Χάθηκαν ζωές από τα ακραία καιρικά φαινόμενα. 4 νεκροί και υπάρχουν αγνοούμενοι. Μόνο από τα ακραία φυσικά φαινόμενα; Όχι.
Δεν είναι δυνατόν να μη δει κανείς την αλήθεια που εξελίσσεται μπροστά στα μάτια του. Δεν είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα να δεχθούμε το «όπου φτωχός και η μοίρα του».
Για τις ζωές που χάνονται και τις καταστροφές δεν ευθύνεται το «κακό νερό».
Δεν πρόκειται να κάνουμε εύκολη κριτική. Υπάρχουν καιρικά φαινόμενα που, ορισμένες φορές, είναι ανίκητα. Θα έπρεπε, όμως, να θεωρούνται αυτονόητα τα πιο σύγχρονα αντιπλημμυρικά έργα και μέτρα, σε όλες τις περιοχές της χώρας.
Απέναντι στα φυσικά φαινόμενα οι άνθρωποι μπορούν να προστατευτούν. Χρειάζεται, όμως, αυτή η προστασία να μην αντιμετωπίζεται ως ένα ακόμα «προϊόν» της «ελεύθερης αγοράς». Η αντιπλημμυρική προστασία, βέβαια, (όπως και η αντισεισμική θωράκιση) δεν έχει κέρδη, δεν έχει «επενδυτές»… Σαν σήμερα, το 1999, έγινε ένας φονικός σεισμός που έπληξε την Αθήνα. Τον θυμόμαστε όλοι. Θυμόμαστε και ό, τι ακολούθησε και τα έργα προστασίας που (δεν) έγιναν.
Η διεκδίκηση των απαραίτητων έργων , απέναντι σε κάθε φυσική καταστροφή, δεν είναι απλά απαραίτητη. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου.
Όχι, δεν είναι δυνατόν στον 21ο αιώνα να δεχθούμε το «όπου φτωχός και η μοίρα του».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου