Μπήκαν στη ζωή

Κλείνοντας την ομιλία του στο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ τον περασμένο Οκτώβρη, ο Αλ. Τσίπρας είπε ότι για να κερδίσει η κυβέρνηση τον «πόλεμο» χρειάζεται «κόμμα ισχυρό, μαζικό, οργανικά δεμένο με την κοινωνία». Αλλά και ο γραμματέας του ΣΥΡΙΖΑ, Π. Ρήγας, είχε πει σε συνέντευξή του πριν από το συνέδριο ότι «γίνεται πολύ μεγάλη προσπάθεια (...) να υπάρξει συλλογικός τρόπος λειτουργίας, συνδιαμόρφωσης και παρέμβασης» κόμματος και κυβέρνησης. Ο προβληματισμός τους ήταν, δηλαδή, πώς ο κομματικός μηχανισμός θα παίξει αποτελεσματικότερα το ρόλο του σε συντονισμό με την κυβέρνηση για τη χειραγώγηση του λαού. Τα θυμηθήκαμε όλα αυτά διαβάζοντας την ανακοίνωση των Νομαρχιακών Επιτροπών Χανίων του ΣΥΡΙΖΑ , Ρεθύμνου, Ηρακλείου και Λασιθίου σχετικά με την απεργία των ναυτεργατών, όπου, ανάμεσα σε άλλα, γράφεται: «Το δικαίωμα της απεργίας είναι ιερό (...) Η τωρινή απεργία της ΠΝΟ (...) εξελίσσεται σε μια απεργία - τιμωρία για τους αγρότες της Κρήτης (που) μετατρέπονται σε ομήρους (...) Πρέπει να διευκολυνθεί άμεσα η μεταφορά των ευπαθών αγροτικών προϊόντων της Κρήτης, για να αποτραπεί η οικονομική και κοινωνική καταστροφή τους». Από τη μια, η κυβέρνηση απειλεί και συκοφαντεί τους ναυτεργάτες, υποκινώντας τον «κοινωνικό αυτοματισμό» και, από την άλλη, το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ συνδράμει την κυβερνητική προσπάθεια, με τα ίδια αισχρά επιχειρήματα που δοκιμάστηκαν στο παρελθόν από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ... Οι συνεδριακές αποφάσεις μπήκαν για τα καλά στη ζωή.

Ο «κακός» που έγινε ξανά «καλός»... 

Μέχρι προχτές, σύμφωνα με την προπαγάνδα της κυβέρνησης, είχαμε το «κακό» ΔΝΤ και την «καλή» ΕΕ. Το μεν Ταμείο έθετε δυσβάσταχτους όρους για να πιαστούν τα πρωτογενή πλεονάσματα και ζητούσε «τα κέρατά του» σε ό,τι αφορά τα Εργασιακά. Αντίθετα, σύμφωνα πάντα με την κυβέρνηση, οι ευρωπαϊκοί «θεσμοί» του κουαρτέτου συμφωνούσαν με τις αναλύσεις της κυβέρνησης περί ευρωπαϊκού κεκτημένου στα Εργασιακά και εμφανίζονταν να πιέζουν για συμβιβασμό με το ΔΝΤ. Από προχτές, η κυβέρνηση άλλαξε πάλι «τροπάρι». Ετσι, το ΔΝΤ έγινε ο «καλός» που θέλει χαμηλά πλεονάσματα και «τέλος της λιτότητας» και η ΕΕ η «κακή», που δεν συμφωνεί με την αποκατάσταση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, παραβιάζοντας το «ευρωπαϊκό κεκτημένο». Τι συμβαίνει στην πραγματικότητα; ΕΕ και ΔΝΤ υπηρετούν ενιαία την αντιλαϊκή πολιτική, ως προϋπόθεση για την καπιταλιστική ανάκαμψη. Εχουν, όμως, και αντιθέσεις μεταξύ τους, τις οποίες η κυβέρνηση προσπαθεί να αξιοποιήσει, παρουσιάζοντας πότε τον έναν και πότε τον άλλον ως τον «κακό» της διαπραγμάτευσης, για να δημιουργήσει συγχύσεις και να αποπροσανατολίσει το λαό. Αυτό που πετυχαίνει τελικά είναι να χειραγωγεί τις λαϊκές αντιδράσεις, να τις κατευθύνει πότε ενάντια στον έναν και πότε ενάντια στον άλλον, αλλά ποτέ ενάντια στην εργοδοσία και τα συμφέροντά της που και η ίδια υπηρετεί. 

Επομένως, προϋπόθεση για να πάρει απάντηση η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, είναι να εξουδετερωθεί πρώτα ο εμπαιγμός με τον οποίο προσπαθεί να χειραγωγήσει τις δίκαιες λαϊκές αντιδράσεις.

«Η κοινωνία όρθια!»

Τα γνωστά «non paper» έδωσαν και πήραν, με αφορμή τις εξαγγελίες - κοροϊδία του πρωθυπουργού για τους συνταξιούχους. Ετσι, την Παρασκευή, με σημείωμα, το Μαξίμου επιχείρησε να πείσει ότι όσα αποφάσισε η κυβέρνηση δεν έχουν καμία σχέση με το «κοινωνικό μέρισμα» της κυβέρνησης Σαμαρά - Βενιζέλου. Και παρέθεσε κάποια στοιχεία, για να αποδείξει του λόγου το αληθές. Τα στοιχεία αυτά δεν έχουν τόση σημασία, γιατί έτσι κι αλλιώς και οι δύο κυβερνήσεις υλοποίησαν την ίδια αντιλαϊκή πολιτική, μοιράζοντας ορισμένα βοηθήματα είτε από το πλεόνασμα είτε από την «υπεραπόδοση εσόδων», όπως λέει το Μαξίμου, που και τα δύο τα έχουν εξασφαλίσει από το αίμα και τον ιδρώτα των εργαζομένων και των λαϊκών νοικοκυριών. Οι όποιες τεχνικές λεπτομέρειες δεν αλλάζουν αυτήν την ουσία. Ομως, αυτό που έχει σημασία είναι το επιχείρημα που λέει: «Η κυβέρνηση συνεχίζει κανονικά την πορεία της για την έξοδο της χώρας από την κρίση και την επιτροπεία με δίκαιη ανάπτυξη και αναδιανομή. Και, κυρίως, με την κοινωνία όρθια!». Και το λένε αυτό, όταν δεν έχουν αφήσει κυριολεκτικά τίποτε όρθιο είτε αφορά τις συντάξεις, είτε τη φορολόγηση των νοικοκυριών, ενώ ετοιμάζονται και για τα Εργασιακά, την ίδια στιγμή που χαρίζουν όλο και περισσότερα προνόμια, φοροαπαλλαγές και κίνητρα στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Για το μόνο, λοιπόν, που κόπτεται να κρατήσει όρθιο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ είναι τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Τότε και τώρα... 

«Θεωρούμε πράξη ντροπής, πράξη καταισχύνης, πράξη ταπείνωσης του κάθε πολίτη αυτής της χώρας: Από τη μια να αρπάζουν το ψωμί από το τραπέζι εκατομμυρίων ανθρώπων. Και από την άλλη να τους πετούν κάποια ψίχουλα, για να εξαγοράσουν, όπως φαντάζονται, τη στήριξή τους στην ίδια πολιτική που τους έκλεψε το ψωμί κι έχει σκοπό να τους κλέψει, και το τραπέζι, και τις καρέκλες, και το σπίτι. Αν αυτό δεν είναι ο απόλυτος πολιτικός ξεπεσμός τότε οι λέξεις έχουν χάσει το νόημά τους. Πρόκειται για μια πράξη βαθιά ανήθικη, που δείχνει το φόβο τους μπροστά στις κάλπες».

Η παραπάνω δήλωση δεν είναι χτεσινή ή σημερινή. Και δεν αφορά τις εξαγγελίες Τσίπρα για τους συνταξιούχους, αν και θα ταίριαζε γάντι. Η παραπάνω δήλωση έγινε το 2014 από τον ίδιο τον σημερινό πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, σε ομιλία του στα Γιάννενα, με αφορμή τις τότε εξαγγελίες Σαμαρά για το περίφημο κοινωνικό μέρισμα. Τα χρόνια περνάνε, απλά αλλάζουν οι ρόλοι...

 Ριζοσπάστης