Ο
γγ του υπουργείου Εργασίας, σε συνέντευξή του σε ιταλικό περιοδικό,
«βλέπει» ξανά δικαίωση στις αποφάσεις του ευρωπαϊκού δικαστηρίου για τις
ομαδικές απολύσεις, όταν αυτό αποφάσισε το ακριβώς αντίθετο.
Παρουσιάζει τις θέσεις του ΔΝΤ ως ακραίες για τα Εργασιακά σε
αντιδιαστολή με όσα συμβαίνουν στην «Ευρώπη», λίγες μέρες μετά την
έκθεση της ΕΚΤ που καλεί σε ολική εξουδετέρωση των Συλλογικών
Συμβάσεων... Βλέπει «μείωση της ανεργίας» και υποστηρίζει την
«πραγματική, αξιοπρεπή, προστατευμένη και εγγυημένη απασχόληση», λίγες
μόλις μέρες μετά τις νέες ανακοινώσεις του ΟΑΕΔ με προγράμματα
ολιγόμηνης απασχόλησης φτηνού εργατικού δυναμικού. Οπως φαίνεται, τα
κυβερνητικά στελέχη καταλαβαίνουν ότι χόρτασαν τους Ελληνες εργαζόμενους
από παχιά λόγια και είπαν να κάνουν και εξαγωγές στην Ιταλία...
Δύο εικόνες, ένα νήμα...
Η
πρώτη εικόνα έρχεται από τη «μακρινή» Ουκρανία, την αντιδραστική
κυβέρνηση της οποίας επισκέφτηκε τη βδομάδα που μας πέρασε ο Αλ.
Τσίπρας. Είναι η εικόνα που «φιλοτέχνησε» η κυβέρνηση της Ελλάδας - της
ελληνικής αστικής τάξης στην πραγματικότητα - που «προειδοποιεί»,
«συστήνει» και «βλέπει ευκαιρίες», μεταφέροντας λογής - λογής μηνύματα
από την ΕΕ, τις ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και λοιπούς συμμάχους της. Που ασκεί
«ενεργητική πολιτική» γιατί έχει «ιδιαίτερα ενδιαφέροντα» στην Ουκρανία,
που ο λαός της μακελεύεται «στην ποδιά» των ενδοϊμπεριαλιστικών
ανταγωνισμών.
Η δεύτερη εικόνα είναι κι αυτή πρόσφατη. Απ' το Αιγαίο αυτήΝ τη φορά. Είναι η εικόνα της ίδιας κυβέρνησης, που απέναντι στις προκλήσεις και τις διαχρονικές αξιώσεις της τουρκικής αστικής τάξης, και την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, συστήνει «ψυχραιμία» τύπου.. «mannequin challenge», προβάλλει θεωρίες περί «σόου εσωτερικής κατανάλωσης» και καλλιεργεί τον εφησυχασμό απέναντι στις επικίνδυνες εξελίξεις, με το φαιδρό επιχείρημα ότι οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και η συμμετοχή στους ανταγωνισμούς διασφαλίζουν το λαό από τις συνέπειες των ανταγωνισμών...
Δεν πρόκειται για κάποιο παράδοξο, ούτε για διχασμένες προσωπικότητες: Πρόκειται για την ενιαία στρατηγική της αστικής τάξης, όπως «διαχέεται» μέσα στους ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τους κάθε φορά συσχετισμούς. Και άλλη μια απόδειξη ότι είτε στην «άμυνα», είτε στην «επίθεση», οι σχεδιασμοί της αστικής τάξης - χτες, σήμερα και αύριο - είναι εξίσου επικίνδυνοι και ξένοι για την εργατική τάξη και το λαό.
Η δεύτερη εικόνα είναι κι αυτή πρόσφατη. Απ' το Αιγαίο αυτήΝ τη φορά. Είναι η εικόνα της ίδιας κυβέρνησης, που απέναντι στις προκλήσεις και τις διαχρονικές αξιώσεις της τουρκικής αστικής τάξης, και την αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, συστήνει «ψυχραιμία» τύπου.. «mannequin challenge», προβάλλει θεωρίες περί «σόου εσωτερικής κατανάλωσης» και καλλιεργεί τον εφησυχασμό απέναντι στις επικίνδυνες εξελίξεις, με το φαιδρό επιχείρημα ότι οι ιμπεριαλιστικές συμμαχίες και η συμμετοχή στους ανταγωνισμούς διασφαλίζουν το λαό από τις συνέπειες των ανταγωνισμών...
Δεν πρόκειται για κάποιο παράδοξο, ούτε για διχασμένες προσωπικότητες: Πρόκειται για την ενιαία στρατηγική της αστικής τάξης, όπως «διαχέεται» μέσα στους ευρύτερους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τους κάθε φορά συσχετισμούς. Και άλλη μια απόδειξη ότι είτε στην «άμυνα», είτε στην «επίθεση», οι σχεδιασμοί της αστικής τάξης - χτες, σήμερα και αύριο - είναι εξίσου επικίνδυνοι και ξένοι για την εργατική τάξη και το λαό.
Με «σφραγίδα»...
Η
χιλιοπαιγμένη παράσταση της «μάχης» κατά της διαφθοράς και της
διαπλοκής δεν λειτουργεί μόνο ως αποπροσανατολιστικό θέαμα, την ώρα που
συμφωνούνται το ένα πίσω απ' το άλλο τα επόμενα αντιλαϊκά μέτρα. Οπως
φρόντισε να μας υπενθυμίσει ο πρωθυπουργός την Παρασκευή, με την
παρέμβασή του στη Βουλή, αξιοποιείται και για να «βαφτίζονται» μια σειρά
από καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και αλλαγές στο αστικό κράτος ως
φιλολαϊκές και απαραίτητες. Χαρακτηριστικά είναι τα όσα είπε για το ότι η
κυβέρνησή του έφερε «έναν νόμο που ψηφίστηκε σε αυτήν την αίθουσα με
τη συναίνεση σχεδόν όλων των κομμάτων, με ευρεία συναίνεση, ο οποίος
επιτέλους απλοποιεί τις διαδικασίες σύστασης επιχείρησης μέσω των
"Υπηρεσιών Μιας Στάσης". Η ελαχιστοποίηση του διοικητικού βάρους (...)
μειώνει στο ελάχιστο την πιθανότητα φαινομένων διαφθοράς κατά τη
διάρκεια αλλεπάλληλων γραφειοκρατικών διαδικασιών κατά την ίδρυσή της».
Τι είπε δηλαδή; Οτι για να μην χρειάζεται οι καπιταλιστές να «λαδώνουν»
και να «διαφθείρουν» για μια σειρά από ελέγχους που - τουλάχιστον
τυπικά - έπρεπε να γίνονται (ανάμεσά τους και ελέγχους π.χ. για την
ασφάλεια, την υγιεινή κ.ο.κ.), η κυβέρνηση και τα υπόλοιπα αστικά
κόμματα κατάργησαν τους ελέγχους! Αλλη μια απόδειξη, δηλαδή, του πώς στο
κυνήγι της καπιταλιστικής ανάκαμψης η χτεσινή «διαφθορά» γίνεται η
σημερινή «νομιμότητα» του αστικού κράτους, πλάι στη βασική και
«νομιμότατη» εκμετάλλευση της εργατικής τάξης.
Εγκλωβισμός διαρκείας
«Η
προσφυγική κρίση θα έπρεπε να φέρνει πιο κοντά και όχι να διχάζει την
ΕΕ...»: Η παραπάνω τοποθέτηση είναι απόσπασμα από συνέντευξη του
υπουργού Μεταναστευτικής Πολιτικής σε αυστριακή εφημερίδα. Μη νομίζει
κανείς ότι ο Γ. Μουζάλας «ξέχασε» ότι η ΕΕ, όπως και η ελληνική
κυβέρνηση, είναι υπεύθυνες για τον εγκλωβισμό χιλιάδων προσφύγων. Γιατί
στην ίδια συνέντευξη φτάνει στο σημείο σχεδόν να υπερηφανεύεται που η
Ελλάδα έγινε μια τεράστια αποθήκη ψυχών: «Χωρίς την Ελλάδα δεν μπορεί να
σταματήσει η προσφυγική ροή και να παραμείνει κλειστή η Διαδρομή των
Βαλκανίων», προειδοποίησε με νόημα και εξήγησε: «Η Ελλάδα εμποδίζει τους
μετανάστες να συνεχίζουν την πορεία προς Βορρά, γεγονός που δεν καθιστά
ελκυστική αυτή τη διαδρομή...». Αυτή η ρητορική της κυβέρνησης είναι
πραγματική κατρακύλα, που ρίχνει νερό στο μύλο των φασιστοειδών: Στους
πρόσφυγες λέει ότι «αν δεν σας αρέσει να ζείτε σε τρώγλες, σηκωθείτε
φύγετε» (αυτά είπε στο Ελληνικό την περασμένη Τρίτη) και προς τα έξω
διαβεβαιώνει ότι ο εγκλωβισμός τους συνεχίζεται απρόσκοπτα, για να μην
έρθουν κι άλλοι...
Ριζοσπάστης
Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου