Μιλούν στον «Ημεροδρόμο» οι απεργοί του εργοστασίου της Coca Cola, στη Θέρμη Θεσσαλονίκης. Συνεχίζουν τον αγώνα τους εδώ και 2,5 χρόνια και διεκδικούν τις θέσεις εργασίας και την επαναλειτουργία του εργοστασίου

Δεν πάει με όλα η Coca Cola!

 

ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΧΟΛΕΒΑΣ • 11 Απριλιου 2016

Έχουν περάσει σχεδόν 2,5 χρόνια. Ο αγώνας των εργαζομένων του εργοστασίου της Coca Cola στη Θέρμη Θεσσαλονίκης άρχισε τον Οκτώβριο του 2013. Τα έβαλαν με μια πολυεθνική και στέκονται όρθιοι, συνεχίζουν τον αγώνα τους, διεκδικώντας το δικαίωμα στη δουλειά. Όπως λένε και οι ίδιοι η εταιρεία από τη μια βγάζει υπερκέρδη, διαφημίζει το …φιλανθρωπικό της έργο και την ίδια στιγμή κλείνει εργοστάσια και προχωρά σε απολύσεις.

Κριτήριο για τις δραστηριότητες της Coca Cola είναι ενα και μοναδικό, είναι αυτό των πολυεθνικών: Με ποιον τρόπο θα έχει μεγαλύτερο κέρδος. Με αυτό τον γνώμονα αλλάζει χώρες στα εργοστάσια της και διαμορφώνει ολόκληρη την επιχειρηματική και διαφημιστική πολιτική της.  

Ας επανέλθουμε, όμως, στον αγώνα των απεργών του εργοστασίου της Θέρμης. Ένας αγώνας τόσο μακροχρόνιος δεν είναι απλή υπόθεση. Οι επιθέσεις της εταιρείας ξεκίνησαν με τα …γνωστά: Η απεργία να κριθεί παράνομη και καταχρηστική κ.ο.κ. Προηγήθηκε μια άλλη …γνωστή διαδικασία. Οι δικαστικοί επιμελητές, τον Οκτώβριο του 2013, διένειμαν τα χαρτιά των απολύσεων, απροειδοποίητα. Οι εργαζόμενοι του εργοστασίου της Θέρμης αρνήθηκαν να τα παραλάβουν και ξεκίνησαν τον αγώνα τους, με αίτημα την επαναλειτουργία του εργοστασίου.

 

Οι απεργοί, εκτός άλλων μορφών πάλης, χρησιμοποίησαν και το μποϊκοτάζ στα προϊόντα της εταιρείας. Κάλεσαν και καλούν τους καταναλωτές να μην αγοράζουν τα προϊόντα της Coca Cola, μέχρι την επαναλειτουργία του εργοστασίου και την επιστροφή των απολυμένων στη δουλειά τους.

Η εταιρεία, όταν πρόκειται για τα κέρδη της, δεν συγχωρεί… Προσέφυγε στα δικαστήρια για να απαγορευθεί το μποϊκοτάζ. Οι απεργοί κέρδισαν αυτή τη μάχη, αφού η δικαιοσύνη αποφάσισε πως μποϊκοτάζ είναι νόμιμο.

Ο αγώνας συνεχίστηκε και συνεχίζεται: Ανακοινώσεις, δελτία τύπου, αφισοκολλήσεις, εξορμήσεις στις γειτονιές, παρουσία σε μαζικούς χώρους (συνδικάτα, κοινωνικούς φορείς, πανεπιστήμια κ.α). Επιδίωξαν κι επιδιώκουν να ενημερώσουν για τον αγώνα τους και για τις πρακτικές της εταιρείας. Με τη βοήθεια εργατικών κέντρων, πολλών σωματείων και αρκετών φορέων επιχείρησαν κι επιχειρούν να διαδώσουν το αίτημα τους. Συμμετέχουν σε εκδηλώσεις και μιλούν για τον αγώνα τους. Βρέθηκαν σε πολλές περιοχές της χώρας, στην Ορεστιάδα, στην Καστοριά, στη Ρόδο, στο Ηράκλειο, στα Χανιά, στα Γιάννενα, στο Βόλο, στην Πάτρα, στο Άργος κ.α. Στο πλευρό τους βρίσκεται το ΠΑΜΕ, που με πρωτοβουλίες για την υλική και ηθική προώθηση της πάλης τους, ενίσχυσε τον αγώνα τους. Παράλληλα, έχουν δεχθεί τη στήριξη της ΓΣΕΕ, ξένων συνδικαλιστικών οργανώσεων (ιδιαίτερα των  κυπριακών) κ.α.

Οι απολυμένοι υποστηρίζουν πως η εταιρεία, με το μποϊκοτάζ, χάνει διαρκώς μερίδια στην αγορά, ιδιαίτερα στη Βόρεια Ελλάδα. Θεωρούν πως είναι ένα μέσο πίεσης που πρέπει να ενταθεί σε όλη τη χώρα. Το καλοκαίρι επιδίωξαν το αίτημα να φτάσει στη νησιωτική Ελλάδα και αυτό το διάστημα βρίσκονται στην Αττική, ώστε να κλιμακωθεί ο αγώνας τους. Στην Αθήνα, έχουν δύο κέντρα αγώνα. Το ένα βρίσκεται στο Χαϊδάρι και το άλλο στην Καισαριανή. Τονίζουν πως οι δύο δήμοι έχουν δηλώσει την έμπρακτη συμπαράσταση τους.

Στο κέντρο αγώνα στην Καισαριανή

Επισκεφθήκαμε το κέντρο αγώνα στην Καισαριανή, όπου οι απεργοί μας είπαν πως περιμένουν να στηθεί και ένα άλλο κέντρο αγώνα, στην πλατεία Κλαυθμώνος. Η πάλη, στην Αθήνα, συνεχίζεται με εξορμήσεις, ανακοινώσεις, με 10 αυτοκίνητα με ντουντούκες κ.α. Η οργανωτική επιτροπή της απεργίας και η Πανελλαδική Ομοσπονδία Εργατοϋπαλλήλων Εμφιαλωμένων Ποτών (ΠΟΕΕΠ) δίνουν από κοινού έναν σημαντικό αγώνα. Υποστηρίζουν πως θα συνεχίσουν μέχρι τη δικαίωση τους και την επαναλειτουργία του εργοστασίου, στη Θέρμη.

Μιλήσαμε με τον Δημήτρη Αγά, που εργαζόταν στην εταιρεία (ως οδηγός – βοηθός), και είναι μέλος της οργανωτικής επιτροπής της απεργίας, και τον Γιώργο Μαραντίδη, ο οποίος επίσης εργαζόταν στην εταιρεία και είναι οργανωτικός  γραμματέας της Ομοσπονδίας. Απέναντι από την πλατεία της Καισαριανής, όπου είναι στημένο το κέντρο αγώνα, βρίσκονται και εργαζόμενοι από τον κλάδο, οι οποίοι δηλώνουν την αλληλεγγύη τους και στηρίζουν τον αγώνα των συναδέλφων τους. Μιλήσαμε και με έναν από αυτούς, τον Γιώργο Ράπτη.

Ο Δημήτρης Αγάς εξηγεί πως με το μποϊκοτάζ στόχος είναι, εκτός από την άσκηση πίεσης, «να πιστέψει και ο κόσμος στη δύναμη του, να μην είναι μόνο καταναλωτής, αλλά να δρα ως πολίτης, να παρεμβαίνει». Όπως αναφέραμε και παραπάνω η εταιρεία επιδίωξε να σταματήσει το μποϊκοτάζ, προσπαθώντας μέσω της δικαστικής οδού να κριθεί παράνομο. Η δικαιοσύνη δεν δικαίωσε την εταιρεία. Μάλιστα, όπως μας μετέφεραν οι απεργοί, η εταιρεία ζητάει, με δύο προσφυγές (250 χιλιάδες ευρώ και 1 εκατομμύριο ευρώ) τα …διαφυγόντα κέρδη της!

O Δημήτρης Αγάς σημειώνει πως «η εταιρεία βάφτισε αναδιοργάνωση το κλείσιμο 7 εργοστασίων και την απόλυση 2500 εργαζομένων σε όλη την Ελλάδα». Σε μια μικρή αναδρομή, από το κλείσιμο του εργοστασίου στη Θέρμη, μέχρι σήμερα μας υπενθύμισε: Το εργοστάσιο παραγωγής έκλεισε το 2012. Ο εργαζόμενοι έκαναν 45 μέρες απεργία, διεκδικώντας τουλάχιστον μια γραμμή παραγωγής. Η εταιρεία, παρόλο που υποτίθεται πως συμφώνησε, δεν κράτησε ούτε μια γραμμή παραγωγής. Έφτασε ο Οκτώβριος του 2013, όταν ανακοινώθηκαν οι απολύσεις και στο τμήμα διακίνησης. Τώρα, στο χώρο που ήταν το εργοστάσιο, υπάρχει μόνο μια αποθήκη που διακινεί προϊόντα από τις βαλκανικές χώρες και από το εργοστάσιο στο Σχηματάρι. Πλέον, εργάζονται εκεί περίπου 30 άτομα (χειριστές κλαρκ, αποθηκάριοι, εργαζόμενοι στα γραφεία). Όπως μας είπε ο Δημήτρης Αγάς το 2010, στο εργοστάσιο της Θέρμης, δούλευαν πάνω από 400 άτομα.

«Υπάρχει αλληλεγγύη γι’ αυτό κρατάμε»

Είναι προφανές πως το κλείσιμο του εργοστασίου και η διακίνηση προϊόντων από τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία είχε μια βασική αιτία: Περισσότερα κέρδη για την εταιρεία. Η διαδικασία ξηλώματος των εργοστασίων είναι γνωστή, για τη δράση των πολυεθνικών σε τέτοιες περιπτώσεις. Οι απολύσεις ονομάζονται αναδιοργάνωση. Παράλληλα, χρησιμοποιούνται και άλλοι τρόποι, γνωστοί κι αυτοί: Μεγαλύτερες αποζημιώσεις, προγράμματα εθελουσίας εξόδου, επιπλέον παροχές κ.α.

Ο Δημήτρης Αγάς  τονίζει: «Το θέμα είναι τι κάνεις μετά… », μετά, αφού τελειώσει η αποζημίωση. Οι απεργοί της Coca Cola στη Θέρμη έχουν κάνει την επιλογή να αρνηθούν την αποζημίωση και να διεκδικήσουν τις θέσεις εργασίας τους.

Εύλογα ερώτημα, μετά από σχεδόν 2,5 χρόνια κινητοποιήσεις, είναι τα εξής: Πώς τη βγάζετε; Πώς ζείτε; Πώς ζουν οι οικογένειες σας; Ο Δημήτρης Αγάς απαντά: «Πώς τη βγάζουμε;… Όλα αυτά τα χρόνια στον κλάδο δίναμε το 2% των μεικτών αποδοχών μας στην Ομοσπονδία. Επιπλέον, άλλοι εργαζόμενοι της Ομοσπονδίας δίνουν δύο ημερομίσθια το μήνα στον αγώνα μας. Υπάρχει αλληλεγγύη γι ‘ αυτό  αντέχουμε, γι’ αυτό κρατάμε. Επίσης, μας βοηθάνε οι οικογένειες μας, γονείς, αδέρφια, φίλοι».

Ο Γιώργος Μαραντίδης, που εργαζόταν στην Coca Cola στη Θέρμη και είναι οργανωτικός γραμματέας της Ομοσπονδίας, συμπληρώνει:«Έχουμε μεγάλη βοήθεια από τους συναδέλφους, μας βοηθάνε οικονομικώς και ηθικώς. Είμαστε ενωμένοι πολλά χρόνια, είμαστε μια γροθιά, έχουμε εμπιστοσύνη ο ένας στον άλλον». Σημειώνει πως υπάρχει ανταπόκριση και στις εξορμήσεις που γίνονται στην Αθήνα και τονίζει: «Παλεύουμε για τα δικαιώματα μας, έχουμε οικογένειες, παιδιά» και «είμαστε αποφασισμένοι να λειτουργήσει το εργοστάσιο». 

Ο Γιώργος Ράπτης είναι εργαζόμενος στον κλάδο και συμπαραστέκεται στον αγώνα των απεργών της Coca Cola. Υπογραμμίζει: «Θέλουμε να δείξουμε και το αληθινό πρόσωπο της Coca Cola, πέρα απ’ αυτό το λεγόμενο φιλανθρωπικό που παρουσιάζει, χτίζοντας σχολεία και βάφοντας κ.ο.κ. Μια εταιρεία με υπερκέρδη και βγάζει τόσους εργαζόμενους άνεργους…». 

Τελικά, το συμπέρασμα δεν είναι καινούργιο: Η Coca Cola δεν παέι με όλα…

          

  Η κεντρική φωτογραφία του θέματος και η πρώτη στη σειρά είναι από τη σελίδα, στο facebook, των απεργών της Coca Cola, στη Θέρμη. Στη σελίδα τους στο facebook (ΕΔΩ) οι απεργοί ενημερώνουν για τις δραστηριότητες τους και τον αγώνα τους.