Δυναμώνει η κοινή δράση των εργατών ενάντια στο σύστημα της εκμετάλλευσης και του πολέμου | Ισχυρό μήνυμα αλληλεγγύης στους λαούς της Παλαιστίνης και του Λιβάνου
«Στον ιμπεριαλισμό καμιά υποταγή, η μόνη υπερδύναμη είναι οι λαοί»: Το σύνθημα αυτό αντήχησε δυνατά, με εκατοντάδες υψωμένες γροθιές και χειροκροτήματα όταν οι εκατοντάδες εργαζόμενοι υποδέχθηκαν τους συναδέλφους τους, ενώ το ΠΑΜΕ παρουσίαζε έναν προς έναν τους εκπροσώπους των συνδικάτων.
Στην αντιπροσωπεία των ξένων συνδικαλιστών συμμετείχε η ηγεσία της «μεγάλης ταξικής οικογένειας» στην οποία ανήκει και το ΠΑΜΕ, της Παγκόσμιας Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας. Την ΠΣΟ εκπροσώπησαν ο πρόεδρός της Μάικ Μαζουάντλε Μακιουαΐμπα, από τη Νότια Αφρική, ο γενικός της γραμματέας Πάμπης Κυρίτσης, από την Κύπρο, και ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού της Γραφείου Πιερπάολο Λεονάρντι, από την Ιταλία.
Δυνατά ακούστηκε το σύνθημα «Λευτεριά στην Παλαιστίνη», όταν ανακοινώθηκε η παρουσία της προέδρου της Ενωσης Παλαιστινιακών Συνδικάτων Ιερουσαλήμ Σούζαν Σαλάμ. «Η εργατική τάξη της Ελλάδας καταγγέλλει το ιμπεριαλιστικό έγκλημα, τη γενοκτονία σε Παλαιστίνη και Λίβανο. Είμαστε σταθερά στο πλευρό του λαού της Παλαιστίνης», ήταν το μήνυμα των συνδικαλιστών.
Θερμή ήταν η υποδοχή συνδικαλιστών που αγωνίζονται στις χώρες τους ενάντια στην εργοδοσία, αλλά και ενάντια στις συμβιβασμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες, για αγωνιστικά συνδικάτα:-- Του Συνδικάτου USB Ιταλίας, που πρώτο σήκωσε τη σημαία του αγώνα κατά τη διάρκεια της πανδημίας στην Ευρώπη, το οποίο εκπροσώπησαν η Τσίντσια Ντελαπόρτα και ο Χοσέ Νιβόλι.
-- Του Συνδικάτου RMT από τη Βρετανία, που οργάνωσε τις περισσότερες απεργίες στη σύγχρονη ιστορία της Βρετανίας, σε λιμάνια, τρένα και πλοία, το οποίο εκπροσώπησε ο πρόεδρός του, Αλεξ Γκόρντον.
-- Του Συνδικάτου VERDI από το Αμβούργο, που πρόσφατα οργάνωσε μεγάλες απεργίες λιμενεργατών σε ένα από τα μεγαλύτερα λιμάνια της Ευρώπης, για λογαριασμό του οποίου παρευρέθηκαν οι Μάλτε Κλίνγκφορ και Λαρς Στούμπε.
-- Ο κατάλογος συνεχίστηκε με την Παγκύπρια Εργατική Ομοσπονδία και την γενική της γραμματέα, Σωτηρούλα Χαραλάμπους.
-- Το Left Block από την Αυστρία, την Ομοσπονδία Αυστριακών Συνδικάτων και τον ομοσπονδιακό της γραμματέα Ολιβερ Γιονισκάιτ.
-- Το Συνδικάτο του Μετρό της Στοκχόλμης από τη Σουηδία, το οποίο εκπροσώπησαν η Λουίζ Στόμπακ και ο Γιάννης Κωνστάντης.
-- Στα 25 χρόνια μετά τους δολοφονικούς βομβαρδισμούς του ΝΑΤΟ στη Γιουγκοσλαβία, το ΠΑΜΕ υποδέχθηκε και τη Συνομοσπονδία της Σερβίας Σλόγκα, με τον γενικό της γραμματέα, Πρέντραγκ Αντάμοφ, και τον Στέφαν Μιτρόβιτς, μέλος του ΔΣ.
-- Το ΠΑΜΕ καλωσόρισε επίσης και τα ταξικά «αδέλφια» της εργατικής τάξης, από την Τουρκία: Τον Αλί Γκουντούζ από την Ομοσπονδία Μετάλλου Τουρκίας (Μπίρσικ Μεταλ Ιζ) και τους Αλί Ρίζα Κουτσουκοσμάνογλου και Ιλχάμι Ερνέεμ από την Ομοσπονδία Μεταφορών Τουρκίας (Νάκλιγια Ιζ).
«Οι αγώνες τους συγκλόνισαν τον πλανήτη, οι απεργίες τους έδωσαν θάρρος και ελπίδα σε εκατομμύρια εργάτες στον κόσμο και έδειξαν για μια ακόμη φορά την τεράστια δύναμη της εργατικής τάξης», σημείωσε το ΠΑΜΕ καλωσορίζοντας την πολυπληθή συνδικαλιστική αντιπροσωπεία από τη Γαλλία. Την αντιπροσωπεία αποτέλεσαν η Αμέλ Κεφτί και ο Σεντρίκ Χαφνέρ, από την Ομοσπονδία Εμπορίου, η Καρολίν Βιό και ο Σεμπαστιάν Ντανρουντάν, από το Εργατικό Κέντρο Βαλ ντε Μαρν, η Βαλερί Ντουτιλί και ο διωκόμενος για την αλληλεγγύη του στην Παλαιστίνη Ζαν Πολ Ντελεσκό από το Εργατικό Κέντρο Νορντ, και οι Μαγκαλί Εσκότ και Τζέσικα Τζεΐντ από την εργατούπολη των μεταναστών, τη Μασσαλία, και το Εργατικό Κέντρο Μπους ντε Ρον.
Επίσης, με την ευκαιρία της συμμετοχής του στη Σύσκεψη του ΠΑΜΕ στην Ελλάδα, μετέφερε μια παιδική του ανάμνηση που τον έχει σημαδέψει: Οπως είπε, ήταν το 1966, στις συνθήκες των σκληρών διώξεων και φυλετικών διακρίσεων στη Νότια Αφρική λόγω του Απαρτχάιντ, όταν άκουσε από το ραδιόφωνο ότι ένας Ελληνας σκότωσε τον τότε πρωθυπουργό και «αρχιτέκτονα» του Απαρτχάιντ, Χέντρικ Φερβούρντ. Μάλιστα, σημείωσε ότι ο συγκεκριμένος άνθρωπος παρουσιάστηκε ως τρελός, όμως επρόκειτο για τον ταξικό αγωνιστή Δημήτρη Τσαφέντα, κομμουνιστή και μέλος του ΚΚ Νοτίου Αφρικής από τη δεκαετία του 1930.
Τη συγκυρία μέσα στην οποία οργανώνεται η Σύσκεψη, με την όξυνση των ιμπεριαλιστικών αντιθέσεων και την κλιμάκωση των πολεμικών συγκρούσεων, επισήμανε ο γενικός γραμματέας της ΠΣΟ. «Η ΠΣΟ είναι περήφανη», τόνισε, γιατί κάτω από τη σημαία της κινητοποιούνται εργαζόμενοι και συνδικάτα σε όλο τον κόσμο, εκφράζοντας την αλληλεγγύη τους στην Παλαιστίνη, δίνοντας απάντηση στις αισχρές απόψεις που παρουσιάζουν τη γενοκτονία ως «δικαίωμα του Ισραήλ στην αυτοάμυνα» και σε όσους τις στηρίζουν. «Το ΠΑΜΕ κρατά πολύ ψηλά τη σημαία της ταξικής πάλης», σχολίασε και ευχήθηκε επιτυχία στις εργασίες της Σύσκεψης.
Πολλοί από τους ομιλητές, συνδικαλιστές από χώρες της Ευρώπης, τις ΗΠΑ, την Τουρκία, την Κύπρο και την Παλαιστίνη, στάθηκαν ιδιαίτερα στη διεθνιστική δράση του ΠΑΜΕ, χαρακτηρίζοντάς την παράδειγμα προς μίμηση.
Το άνοιγμα των εργασιών έγινε εκ μέρους της Γραμματείας του ΠΑΜΕ από τον Νίκο Θεοδωράκη, ο οποίος υπογράμμισε πως το θέμα της εκδήλωσης «εκφράζει την κοινή θέση των εργαζομένων σε όλο τον κόσμο, που τα τελευταία χρόνια, ειδικά μετά την πανδημία, βρίσκονται κάτω από μια κλιμακούμενη επίθεση ενός βάρβαρου συστήματος. Κόντρα σε αυτήν την επίθεση, που έχει προκαλέσει τεράστιες επιπτώσεις σε εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο, αναδείχθηκε για μια ακόμη φορά, αλλά πιο δυνατά, πιο ηχηρά σε σχέση με τις προηγούμενες δεκαετίες, η ισχύς της οργανωμένης, μαχητικής εργατικής τάξης».
Αναφερόμενος στις μεγάλες κινητοποιήσεις που έγιναν σε πολλές χώρες, σημείωσε πως «επιβεβαίωσαν ότι τα πράγματα δεν είναι στατικά, ότι οι εργαζόμενοι έχουν τη δύναμη», ενώ στη συνέχεια επισήμανε πως «βρισκόμαστε κοντά σε μια νέα καπιταλιστική κρίση, τις συνέπειες της οποίας θα κληθούν να επωμιστούν και πάλι οι λαοί», και ταυτόχρονα «ο κίνδυνος γενίκευσης των πολέμων, μιας ευρύτερης σύγκρουσης είναι υπαρκτός στο πεδίο κλιμάκωσης των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών».
Σε αυτήν τη βάση «αντικειμενικά είναι προδιαγεγραμμένη η όξυνση της αντιλαϊκής πολιτικής απ' όλες τις αστικές κυβερνήσεις, ανεξαρτήτως ταμπέλας. Μαζί με την όξυνση της καταστολής, της περιστολής δημοκρατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων, της τρομοκρατίας απέναντι στους λαούς», είπε.
«Για τα Συνδικάτα που αγωνίζονται και αγωνιούν για το μέλλον του εργατικού κινήματος, για την ίδια τη ζωή της εργατικής τάξης είναι ανάγκη να είμαστε έτοιμοι. Είναι ανάγκη να προετοιμάσουμε τις εργατικές δυνάμεις. Για αυτό σήμερα δεν χρειαζόμαστε Συνδικάτα της ταξικής ειρήνης, των κοινωνικών διαλόγων, απολογητές γενοκτονιών και υποστηρικτές ιμπεριαλιστών. Η εργατική τάξη αποκτά πείρα μέσα από τη δράση της, μέσα από τους αγώνες, μέσα ακόμη και από τις ήττες της προετοιμάζουμε τις νίκες που έρχονται.
Είναι καθήκον μας σήμερα να μη χαθεί χρόνος. Να δυναμώσει η ιδεολογικοπολιτική αντεπίθεση με τη θεωρία της εργατικής τάξης, για τον ταξικό χαρακτήρα της εκμεταλλευτικής κοινωνίας. Να βοηθήσουμε ώστε η οργή και η αγανάκτηση των λαών να αποκτήσει ριζοσπαστικά χαρακτηριστικά και να μην εγκλωβίζεται σε ψεύτικα διλήμματα αστικών πολιτικών δυνάμεων, μεταξύ του ενός ή του άλλου ιμπεριαλιστή.
Να στηρίξουμε, να εκφράσουμε την αλληλεγγύη μας σε κάθε σπίθα αγώνα, να βρεθούμε στο πλευρό κάθε Συνδικάτου που αγωνίζεται. Παρά τις όποιες διαφορές που μπορεί να έχουμε, μας ενώνει ο κοινός αντίπαλος, ο κοινός αγώνας. Σε αυτήν την κατεύθυνση είναι ανάγκη να δυναμώσει ο διεθνής συντονισμός, οι κοινές πρωτοβουλίες συνδικάτων που συμφωνούμε στην ανάγκη της εργατικής αντεπίθεσης», ανέφερε μεταξύ άλλων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου