παραγόμενες ποσότητες ηλεκτρικής ενέργειας, υπολογίζεται ότι η συμμετοχή τους το 2050 θα ανέλθει στο 33,5% της συνολικής παραγόμενης Ενέργειας, θα βρεθούν δηλαδή στη δεύτερη θέση πίσω από τα φωτοβολταϊκά.
Για την υλοποίηση του παραπάνω στόχου, η Ελληνική Διαχειριστική Εταιρεία Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων (ΕΔΕΥΕΠ) ανέλαβε την εκπόνηση του Εθνικού Προγράμματος Ανάπτυξης Υπεράκτιων Αιολικών Πάρκων.
Ηδη καταγράφεται ένα ισχυρό επενδυτικό ενδιαφέρον για την ανάπτυξη των ΥΑΠ. Στο πλαίσιο αυτό καταγράφονται συνεργασίες ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους. Ο όμιλος Μυτιληναίου προχωρά σε συνεργασία με τη δανέζικη «Copenhagen Infrastructure Partners», η ΤΕΡΝΑ με την «Ocean Winds» (η οποία είναι κοινοπραξία της γαλλικής «Engie» και της πορτογαλικής EDPR), η «Intrakat» με τη βελγική «Parkwind», ενώ επίσης καταγράφεται έντονο ενδιαφέρον από τη Νορβηγία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα.
Οι δύο πρώτες άδειες για πιλοτικά έργα στην περιοχή του Εβρου δόθηκαν η μία στην ΤΕΡΝΑ και η άλλη στον Κοπελούζο, στο σχήμα του οποίου συμμετέχει και η ΔΕΗ.
Το γεγονός ότι οι πρώτες άδειες για τα οικόπεδα ΥΑΠ δόθηκαν στον Εβρο επιβεβαιώνει τον ιδιαίτερο στρατηγικό ρόλο που παίζει η περιοχή στους συνολικότερους αμερικανοΝΑΤΟικούς ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς.
Το συγκεκριμένο Πρόγραμμα προβλέπει τη χωροθέτηση 23 εν δυνάμει περιοχών Οργανωμένης Ανάπτυξης ΥΑΠ (ΠΟΑΥΑΠ) με εκτιμώμενη εγκατεστημένη ισχύ 11,8 GW τόσο σε πλωτή όσο και σε σταθερή βάση.
Μια από τις εν δυνάμει ΠΟΑΥΑΠ σχεδιάζεται να χωροθετηθεί στον Πατραϊκό Κόλπο με ισχύ 695 MW. Ενα από τα βασικά κριτήρια, ίσως και το πιο βασικό, είναι η εκτιμώμενη ταχύτητα του ανέμου, με μέσο όρο 7,3 (m/s, 100m), η οποία διασφαλίζει υψηλή απόδοση στα εγκατεστημένα αιολικά πάρκα και κατά συνέπεια υψηλή κερδοφορία στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Οι συγκεκριμένοι πυλώνες θα εγκατασταθούν σε βάθος 69 μέτρων, γι' αυτό και θα είναι σταθερής βάσης, στα παράλια της Αιτωλοακαρνανίας και σε απόσταση από την ακτή μόλις 1.852 μέτρα.
Η συγκεκριμένη σχεδιαζόμενη εγκατάσταση γίνεται με μοναδικό κριτήριο τα συμφέροντα του επενδυτή και την κερδοφορία του, είναι πολύ κοντά στην ακτογραμμή, σε κατοικημένες περιοχές και παραλίες κολύμβησης του Πατραϊκού Κόλπου.
Ενός κόλπου ιδιαίτερα επιβαρυμένου, εξαιτίας της ακτοπλοϊκής σύνδεσης με την Ιταλία αλλά και με νησιά του Ιονίου, με σχεδιαζόμενες έρευνες για την ύπαρξη υδρογονανθράκων, με ήδη εγκαταστημένα αιολικά πάρκα στα βουνά και τις πλαγιές τόσο της Αχαΐας όσο και της Αιτωλοακαρνανίας. Με τους κατοίκους των περιοχών να βιώνουν καθημερινά τις αρνητικές συνέπειες στη γεωμορφολογία των ορεινών όγκων, της χλωρίδας και της πανίδας της περιοχής, αλλά και σε παραγωγικές δραστηριότητες όπως στην κτηνοτροφία και τη μελισσοκομία.
Ενώ η τυχόν εγκατάστασή τους θα δώσει τη χαριστική βολή στο περιβάλλον αλλά και στην αλιεία της περιοχής.
Από τον Πατραϊκό Κόλπο ξεκινούν τα λιβάδια της Ποσειδωνίας, τα οποία παράγουν οξυγόνο και αποτελούν σημαντικό μέρος του θαλάσσιου οικοσυστήματος. Αποτελεί σημείο διαδρομής των Αρτέμιδων (μεταναστευτικά θαλασσοπούλια) αλλά και κατοικία των ρινοδέλφινων και των κοινών δελφινιών.
Η συγκεκριμένη χωροθέτηση της ΠΟΛΥΑΠ βρίσκεται σε απόσταση μικρότερη των 3 χιλιομέτρων από το Εθνικό Πάρκο Λιμνοθαλασσών Μεσολογγίου αλλά και από το Εθνικό Πάρκο Υγροτόπων Κοτυχίου Στροφιλιάς (στα 3,6 χιλιόμετρα). Ενώ στην περιοχή υπάρχουν Σημαντικές Περιοχές για Πουλιά (ΣΠΠ), στις λιμνοθάλασσες Μεσολογγίου και Αιτωλικού, στο Δέλτα Αχελώου και τις εκβολές του Εύηνου, τη Λιμνοθάλασσα Καλογριάς, το δάσος Στροφιλιάς, αλλά και τα έλη Λάμιας.
Οι καταστροφικές συνέπειες στο περιβάλλον αλλά και τη βιοποικιλότητα της περιοχής αποτελούν ορισμένα ακόμη παραδείγματα για το υποκριτικό ενδιαφέρον τους για την προστασία του περιβάλλοντος και την αντιμετώπιση της λεγόμενης κλιματικής αλλαγής.
Αλλωστε, η εμπλοκή τους στις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους μετατρέπει σε κουρελόχαρτο το αφήγημά τους για την προστασία του περιβάλλοντος!
Η βαθύτερη αιτία της «πράσινης μετάβασης» είναι η τεράστια υπερσυσσώρευση κεφαλαίου, η οποία δεν μπορεί να βρει κερδοφόρα διέξοδο και αποτελεί τη βασική αιτία της εκδήλωσης της καπιταλιστικής κρίσης αλλά και της όξυνσης των ανταγωνισμών.
Το ίδιο το αναθεωρημένο ΕΣΕΚ της κυβέρνησης εκτιμά ότι για την υλοποίηση των στόχων του θα απαιτηθούν τεράστιες επενδύσεις. Για την πενταετία 2025 - 2030 προβλέπει ότι θα απαιτηθούν 95,94 δισ. ευρώ, ενώ για την εικοσαετία 2031-2050 αυτές θα πρέπει να ανέλθουν στα 340,46 δισ. ευρώ.
Μιλάμε για μια τεράστια σπατάλη πόρων μόνο και μόνο για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα και να θωρακιστεί η κερδοφορία των επιχειρηματικών ομίλων. Το μεγαλύτερο μέρος των επενδυτικών αναγκών θα καλυφθούν από την κρατική και την ευρωενωσιακή χρηματοδότηση, δηλαδή από την δυσβάστακτη φορολογία των λαών. Οι οποίοι θα εξακολουθούν να βιώνουν συνθήκες ενεργειακής φτώχειας και να πληρώνουν πανάκριβα το ενεργειακό μείγμα, κάτι που άλλωστε επιβεβαιώνει και η ίδια η κυβέρνηση, εκτιμώντας ότι τη δεκαετία του 2050 το μέσο κόστος της τιμής της Mwh θα πέσει κάτω από τα 100 ευρώ, φτάνοντας τα 95 ευρώ, και όπως λέει ο λαός μας, «ζήσε Μάη μου να φας τριφύλλι».
Σ' αυτές τις επιλογές της η κυβέρνηση έχει άξιους συμπαραστάτες τα άλλα κόμματα, τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΠΑΣΟΚ, τη Νέα Αριστερά, την Πλεύση Ελευθερίας κ.ά., τα οποία αποδέχονται τις ευρωενωσιακές κατευθύνσεις για την «πράσινη μετάβαση» και πιέζουν την κυβέρνηση για πιο θαρραλέα μέτρα σ' αυτήν την κατεύθυνση, υπηρετώντας ενδεχόμενα και ιδιαίτερα επιχειρηματικά συμφέροντα.
Το ΚΚΕ με συνέπεια αντιπαλεύει αυτή την πολιτική και στον τομέα της Ενέργειας, πρωτοστατεί και στηρίζει τους λαϊκούς αγώνες που αναπτύσσονται για φθηνό ρεύμα και για την προστασία του περιβάλλοντος. Προβάλλει αιτήματα και στόχους πάλης, που αμφισβητούν την πολιτική της «πράσινης μετάβασης» και των συμφερόντων των επιχειρηματικών ομίλων, βάζοντας στο στόχαστρο τον πραγματικό ένοχο.
Ενταγμένα στον δρόμο της πραγματικής διεξόδου για τον λαό, της οργάνωσης δηλαδή της οικονομίας με επίκεντρο τη συνδυασμένη ικανοποίηση του συνόλου των λαϊκών αναγκών, παίρνοντας στα χέρια της την εξουσία η εργατική τάξη μαζί με τα άλλα λαϊκά στρώματα.
Νίκου ΚΑΡΑΘΑΝΑΣΟΠΟΥΛΟΥ*
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου