Υποκρισία για τους πρόσφυγες

Περίσσεψε για άλλη μια φορά η υποκρισία, με αφορμή τη χτεσινή Παγκόσμια Μέρα Προσφύγων. Μάλιστα, οι πιο γοεροί «λυγμοί» έρχονται από εκείνους που έχουν συνευθύνη για το πρόβλημα και τον πρώτο λόγο στη διαχείρισή του, δηλαδή από την κυβέρνηση, η οποία:

...«κλαίει» για το δράμα των προσφύγων και μιλά για «πλανήτη των ξεριζωμένων», όταν την ίδια στιγμή συμμετέχει μέχρι τα μπούνια σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις και πολέμους, στους σχεδιασμούς του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, που είναι η βασική αιτία του ξεριζωμού και της προσφυγιάς.


...εκφράζει τη συμπάθειά της για τα προσφυγόπουλα και μιλά για «αλληλεγγύη», όταν την ίδια στιγμή συμφωνεί και υλοποιεί αποφάσεις της ΕΕ που εγκλωβίζουν αυτούς τους ανθρώπους και δεν τους επιτρέπουν να συνδεθούν με τις οικογένειές τους, να κατευθυνθούν στα κράτη που επιθυμούν.

...καταδικάζει την ξενοφοβία και τις ρατσιστικές επιθέσεις, όταν την ίδια στιγμή, με δική της ευθύνη, η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στα κέντρα κράτησης και φιλοξενίας, σε συνδυασμό με τις συνθήκες που βιώνουν οι κάτοικοι κυρίως στα νησιά, είναι το υπόβαθρο για να χύσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο χρυσαυγίτες και άλλες εθνικιστικές ομάδες.

Ας δούμε, όμως, όλα αυτά λίγο πιο αναλυτικά:

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, για λογαριασμό της αστικής τάξης της χώρας, όπως και οι προηγούμενες, έχει ευθύνη για τις προσφυγικές ροές, καθώς οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας, μέσα από τις δομές της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, συμμετέχουν ενεργά σε 13 ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις σε όλο τον κόσμο. Ακόμη, δίνει «γην και ύδωρ», αλλά και 4 δισ. ευρώ κάθε χρόνο για να υλοποιούνται οι δολοφονικοί ΝΑΤΟικοί σχεδιασμοί, στο όνομα της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης της χώρας». Αυτοί οι πόλεμοι και οι επεμβάσεις είναι που διώχνουν τους χιλιάδες ανθρώπους μακριά από τις πατρίδες τους.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, με αφορμή την υπογραφή της συμφωνίας ΕΕ - Τουρκίας για το Προσφυγικό, που στην ουσία ήταν ένα παζάρι μεταξύ των αστικών τάξεων της Τουρκίας και των χωρών - μελών της λυκοσυμμαχίας, πανηγύριζε και ισχυριζόταν πως έτσι θα δοθεί λύση στο πρόβλημα. Στην πραγματικότητα, αυτό που έγινε ήταν ο διπλός εγκλωβισμός των προσφύγων, αφού και δεν μπορούν να φύγουν για τον προορισμό που θέλουν, και δεν μπορούν να μεταφερθούν σε άλλους χώρους κατάλληλους για να ζήσουν, στην ηπειρωτική χώρα.

Η κυβέρνηση και οι εκπρόσωποι ιμπεριαλιστικών μηχανισμών με την πολιτική τους ευθύνονται για τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης χιλιάδων ανθρώπων στα hot spots. Σε αυτά εξακολουθεί να παραμένει το πρόβλημα του υπερπληθυσμού με χιλιάδες - διπλά - εγκλωβισμένους ξεριζωμένους, που επιπλέον έχουν να αντιμετωπίσουν και τις εγκληματικές δολοφονικές επιθέσεις φασιστοειδών. Αυτές οι συνθήκες είναι λογικό να προκαλούν την αντίδραση από πρόσφυγες και μετανάστες. Σε αυτό ακριβώς βρίσκει έδαφος το ρατσιστικό δηλητήριο των φασιστοειδών, που μάλιστα το σιγοντάρουν και «επίσημες τοπικές αρχές».

Η κυβέρνηση, για να εξαγνίσει την πολιτική της, προσπαθεί να οικειοποιηθεί το κύμα της αλληλεγγύης που εκφράστηκε από το λαό στους χιλιάδες διωγμένους από τις πατρίδες τους. Μόνο που αυτή η αλληλεγγύη καμιά σχέση δεν έχει με την ανάθεση της διαχείρισης του Προσφυγικού στις ΜΚΟ από την κυβέρνηση και την ΕΕ, τις οποίες μάλιστα χρηματοδοτούν με πολλά εκατομμύρια ευρώ. Οι ΜΚΟ έχουν μετατρέψει σε τσιφλίκι τους τους χώρους που ζουν αυτοί οι άνθρωποι, ενώ πολύ συχνά εξυπηρετούν άλλους σχεδιασμούς.

Παγκόσμια Μέρα για τους Πρόσφυγες χτες, κι αν υπάρχει κάτι που πρέπει να κρατήσουμε δεν είναι το «κλάμα» των ενόχων, αλλά τη μόνη επιλογή που μπορεί να οδηγήσει σε πραγματική διέξοδο. Και αυτή δεν είναι άλλη από την οργάνωση του αγώνα ενάντια στις αιτίες που γεννούν τη μαζική μετανάστευση και προσφυγιά, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και το σύστημα της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης, ενάντια στο κεφάλαιο και την εξουσία του.

Αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας», Ριζοσπάστης Τετάρτη 21 Ιούνη 2017.

902gr