Το Ασφαλιστικό δεν φεύγει ποτέ από το τραπέζι των αντιλαϊκών παζαριών...

 

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΚΕΦΑΛΑΙΟ - ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ

 

Το Ασφαλιστικό δεν φεύγει ποτέ από το τραπέζι των αντιλαϊκών παζαριών.

..

Για «ευρύ φάσμα μέτρων» στο πλαίσιο της δεύτερης «αξιολόγησης» στην Κοινωνική Ασφάλιση και τα Εργασιακά κάνει λόγο ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ

Οι γνωστές «διαψεύσεις» και αναφορές σε «κλίμα παραπληροφόρησης» από την κυβέρνηση πάνε πακέτο με τον νέο γύρο αντιλαϊκής επίθεσης που ετοιμάζει...

Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση επιχειρεί να σπείρει εφησυχασμό στα εργατικά - λαϊκά στρώματα, με τον υπουργό Εργασίας να επαναλαμβάνει, για μια ακόμα φορά, χτες σε δηλώσεις του στην ΕΡΤ1 τον κυβερνητικό ισχυρισμό πως «το Ασφαλιστικό είναι κομμάτι της πρώτης αξιολόγησης και έχει κλείσει οριστικά, δεν ξανανοίγει», στην πραγματικότητα οι εξελίξεις επιβεβαιώνουν ότι το Ασφαλιστικό ποτέ δεν έφυγε από το τραπέζι των «αξιολογήσεων» του μνημονίου και συνολικότερα των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων για λογαριασμό του κεφαλαίου. Παράλληλα, προ των πυλών είναι και τα επόμενα χτυπήματα στα Εργασιακά, καθώς και η αναζήτηση των προνοιακών επιδομάτων που θα μπούνε στο κρεβάτι του Προκρούστη, με πρόσχημα την εφαρμογή του λεγόμενου «Κοινωνικού Επιδόματος Αλληλεγγύης» (ΚΕΑ).

 Ενδεικτικά αυτής ακριβώς της πραγματικότητας είναι όσα αναφέρει σε έγγραφό του ο πρόεδρος του Γιούρογκρουπ, Γ. Ντάισελμπλουμ, ο οποίος σχετικά με το περιεχόμενο της δεύτερης «αξιολόγησης» κάνει λόγο για «ευρύ φάσμα μέτρων» στην Κοινωνική Ασφάλιση και στην αγορά εργασίας.

Να σημειωθεί ότι το θέμα του Ασφαλιστικού τέθηκε εμβόλιμα και στις συναντήσεις μεταξύ κυβέρνησης και κουαρτέτου την περασμένη βδομάδα, με τον υπουργό Εργασίας να δηλώνει τότε ότι αυτό που εξετάστηκε ήταν η πορεία εφαρμογής του τελευταίου αντιασφαλιστικού νόμου.


Αντιδρώντας στη δημοσιοποίηση των όσων αναφέρει ο Γ. Ντάισελμπλουμ, το υπουργείο Εργασίας, με ανακοίνωσή του, κάνει λόγο - κατά την προσφιλή του μέθοδο - για «γενικευμένη παρερμηνεία δηλώσεων του Προέδρου του Eurogroup» και «γενικευμένο κλίμα παραπληροφόρησης», ενώ «επαναλαμβάνει ότι το Ασφαλιστικό έχει κλείσει στην πρώτη αξιολόγηση και δεν αποτελεί θέμα της δεύτερης». Παράλληλα, προσθέτει πως «αυτό που εξετάζεται από τους θεσμούς είναι αποκλειστικά και μόνο η εφαρμογή του νόμου 4387/2016, δηλαδή η έκδοση των αναγκαίων εγκυκλίων και υπουργικών αποφάσεων».

Την ίδια ώρα, στη δική τους διάψευση - «ερμηνεία» της παρέμβασης Ντάισελμπλουμ, πηγές του υπουργείου Οικονομικών ισχυρίζονται ότι «το Ασφαλιστικό δεν αποτελεί μέρος των θεμάτων της δεύτερης αξιολόγησης» και προσθέτουν: «Αυτό που αποτελεί μέρος της δεύτερης αξιολόγησης είναι το Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης, θέμα στο οποίο προφανώς αναφερόταν ο κ. Ντάισελμπλουμ».

Σε κάθε περίπτωση, βέβαια, για «κλίμα παραπληροφόρησης» μιλούσε ακατάπαυστα η κυβέρνηση και κατά τη διάρκεια των αντιλαϊκών παζαριών για το Ασφαλιστικό, αποτέλεσμα των οποίων ήταν ο νόμος - λαιμητόμος, που τσακίζει ακόμα παραπέρα τα ασφαλιστικά δικαιώματα όλων των ασφαλισμένων.

Οι «δυσβάσταχτα υψηλές συντάξεις»...

 

Ομως, σε αντίθεση με τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς, στις 23/9, η αντιπροσωπεία του ΔΝΤ που μετέχει στα αντιλαϊκά παζάρια, στη «δήλωση συμπερασμάτων» που έδωσε στη δημοσιότητα σημείωνε για το Ασφαλιστικό: «Οι δαπάνες παραμένουν υπέρμετρα εστιασμένες σε δυσβάσταχτα υψηλές συντάξεις που παρέχονται στους υπάρχοντες συνταξιούχους (...) Οι πρόσφατες μεταρρυθμίσεις στο συνταξιοδοτικό έχουν σαν στόχο να περικόψουν τις δαπάνες κατά 1% του ΑΕΠ σε μεσοπρόθεσμη βάση. Αυτό είναι ένα καλοδεχούμενο και σίγουρα ένα δύσκολο πολιτικά μέτρο στις τρέχουσες συνθήκες. Ομως, δεν έχει την έκταση που χρειάζεται, επειδή το έλλειμμα του συνταξιοδοτικού συστήματος βρίσκεται στο μη βιώσιμο επίπεδο του περίπου 10% του ΑΕΠ (σε σύγκριση με τον μέσο όρο του 2,5% στην Ευρωζώνη). Το μέγεθος του προβλήματος είναι τέτοιο που η τρέχουσα πολιτική, που κυρίως προστατεύει τους υπάρχοντες συνταξιούχους, ενώ βασίζεται σε υψηλότερους φορολογικούς συντελεστές και σε χαμηλότερες αναμενόμενες συντάξεις για τους σημερινούς εργαζόμενους, δεν συνάδει με τη βιώσιμη ανάπτυξη και θα καταστεί μη βιώσιμη για λόγους ισότητας μεταξύ των γενεών (...) είναι απαραίτητη μια περαιτέρω μείωση των τρεχουσών συντάξεων, και αυτό μπορεί να γίνει με το ξεπάγωμα των σημερινών συντάξεων και με την εφαρμογή του νέου μαθηματικού τύπου για τις παροχές...».

Ως εκ τούτου το ΔΝΤ - αλλά και η ΕΕ, όπως θα φανεί στη συνέχεια - όχι μόνο δεν θεωρεί ότι το Ασφαλιστικό έχει κλείσει, αλλά ζητά νέες μειώσεις στις αποδιδόμενες συντάξεις, τις οποίες θεωρεί «δυσβάσταχτα υψηλές»! Επιπλέον, επικαλούμενο το έλλειμμα του Ασφαλιστικού, το συγκρίνει με το μέσο όρο του ελλείμματος στην Ευρωζώνη. Παράλληλα, συνδέει το Ασφαλιστικό με τους φορολογικούς συντελεστές, που, όπως λέει, είναι υψηλοί και στέκονται εμπόδιο στη «βιώσιμη ανάπτυξη», για να καταλήξει στην πρόταση για περικοπές στις αποδιδόμενες σήμερα συντάξεις, με κατάργηση της «προσωπικής διαφοράς», την οποία η κυβέρνηση έχει δεσμευτεί ότι θα συνεχίσει να αποδίδει.

...και η «βιώσιμη» ανάπτυξη του κεφαλαίου

 

Η παραπάνω διασύνδεση του Ασφαλιστικού με τα δημοσιονομικά, με τη «βιώσιμη ανάπτυξη» για το κεφάλαιο και η προώθηση αντεργατικών ανατροπών με όχημα τη σύγκριση με άλλες χώρες της Ευρωζώνης, δεν αποτελεί... «ιδιορρυθμία» του ΔΝΤ, όπως θέλει να το παρουσιάζει η κυβέρνηση, αλλά στρατηγική της ίδιας της ΕΕ για την Ασφάλιση, η οποία αφορά όλα τα κράτη - μέλη και όχι μόνο αυτά που είναι σε «προγράμματα προσαρμογής».

Συγκεκριμένα, στη «Λευκή Βίβλο για τις συντάξεις» που εγκρίθηκε στην ΕΕ τον Φλεβάρη του 2012, η στρατηγική αυτή θεμελιώνεται ως εξής:
«Οι μεταρρυθμίσεις των συνταξιοδοτικών συστημάτων και των πρακτικών συνταξιοδότησης είναι ουσιαστικής σημασίας για τη βελτίωση των προοπτικών ανάπτυξης της Ευρώπης και πρέπει να γίνουν επειγόντως σε μερικές χώρες, στο πλαίσιο των σημερινών δράσεων για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης στα δημόσια οικονομικά.

Δεδομένου ότι οι οικονομίες και οι κοινωνίες των κρατών - μελών γίνονται όλο και πιο αλληλένδετες, η επιτυχία ή η αποτυχία των εθνικών συνταξιοδοτικών πολιτικών και των μεταρρυθμίσεων έχει ακόμη μεγαλύτερες επιπτώσεις πέρα από τα εθνικά σύνορα, ιδίως στην Οικονομική και Νομισματική Ενωση».
Αντίστοιχα ο ΣΕΒ, επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά ότι και τα νέα χτυπήματα στην Κοινωνική Ασφάλιση προωθούνται για λογαριασμό του κεφαλαίου, διαπίστωνε πριν μερικές βδομάδες στο «εβδομαδιαίο δελτίο» του ότι «το Ασφαλιστικό θα εξακολουθήσει για πολλά χρόνια ακόμη να απορροφά πόρους και να δημιουργεί πίεση για αύξηση των πρωτογενών πλεονασμάτων...».

Γίνεται, λοιπόν, φανερό πως ΕΕ, ΔΝΤ και κεφάλαιο θεωρούν τις συντάξεις και τα όποια εναπομείναντα ασφαλιστικά δικαιώματα ως εμπόδιο στη «βιώσιμη» καπιταλιστική ανάπτυξη, κατά συνέπεια το Ασφαλιστικό θα είναι πάντα στο στόχαστρο της πολιτικής τους και των κυβερνήσεων που την προωθούν...

Πολύ περισσότερο που ήδη όπως φάνηκε και από το προσχέδιο προϋπολογισμού του νέου υπερ-ταμείου, του ΕΦΚΑ, με τη μείωση της κρατικής χρηματοδότησης προς αυτόν ήδη από το πρώτο έτος λειτουργίας του, το 2017 θα εμφανίσει ταμειακά ελλείμματα ύψους 2,9 δισ. ευρώ, τα οποία ακόμα και μετά από την προβλεπόμενη επιχορήγησή του μέσω του ΑΚΑΓΕ θα διαμορφωθούν στα 1,124 δισ. ευρώ. Ελλείμματα τα οποία είναι και το πιο πρόσφορο έδαφος για να δικαιολογηθούν νέες περικοπές το επόμενο διάστημα, σαν αυτές που περιγράφει και το ΔΝΤ...

Στο στόχαστρο και τα προνοιακά επιδόματα

 

Παράλληλα, η κυβέρνηση συνεχίζει τις μεθοδεύσεις που έχουν σαν στόχο τη δραστική συρρίκνωση των προνοιακών επιδομάτων και συγκεκριμένα τη μείωση της δαπάνης της Πρόνοιας κατά 0,5% του ΑΕΠ (900 εκ. ευρώ) όπως έχει υπογράψει και στο 3ο μνημόνιο. Πολιορκητικός κριός σε αυτήν την επιχείρηση είναι η προβολή για την υιοθέτηση του «Κοινωνικού Επιδόματος Αλληλεγγύης» (ΚΕΑ) το οποίο μέσα στο 2017 θα πρέπει να εφαρμοστεί στη γενική του μορφή. Στην πράξη, αυτό σημαίνει την αρπαγή επιδομάτων από τους φτωχούς, για να αποδοθούν στους εξαθλιωμένους...

Για το σκοπό αυτό και προς αναζήτηση επιδομάτων που θα περικοπούν ή θα καταργηθούν έγινε χτες πολύωρη σύσκεψη στο υπουργείο Οικονομικών, στην οποία συμμετείχαν οι υπουργοί Οικονομικών, Ευ. Τσακαλώτος, και Εργασίας, Γ. Κατρούγκαλος, και οι αναπληρωτές υπουργοί Οικονομικών, Γ. Χουλιαράκης, και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, Θεανώ Φωτίου.

Σε δηλώσεις του ο υπουργός Εργασίας ανέφερε πως όπου υπάρχουν επικαλύψεις κοινωνικών επιδομάτων, με το ΚΕΑ, δεν υπάρχει λόγος αυτά τα επιδόματα να παραμείνουν... Επιβεβαιώνεται έτσι ότι πίσω από την εφαρμογή του ΚΕΑ προετοιμάζονται νέα δεινά για τα φτωχά λαϊκά νοικοκυριά, αφού θα τους αφαιρεθούν επιδόματα στο όνομα του... «εξορθολογισμού» και της απόδοσης ενός ανεπαρκούς επιδόματος στους ακόμα φτωχότερους.

Είναι χαρακτηριστικό ότι στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής και προκειμένου να ανευρεθεί το σχετικό κονδύλι με αντιλαϊκά μέτρα «μόνιμης απόδοσης», στο τραπέζι έχει πέσει και η παραπέρα μείωση του αφορολόγητου ορίου για μισθωτούς και συνταξιούχους στα 5.000 ευρώ (από τα 8.600 ευρώ στο οποίο το έριξε φέτος η κυβέρνηση). Στην ίδια λογική, αναμένεται να κοπούν και τα επιδόματα από το πρόγραμμα κατά της φτώχειας (κάρτα σίτισης, επιδότηση ενοικίου, ρεύματος), ενώ εξετάζεται και η επιδότηση για το πετρέλαιο θέρμανσης (έχει κοπεί ήδη από πέρσι στο μισό), όπως και μια σειρά άλλα επιδόματα. Σε κάθε περίπτωση, ανεξάρτητα από το ποια θα είναι τελικά τα επιδόματα που θα κοπούν, τα λαϊκά νοικοκυριά και οι φτωχοί θα πληρώσουν τη νύφη.

Να σημειωθεί ότι αντικείμενο της χτεσινής σύσκεψης ήταν και τα Εργασιακά, καθώς βρίσκονται και αυτά στον πυρήνα της δεύτερης «αξιολόγησης». Οπως προέκυψε μετά τη σύσκεψη, για το ίδιο θέμα θα υπάρξει την ερχόμενη εβδομάδα τηλεδιάσκεψη μεταξύ του Γ. Κατρούγκαλου και των «θεσμών».
Το βάθος των νέων αντιλαϊκών μέτρων επιβεβαιώθηκε και από την Εκθεση του Γραφείου Προϋπολογισμού της Βουλής, που δημοσιεύτηκε προχτές και κατέγραφε το σχετικό έγγραφο με τις θέσεις των «θεσμών» (Κομισιόν, ΕΚΤ, ΔΝΤ, ESM) για το ζήτημα.

Σε αυτό προβλέπονται η υπερίσχυση των επιχειρησιακών συμβάσεων έναντι των κλαδικών, η αύξηση των ομαδικών απολύσεων από το 5% στο 10% για τις μεγάλες επιχειρήσεις και η κατάργηση κάθε περιορισμού, νέες ανατροπές στο συνδικαλιστικό νόμο και περιορισμοί στη συνδικαλιστική δράση, απογύμνωση του κατώτερου μισθού από την προϋπηρεσία και καθορισμό του από την εκάστοτε κυβέρνηση, παραπέρα επέκταση της ευελιξίας για να κατοχυρώνεται και να ενισχύεται η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων...

Ριζοσπάστης