Το πραγματικό διακύβευμα
Με
αφορμή τις γαλλικές εκλογές και την επικράτηση Μακρόν στον πρώτο γύρο,
τα αστικά επιτελεία ανακυκλώνουν τη συζήτηση για τη δυναμική του
«μεταρρυθμιστικού κέντρου» απέναντι στον «ακροδεξιό ευρωσκεπτικισμό» και
τον «αριστερό λαϊκισμό», ώστε να αποτελέσει «εναλλακτικό κυβερνητικό
πόλο» και διέξοδο στην αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, που
«ξεβράζει» παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις σε όλα τα κράτη - μέλη της
ΕΕ. Βέβαια, διαβάζοντας κανείς το οικονομικό πρόγραμμα και τις προτάσεις
του Μακρόν, δυσκολεύεται να βρει ουσιαστικές διαφορές από την αντιλαϊκή
πολιτική που άσκησε ο Ολάντ την περασμένη πενταετία ή ο Σαρκοζί την
προηγούμενη. Αλλά και ο καβγάς με την Λεπέν δεν γίνεται για το πώς θα
ανακάμψουν οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα, αλλά στη βάση
διαφορετικών σχεδίων για το πώς θα εξυπηρετηθεί αποτελεσματικότερα το
γενικό συμφέρον της γαλλικής αστικής τάξης στον ανταγωνισμό με άλλες
καπιταλιστικές οικονομίες και ιδιαίτερα με τη Γερμανία. Αυτό είναι το
διακύβευμα των εκλογών στη Γαλλία, που γίνεται προσπάθεια και στη χώρα
μας να συγκαλυφθεί κάτω από κάλπικα δίπολα και ψεύτικα διλήμματα περί
«δημοκρατίας» και «φασισμού», «προόδου» και «συντήρησης», από τα οποία
χρειάζεται να απεγκλωβιστούν οι λαοί, χαράσσοντας τη δική τους πορεία,
σε αντιπαράθεση με τους σχεδιασμούς και τα συμφέροντα του κεφαλαίου σε
όλες τις εκδοχές τους.
Να πάρουν το μήνυμα
Αν
κάτι ξεχώρισε από τη χτεσινή συνέντευξη του πρωθυπουργού στο δελτίο
ειδήσεων του ΑΝΤ1, ήταν η προσπάθεια να εγκλωβίσει το λαό στη λογική του
«μικρότερου κακού» και να αποσπάσει ανοχή στην αντιλαϊκή πολιτική της
κυβέρνησης. Διαπίστωσε, για παράδειγμα, ότι ο λαός δείχνει τουλάχιστον
«κατανόηση» στην κυβέρνηση και δεν βγαίνει στο δρόμο να διαδηλώσει, με
την ίδια συχνότητα και την ένταση που το έκανε απέναντι στους
προηγούμενους, επειδή καταλαβαίνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι όπως αυτοί, οι
υπουργοί του δεν παίρνουν μίζες και άλλα παρόμοια. Λίγο αργότερα, όταν
ρωτήθηκε για τις επερχόμενες περικοπές στις συντάξεις, ισχυρίστηκε με
θράσος ότι το λαό θα πρέπει να τον απασχολεί πόσο μεγαλύτερες θα ήταν οι
περικοπές αν κυβερνούσε η ΝΔ. Βέβαια, τέτοια προκλητικά επιχειρήματα
«πατάνε» στη λογική των μειωμένων απαιτήσεων του λαού, που έχει
κυριαρχήσει με καθοριστική συμβολή και του ΣΥΡΙΖΑ. Αλλά και στην
αδυναμία των λαϊκών στρωμάτων να δουν τη διέξοδο έξω από την κυβερνητική
εναλλαγή και την επιλογή ανάμεσα σε διαφορετικές εκδοχές της ίδιας
πολιτικής που τον τσακίζει. Κάπως έτσι, η κυβέρνηση φτάνει να
καταλογίζει στο λαό «σιωπηρή στήριξη» στα αντιλαϊκά της πεπραγμένα και
να επιχαίρει για το γεγονός ότι οι διαμαρτυρίες καταγράφουν κάμψη σε
σχέση με τις προηγούμενες κυβερνήσεις. Να, λοιπόν, ένας ακόμα λόγος για
να είναι μαζικές οι απεργιακές συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ την Πρωτομαγιά και
η συμμετοχή στη γενική απεργία, ώστε να πάρουν το μήνυμα η κυβέρνηση
και οι άλλοι ανταγωνιστές της στην κούρσα της διακυβέρνησης ότι οι
εργαζόμενοι και ο λαός δεν είναι διατεθειμένοι να συνεχίσουν «με τα
χεράκια τους να βγάζουν τα ματάκια τους»...
Τι ακριβώς συζήτησαν;
Η
Ιβάνκα Τραμπ, η Αγκελα Μέρκελ, η Κριστίν Λαγκάρντ, η βασίλισσα της
Ολλανδίας Μάξιμα και άλλες «διακεκριμένες γυναίκες από τις 20 πιο
αναπτυγμένες και γοργά αναπτυσσόμενες χώρες του κόσμου» συμμετείχαν χτες
σε εκδήλωση στο Βερολίνο, στο πλαίσιο της γερμανικής προεδρίας της
ομάδας του G-20 με θέμα τη ...«γυναίκα στον κόσμο της εργασίας»! Εχουμε
μεγάλη απορία για το περιεχόμενο μιας τέτοιας συζήτησης, καθώς οι ίδιες
καμιά σχέση δεν έχουν με τα βάσανα της εργαζόμενης γυναίκας. Αντίθετα,
εκπροσωπώντας επάξια τους μονοπωλιακούς ομίλους, υλοποιούν πολιτικές που
τσακίζουν αδιάκριτα τους εργάτες, άντρες και γυναίκες. Εκτός αν γι'
αυτές τις κοπιώδεις υπηρεσίες τους στο κεφάλαιο, διεκδικούν ένσημα ΒΑΕ
και «πρόωρες» συντάξεις...
Ριζοσπάστης
Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου