Είτε
πρόκειται για τα Ελληνοτουρκικά, όπως προχτές με την επίσκεψη
Γιλντιρίμ, είτε για τις σχέσεις με την ΠΓΔΜ και την Αλβανία, είτε για το
Κυπριακό και τις εξελίξεις στη ΝΑ Μεσόγειο, η κυβέρνηση μιλάει όλο και
πιο συχνά για τη «θετική ατζέντα» που πρέπει να κυριαρχήσει στις
συζητήσεις, απέναντι υποτίθεται στην ένταση των σχέσεων. Και τι εννοούν
«θετική ατζέντα»; Τις επιχειρηματικές συμφωνίες, το προχώρημα των
ενεργειακών σχεδιασμών των «κολοσσών» στην περιοχή, τις συζητήσεις για
ένταξη κρατών σε ιμπεριαλιστικές ενώσεις όπως την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και σε
κάθε λογής «σχήματα», απέναντι στην «επιρροή» άλλων ιμπεριαλιστικών
κέντρων κ.ο.κ. Ακριβώς, δηλαδή, το πλαίσιο εντός των οποίων γεννιούνται
οι ανταγωνισμοί ανάμεσα στις αστικές τάξεις χωρών της περιοχής, στο
φόντο των ευρύτερων αντιπαραθέσεων ιμπεριαλιστικών ενώσεων και κέντρων
για τον έλεγχο πλουτοπαραγωγικών πηγών, δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων
και Ενέργειας, ζωνών επιρροής κ.ο.κ. Καμία αυταπάτη δεν πρέπει να 'χει ο
λαός: Η «θετική ατζέντα» και τα παζάρια της αστικής τάξης όχι μόνο δεν
αποτελούν παράγοντες σταθερότητας, ειρήνης και ευημερίας για τους λαούς
της περιοχής, αλλά αντίθετα μπλέκουν όλο και περισσότερο το λαό στο
κουβάρι των ανταγωνισμών, γεννάνε νέους μεγάλους κινδύνους. Ο λαός
πρέπει να αντιπαλέψει εντός κι εκτός συνόρων την «ατζέντα» της αστικής
τάξης, να δυναμώσει την πάλη ενάντια στην εξουσία και την οικονομία του
κεφαλαίου, όποιο «προσωπείο» κι αν φοράει κάθε φορά.
Παράξενες συμπτώσεις
Κάτι
παράξενες συμπτώσεις... Την ίδια ώρα που η κυβέρνηση ανοίγει «καθαρό
διάδρομο» για έξοδο στις αγορές και επιστροφή στην ανάκαμψη, μετά τη
συμφωνία στο Γιούρογκρουπ, μερικές χιλιάδες συμβασιούχοι καλωσορίζουν
ήδη την επόμενη μέρα, χάνοντας της δουλειά τους και ζώντας με την αγωνία
μήπως χρειαστεί να επιστρέψουν και τους μισθούς που πληρώθηκαν όσο
διήρκεσε η ανανέωση των συμβάσεών τους, κυρίως στον τομέα της
καθαριότητας των δήμων. Οι συμβασιούχοι αυτοί είναι οι πρώτοι που
γεύονται τα ...καλά της «καθαρής λύσης» που πέτυχε η κυβέρνηση στο
Γιούρογκρουπ, επιβεβαιώνοντας ότι οι εργαζόμενοι και ο λαός δεν έχουν
τίποτα να περιμένουν από τις διακηρύξεις περί ανάκαμψης που παπαγαλίζει η
κυβέρνηση, για να τους κάνει συμμέτοχους στην αντιλαϊκή της πολιτική
και χειροκροτητές ενός συστήματος σάπιου, που παράγει μόνο φτώχεια και
ανεργία, για να αυξάνουν τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων. Και μια
μικρή λεπτομέρεια: Οι συμβασιούχοι χάνουν ακόμα κι αυτό το μικρό
μεροκάματο στο όνομα των ευρωπαϊκών οδηγιών για τις συμβάσεις εργασίας
και του ελληνικού Συντάγματος, όπου επίσης περιέχονται ανάλογες
ρυθμίσεις. Δηλαδή, μέχρι σήμερα παρέμεναν όμηροι και από σήμερα
κινδυνεύουν να βρεθούν στο δρόμο, εξαιτίας του «ευρωπαϊκού κεκτημένου»,
που υπερασπίζεται με σθένος η κυβέρνηση και το οποίο ενσωματώθηκε και
στο ελληνικό δίκαιο...
Μαθήματα...
Για
το «απίστευτο» γεγονός ότι ένας στους τέσσερις νέους στην Ελλάδα δεν
μπορεί να κατονομάσει «τρία σημαντικά επιτεύγματα της ΕΕ» και ότι 4
στους 10 νέους έως 25 χρόνων «δεν διακρίνουν κάποιο θετικό γι' αυτούς
από τη συμμετοχή στην ΕΕ» έγραφε τις προάλλες η «Καθημερινή», βασισμένη
σε μια διαδικτυακή έρευνα που έκανε η ΜΚΟ «Δίκτυο» (της Αν.
Διαμαντοπούλου). Μάλιστα, οι υπεύθυνοι της έρευνας έγραφαν για την
ανάγκη στο εκπαιδευτικό σύστημα να μπει η ευρωενωσιακή «διάσταση», ώστε
οι νέοι, που κατά τ' άλλα «αντιλαμβάνονται τις προκλήσεις της ΕΕ», να
«τις κατανοήσουν σε βάθος». Η αλήθεια, βέβαια, είναι πως όσα μαθήματα κι
αν κάνουν στους νέους για τα «καλά» της ΕΕ, όσα λεφτά κι αν ρίξουν στα
διάφορα προγράμματα, για να αποδεχτεί η νέα γενιά ως «αυτονόητη» και
«αιώνια» την ανεργία, τη φτώχεια, τη ζωή και δουλειά χωρίς δικαιώματα
και να την στρατεύσουν στις υποθέσεις των καπιταλιστών, η πραγματικότητα
για εκατομμύρια νέους θα γεννάει τη δυσαρέσκεια και την αμφισβήτηση
απέναντι στην ένωση του κεφαλαίου. Τα παιδιά της εργατικής τάξης, των
λαϊκών στρωμάτων, χρειάζεται όντως να κατανοήσουν σε βάθος και το
χαρακτήρα αυτής της καπιταλιστικής ένωσης, που δεν παίρνει από
μερεμέτια. Να συνειδητοποιήσουν ότι όσο υπάρχουν το σάπιο καπιταλιστικό
σύστημα, η εξουσία του κεφαλαίου και οι ενώσεις του, μέλλον γι' αυτούς
δεν υπάρχει. Να μπουν κι εκείνοι ορμητικά στον αγώνα για τις σύγχρονες
ανάγκες τους, σε σύγκρουση με τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις και την
εξουσία του κεφαλαίου.
Δευτέρα Παρουσία
Για
όποιον είχε αμφιβολίες ή πίστεψε το παραμύθι της κυβέρνησης ότι τα
δύσκολα τελείωσαν για το λαό με την απόφαση του Γιούρογκρουπ, ο Δ.
Παπαδημούλης είναι παραπάνω από σαφής: «Η πορεία για την οριστική έξοδο
από τα μνημόνια και την ασφυκτική επιτροπεία τον Αύγουστο του 2018
συνεχίζει να είναι απαιτητική και δύσκολη». Εμείς προσθέτουμε ότι έτσι
θα συνεχίσει να είναι για το λαό και μετά τον Αύγουστο του 2018, ακόμα
κι αν το πρόγραμμα τελειώσει τυπικά, αφού θα παραμείνουν σε ισχύ όλοι οι
αντιλαϊκοί νόμοι, ενώ νέοι θα ωριμάζουν, φορτώνοντας με πρόσθετα βάρη
το λαό... Θυμίζουμε, επίσης, ότι η συζήτηση για τα πρωτογενή πλεονάσματα
και τις ρυθμίσεις για το χρέος με απανωτές αντιλαϊκές προσαρμογές έχει
φτάσει ήδη μέχρι το 2060, ενώ, κατά άλλους, συζητιούνται ημερομηνίες που
ξεπερνούν ακόμα και το 2100! Επομένως, αντί να περιμένει ο λαός τη
...Δευτέρα Παρουσία που του υπόσχονται ο ΣΥΡΙΖΑ και οι σύμμαχοί του, το
συμφέρον του είναι να πάρει σήμερα την υπόθεση στα δικά του χέρια και να
οργανώσει την πάλη και τη συμμαχία του με επίκεντρο την ανάκτηση των
απωλειών και τη διεκδίκηση των σύγχρονων λαϊκών αναγκών.
Ριζοσπάστης
Ριζοσπάστης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου