Βαρέλι δίχως πάτο...

Οταν από το ΔΝΤ τέθηκε εκ νέου θέμα Ασφαλιστικού, μετά την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης της «αξιολόγησης», πριν από έναν περίπου μήνα, η κυβέρνηση βγήκε να φωνάξει ότι αυτά είναι «ακραίες» απόψεις του Ταμείου, ότι το Ασφαλιστικό τελείωσε με την πρώτη «αξιολόγηση» και ότι κάνουν «όνειρα θερινής νυκτός» όσοι θέλουν να το βάλουν από την πίσω πόρτα στη δεύτερη «αξιολόγηση. Χτες, μάθαμε ότι το Ασφαλιστικό είναι από τα πρώτα θέματα και στη δεύτερη «αξιολόγηση» και μάλιστα με τη βούλα του Γιούρογκρουπ, που θα το συζητήσει στην επόμενη συνεδρίασή του. Κατά τον ίδιο τρόπο, εδώ και μερικές βδομάδες έρχεται και επανέρχεται η συζήτηση για ένα ενδεχόμενο τέταρτο μνημόνιο, το οποίο ξορκίζουν εν χορώ όλοι στην κυβέρνηση. Τέτοιο θέμα, λένε, δεν τίθεται και ότι το βάζουν το ΔΝΤ και ορισμένοι «ακραίοι» της Γερμανίας. Εμείς δεν θέλουμε να προκαταλάβουμε τις εξελίξεις, αλλά σε κάθε περίπτωση σημειώνουμε τα εξής: Το Ασφαλιστικό, όπως και όλα τα άλλα μέτωπα των αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, ούτε έκλεισαν ποτέ, ούτε πρόκειται να κλείσουν, όσο το κεφάλαιο έχει την εξουσία και κρατάει στα χέρια του τα κλειδιά της οικονομίας, ανεξάρτητα από το αν οι ανατροπές θα περνάνε μέσα από μνημόνια ή όχι.

Αναδιάταξη ενόψει κλιμάκωσης

 

Πολύ μελάνι χύθηκε χτες για το σχέδιο της κυβέρνησης να αλλάξει τη δομή ορισμένων υπουργείων ενόψει ανασχηματισμού. Αυτό που κυριάρχησε στον Τύπο ήταν οι αναλύσεις για τα πρόσωπα που θα στελεχώσουν (ή δεν θα στελεχώσουν) τα νέα υπουργεία, διανθισμένες με σενάρια για αποκλεισμούς, αναβαθμίσεις και υποβαθμίσεις κυβερνητικών στελεχών. Μάλιστα, σε μερίδα του Τύπου γράφτηκε ότι η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός έχουν πολλά ...αιτήματα να ικανοποιήσουν και γι' αυτό αυξάνουν τα υπουργεία. Ανεξάρτητα όμως από το ποιος θα τον στελεχώσει, οποιαδήποτε αναδιάταξη στον κυβερνητικό μηχανισμό υπηρετεί κατά βάση το στόχο της αποτελεσματικότερης προώθησης μέτρων και μεταρρυθμίσεων για την ανάκαμψη της οικονομίας και μάλιστα σε τομείς που έχουν ρόλο - κλειδί στην προώθηση αυτού του σκοπού. Για παράδειγμα, μια ανάγνωση των αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση είναι ότι οι Μεταφορές περνάνε στο υπουργείο Ναυτιλίας, αντανακλώντας τη φιλοδοξία ισχυρών τμημάτων της αστικής τάξης να αποτελέσει το θαλάσσιο εμπόριο βάση για την παραπέρα ανάδειξη της χώρας σε διεθνές διαμετακομιστικό κέντρο. Για τους ίδιους πάνω - κάτω λόγους αυτονομείται το Τουρισμού από το Ανάπτυξης, το Ενέργειας από το Περιβάλλοντος, ενώ συστήνεται και υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής. Τέλος, διαχωρίζεται το Εσωτερικών από το Διοικητικής Μεταρρύθμισης, προφανώς επειδή οι μεταρρυθμίσεις στον κρατικό μηχανισμό είναι προϋπόθεση της καλύτερης λειτουργίας του για λογαριασμό του κεφαλαίου. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Οτι η κυβέρνηση ετοιμάζεται να κλιμακώσει την αντιλαϊκή της πολιτική σε όλους τους τομείς και σε όλα τα μέτωπα. Και γι' αυτόν ακριβώς το σκοπό αναδιατάσσει τον κυβερνητικό και κρατικό μηχανισμό, ενώ με τα ίδια κριτήρια αναμένεται να επιλεγούν και τα πρόσωπα που θα τον στελεχώσουν.

Προσεχώς και ρουμ σέρβις

 

Με τους επικεφαλής διμερών επιμελητηρίων στην Ελλάδα συναντήθηκε ο υφυπουργός Εξωτερικών, Δ. Μάρδας, και τους πρότεινε την από κοινού διερεύνηση της δυνατότητας συνδιοργάνωσης «βιντεοδιασκέψεων» («video conferences») μεταξύ ελληνικών και ξένων επιχειρήσεων («Β2Β»), με τη συμμετοχή του υπουργείου Εξωτερικών, σε χώρους που θα επιλέξει το κάθε επιμελητήριο. Οπως διαχέει το ΥΠΕΞ, «στόχος της προσπάθειας αυτής - η οποία προωθείται παράλληλα με τις επιχειρηματικές αποστολές που διοργανώνει το ΥΠΕΞ σε αγορές στόχους - είναι να διευρυνθεί η επικοινωνία των εξωστρεφών ελληνικών επιχειρήσεων με ξένες επιχειρήσεις, αποφεύγοντας το κόστος μετακίνησης στο εξωτερικό, μέσω της παράλληλης συμμετοχής και των διμερών επιμελητηρίων». Το ΥΠΕΞ προσθέτει ότι «έχει θέσει ως στόχο την αξιοποίηση και διάχυση αυτής της τεχνογνωσίας, ώστε να επωφεληθούν και μικρομεσαίες επιχειρήσεις άλλων κλάδων, οι οποίες συνήθως δεν διαθέτουν τις απαραίτητες τεχνικές υποδομές». Τι άλλο, πια, να κάνει η κυβέρνηση για το κεφάλαιο; 

Παντού δίπλα του είναι, και με λύσεις για να διευρύνει την κερδοφορία του. 

Μόνο παροχή ...ρουμ σέρβις δεν του έταξε ακόμα, στους χώρους των «βιντεοδιασκέψεων», όπου θα κανονίζονται οι μπίζνες. Αλλά με την τέτοια φούρια που 'χει ο ΣΥΡΙΖΑ, κι αυτό δρομολογημένο θα τους το έχει.

ΚΑΛΟ παραμύθι... 

 

Διαβάζουμε στη χτεσινή «Αυγή» την εξής ανάλυση βουλευτίνας του ΣΥΡΙΖΑ για την «Κοινωνική και Αλληλέγγυα Οικονομία» (ΚΑΛΟ): «Μπορεί την ΚΑΛΟ να την υιοθετεί και να την προτείνει ο ΟΟΣΑ. Μπορεί να μην ενοχλείται ο καπιταλισμός (...) Δεν παύει όμως αδικαίωτες οικονομικά και κοινωνικά ανθρώπινες υπάρξεις να έχουν μια απασχόληση, να έχουν ένα κομμάτι ψωμί (...) Γιατί να μην είναι αυτό ένα καλό φροντιστήριο για τον σοσιαλισμό; Και γιατί να μην δοθούν όλες οι δυνατότητες, όλες οι ευκαιρίες να γίνει η κοινωνική οικονομία, κάποια στιγμή, ο κυρίαρχος τρόπος παραγωγής;». Διαπίστωση πρώτη: Η ΚΑΛΟ είναι ένα ...καλό εργαλείο για να κρύβεται η ανεργία κάτω από το χαλί, για να πετάνε στον άνεργο ένα ξεροκόμματο, αντί το κράτος να ξοδεύει λεφτά για επιδόματα. Δεύτερον, σύμφωνα με τον ΣΥΡΙΖΑ, μπορεί ο καπιταλισμός να ενθαρρύνει την ΚΑΛΟ, αλλά εμείς, οι ...πονηροί αριστεροί, την αξιοποιούμε για να εκπαιδεύουμε τους εργαζόμενους στο σοσιαλισμό και να του «φάμε» τα σωθικά. Αυτό που κρύβεται, βέβαια, σε όλο το παραπάνω σκεπτικό, είναι ότι η ΚΑΛΟ δεν συνιστά αλλαγή στις καπιταλιστικές σχέσεις παραγωγής ούτε, βέβαια, τέτοιες επιχειρήσεις δραστηριοποιούνται έξω από τη συνολική λειτουργία της καπιταλιστικής οικονομίας. Τέτοιες ιδέες, όμως, δεν διεκδικούν καμιά πρωτοτυπία. Είναι τόσο μπαγιάτικες, όσο και οι θεωρίες περί μεταρρύθμισης του καπιταλισμού, σε αντιπαράθεση με την αναγκαιότητα της ανατροπής του. Κι αν σε κάτι εκπαιδεύουν την εργατική τάξη είναι να δέχεται αδιαμαρτύρητα το βούρδουλα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, σε όλες τις μορφές της, αντί να οργανώνεται για να την ανατρέψει.

Ριζοσπάστης