«Πρώτα ο μαθητής». Αυτό ήταν το σλόγκαν και
η φιλοσοφία του υπουργείου Παιδείας επί θητείας Αννας Διαμαντοπούλου.
«Τελευταίος ο μαθητής». Αυτή είναι η επιλογή και κατ' επέκταση οι
πράξεις του υπουργείου Παιδείας επί θητείας Κωνσταντίνου Αρβανιτόπουλου.
Υπογράφοντας τον «αργό θάνατο» της τεχνικής επαγγελματικής
εκπαίδευσης, ο υπουργός Παιδείας δημιούργησε δύο κατηγορίες θυμάτων:
τους εκπαιδευτικούς και τους μαθητές. Ακόμη ανέδειξε την Ελλάδα ως τη
μόνη χώρα που δεν θα δίνει επαγγελματικά προσόντα στους αποφοίτους των
επαγγελματικών σχολών, δηλαδή ηλεκτρολόγους, υδραυλικούς και λοιπούς
τεχνίτες.
Εκτός λοιπόν από τους 2.000 εκπαιδευτικούς, που σε λίγες μέρες μπαίνουν σε διαθεσιμότητα και οδεύουν προς την απόλυση, 12.000 έως 15.000 μαθητές βρίσκονται κυριολεκτικά στον αέρα. Τόσοι υπολογίζεται ότι είναι αυτοί που φοιτούν στα Επαγγελματικά Λύκεια και Σχολές κι έχουν επιλέξει ειδικότητες οι οποίες καταργούνται.
Με την απόφασή του αυτή, ο υπουργός Παιδείας, ο οποίος έχει ταχθεί, λόγω θέσης, να υπερασπίζεται τη δημόσια εκπαίδευση, ανοίγει νέους σημαντικούς ορίζοντες στην ιδιωτική πρωτοβουλία, την οποία μάλιστα, κατά περίπτωση, υποστηρίζει και προσωπικά.
Οι μαθητές στην τύχη τους
Στο σχεδιασμό για την κατάργηση των 50 ειδικοτήτων (και όχι 46 που έδωσε το υπουργείο Παιδείας) δεν υπάρχει καμία μέριμνα για την τύχη των μαθητών που φοιτούν ήδη σε τάξεις των ΕΠΑΛ και των ΕΠΑΣ. Συνολικά 93.000 παιδιά σπουδάζουν σήμερα στη δημόσια δευτεροβάθμια επαγγελματική και τεχνική εκπαίδευση έχοντας στο μυαλό τους τρεις προοπτικές: α) να αποκτήσουν επαγγελματικά πτυχία για να βγουν στην αγορά εργασίας, β) να συνεχίσουν τις σπουδές τους στη μεταδευτεροβάθμια εκπαίδευση όπως είναι τα ΙΕΚ, γ) να συνεχίσουν τις σπουδές τους σε κάποιο ΤΕΙ.
Μετά την εξέλιξη αυτή, οι δύο πρώτες προοπτικές εξαφανίζονται πλέον για τους μαθητές που τον Σεπτέμβριο θα συνέχιζαν τη φοίτησή τους στη Β' ή στην Γ' τάξη σε κάποιο από τα 507 δημόσια ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ, εφ' όσον ο κλάδος τους καταργήθηκε. Σε 12.000 έως 15.000 υπολογίζονται ότι είναι αυτοί οι μαθητές που βρίσκονται στο κενό. Και λέμε υπολογίζονται, αφού το υπουργείο Παιδείας δεν έχει δώσει στοιχεία. Δεν αποκλείεται μάλιστα ο αριθμός αυτός να φτάσει μέχρι και τους 18.000, καθώς οι ειδικότητες που καταργήθηκαν είναι από τις πιο περιζήτητες (νοσηλευτές, φυσιοθεραπευτές, βρεφονηπιοκόμοι κ.ά.)
Τι θα κάνουν άραγε αυτοί οι μαθητές, που, εν μέσω κρίσης, η πολιτεία τούς έκλεισε την πόρτα της δημόσιας τεχνικής εκπαίδευσης; Τα πιθανότερα σενάρια:
1. Να αλλάξουν ειδικότητα και να ξεκινήσουν πάλι από το μηδέν (στην Α' τάξη) με ό,τι αυτό συνεπάγεται σε χρόνο και αντοχές.
2. Να διακόψουν τη φοίτησή τους και να βγουν στην αγορά εργασίας ως απόφοιτοι της υποχρεωτικής εκπαίδευσης, με μόνο τους εφόδιο το απολυτήριο Γυμνασίου. Να γίνουν δηλαδή ανειδίκευτοι εργάτες. Ανεργοι, με τις ευχές της πολιτείας.
3. Να αλλάξουν εντελώς κατεύθυνση και να πάνε στο Ενιαίο Λύκειο, από την Α' τάξη. Μπορούν; Εάν μπορούν, γιατί ακολούθησαν την τεχνική εκπαίδευση και όχι την ακαδημαϊκή;
Υπέρ των ιδιωτικών
Είναι πασιφανές ότι ο όγκος των μαθητών θα οδηγηθεί υποχρεωτικά προς το δεύτερο σενάριο, εκτός εάν βρεθούν ιδιώτες και δώσουν λύση. Εδώ και καιρό, άλλωστε, οι ιδιοκτήτες μικρών ιδιωτικών σχολείων, που είχαν πρόβλημα επιβίωσης λόγω διαρροής των μαθητών, αναζητούσαν τρόπο να επεκτείνουν τις δομές τους. Μόνο τα ιδιωτικά σχολεία εξάλλου έχουν τις απαιτούμενες υποδομές για να λειτουργήσουν τέτοιες σχολές.
Οι πολυπληθέστεροι κλάδοι που εξαφανίζονται από την κατάργηση των 50 ειδικοτήτων είναι ο Τομέας Υγείας και Πρόνοιας, η Αισθητική, η Κομμωτική και οι Γραφικές Τέχνες. Η απόφαση να μπει «μαχαίρι» στις ειδικότητες της τεχνικής εκπαίδευσης συνοδεύτηκε και από το σκεπτικό ότι «σήμερα τα Επαγγελματικά και Τεχνικά Λύκεια δεν επιτελούν το ρόλο τους και αντιμετωπίζουν στρεβλώσεις και πελατειακές σχέσεις». Για να εξυγιανθούν, επομένως, αποφασίστηκε να καταργηθούν!
Η μόνη προσπάθεια να ανεβεί ο πήχυς στην τεχνική δευτεροβάθμια εκπαίδευση έγινε επί θητείας Μαριέττας Γιαννάκου. Τέθηκαν, τότε, για την ίδρυση των ιδιωτικών Τεχνικών Λυκείων προδιαγραφές αντίστοιχες με αυτές των δημόσιων, με αποτέλεσμα να συρρικνωθεί ο ιδιωτικός τομέας.
Εχει σημασία να θυμίσουμε ότι η τεχνική εκπαίδευση ήταν η «αγαπημένη» όλων των υπουργών Παιδείας. Γι' αυτό και ταλαιπωρήθηκε από τις κατά καιρούς εξαγγελίες τους περί αναβάθμισης. Αλλη μια τέτοια εξαγγελία έκανε χθες ο υπουργός Παιδείας.
Μιλώντας χθες στο πλαίσιο ημερίδας που διοργάνωσε ο Εθνικός Οργανισμός Πιστοποίησης Προσόντων και Επαγγελματικού Προσανατολισμού (ΕΟΠΠΕΠ), για το Εθνικό Πλαίσιο Προσόντων, ο κ. Αρβανιτόπουλος είπε ότι με το νέο Τεχνικό Λύκειο που σχεδιάζουν «αναβαθμίζεται η τεχνική εκπαίδευση».
Ανακοίνωσε μάλιστα την απόδοση επαγγελματικών δικαιωμάτων σε αποφοίτους ΕΠΑΛ και ΕΠΑΣ. Ανάγνωσε, στη συνέχεια, το μακρύ κατάλογο με τις ειδικότητες που θα οδηγούν σε επαγγελματικά δικαιώματα. Ανάμεσα σε αυτές είναι και οι 50 ειδικότητες που καταργήθηκαν. Δηλαδή, οι καταργημένες ειδικότητες θα έχουν επαγγελματικά δικαιώματα. Κατάλαβε κανείς;
πηγή: enet.gr
Εξαπανεκαθεν..Το μεγαλυτερο ΘΥΜΑ ολων των Αστικων κυβερνησεων....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕιναι η Τεχνικη εκπαιδευση..Καθως οι κυβερνωντες
Βιομηχανοι,κατασκευαστες,μεγαλοεργολαβοι και λοιποι..ΟΥΔΕΠΟΤΕ αφησαν την εκπαιδευση αυτη να στεριωσει...
Με αποτελεσμα σημερα..Ολοι οι τεχνιτες στη χωρα να ειναι...ΠΡΑΧΤΙΚΟΙ...
Σπουδαζεις, και προσλαμβανεσαι επειτα σαν..Εργατης..Μεχρι το ιδιο το αφεντικο να σου δωσει..Πιστοποιηση..!!
Κι αν απαιτησεις λογω του πτυχιου,καλυτερη μεταχειριση..
"Βλεπεις πορτα"
Η απάντηση βρίσκεται στη φωτογραφία της ανάρτησης, φίλε "Ανορθόγραφε"...
ΑπάντησηΔιαγραφή