Κυριακή 11 Σεπτεμβρίου 2016

Η ανάγνωση της ζωής


1. Δωμάτια για «αθώους»: Οκτώ επιχειρηματίες, σε κατάσταση αμιγούς θλίψης, αποφάσισαν να σώσουν τα κανάλια τους, αφήνοντας για εβδομήντα ώρες τον έξω κόσμο. Μεγάλη δοκιμασία. Θύματα και οι οκτώ του κοινωνικού φθόνου, σοφά δέχτηκαν να μπουν σε ξεχωριστά δωμάτια. Θα χρειαζόμασταν θηριοδαμαστή για να τους συντονίσει.
 
2. Η επιστροφή από τις διακοπές δεν επεφύλαξε καμία έκπληξη. Πάλι δεν μπορούμε να σχηματίσουμε μια ιδέα για την τάξη που μας κυβερνά, πέραν του ότι είναι γνωστή για την απληστία της. Αιτία η ασυνάρτητη συμπεριφορά της. Εχει δίκιο ο Τζόναθαν Κόου όταν γράφει: «Ερχεται μια στιγμή που η απληστία και η παραφροσύνη γίνονται ένα και το αυτό και δεν μπορείς να τις ξεχωρίσεις. Και έρχεται κάποια άλλη στιγμή όπου η προθυμία να είσαι ανεκτικός απέναντι στην απληστία, να ζεις δίπλα της και να την ενισχύεις, γίνεται κι αυτή ένα είδος παραφροσύνης» Αριθμός 11, μετ. Αλκηστις Τριμπέρη, εκδόσεις «Πόλις».
 
3. Η νεότητα είναι το σήμα μας. Κι όμως την καταστρέφουν δεξιοί και «αριστεροί» με μέτρα που αλαζονικά παρουσιάζουν ως επιτεύγματα. Η νεότητα οφείλει να αναγνωρίσει τη δύναμή της και να παρέμβει σ' αυτήν τη σήψη.
 
4. Η ανάγκη πρέπει να γίνει το δυνατό μας χαρτί. Κάθε άλλη ανάγνωση της ανάγκης θα καταλήξει στο μαρασμό μας.
 
5. Η μία γνώμη δίνει τη θέση της στην άλλη κι όμως η πιο νηφάλια τα χάνει μπροστά στη μηχανή της Αριστεράς, που λειτουργεί την πιο βαθιά μεταπολίτευση. Να λοιπόν που ακέραιο το παρελθόν στήνει ένα ελεεινό παρόν.
 
6. Η ψυχή του λαού θα έπρεπε να καλπάζει. Αντιθέτως, είναι καθηλωμένη και παρακολουθεί τα πάντα με απέχθεια. Ενάμισι εκατομμύριο άνεργοι βιώνουν από πρώτο χέρι τις συνέπειες μιας κρίσης που δεν τους αφορά. Ενα είναι σίγουρο, θα πληθαίνουν οι άνεργοι και μαζί τους οι θρυλικοί μικρομεσαίοι, γνωστοί στο πανελλήνιο για τον βαθύ ύπνο τους.
 
7. Το ψέμα για τον Τσίπρα έχει καταστεί ζωτική ανάγκη, καθώς ακολουθεί τυφλά τους δεξιούς τρόπους. Οταν δεν πιάνουν οι υποσχέσεις, αρχίζει ο εκφοβισμός, οι απειλές και τα «θεόσταλτα» ΜΑΤ.
 
8. Ο θεοσεβούμενος νομοταγής πολίτης παρακολουθεί τη διαδικασία του σωφρονισμού μας από την κυβέρνηση σαν ένα ακόμη σίριαλ. Αισθάνεται τυχερός που δεν παίζει σε αυτό. Η ανάγκη τον πλησιάζει και αυτός πιστεύει πως την κλειστή πόρτα του κανείς δεν μπορεί να παραβιάσει. Αναγκάζεται να την ανοίξει συνήθως για λόγους υγείας και τότε έρχεται απότομα σε επαφή με την πραγματικότητα. Αν και η ανεκτικότητά του είναι πάντοτε άξια επαίνου, τα χάνει από την είσοδο κιόλας του νοσοκομείου. Το μάθημα είναι σκληρό και δυστυχώς είναι μεγάλος για μια άλλου είδους ανάγνωση.
 
9. Η πολιτική συμπεριφορά της Ευρώπης αποδεικνύει έλλειψη ήθους. Στηριζόμενη στις ψυχικές αντοχές μας, μας στύβει όπως - όπως. Δεν ζουν ανάμεσά μας, κι εμείς δεν έχουμε να περιμένουμε τίποτα από αυτούς. Μόνο τους πλασιέ τους γνωρίζουμε, γιατί τους πληρώνουμε ακριβά. Μέσα σε αυτές τις αποτρόπαιες συνθήκες, όποιος καλοθελητής παραμιλά για συνεργασίες θέτει σε λειτουργία το πλέον παρακινδυνευμένο τόλμημα. Τουλάχιστον, ας φροντίσει να μάθει πρώτα σε ποιους απευθύνεται. Η μακροθυμία μας έχει εξαντληθεί.

Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου