Η ανθρώπινη φύση και ο …Κ. Μητσοτάκης!
Γράφει ο Αλέκος Χατζηκώστας //
«Δεν τρέφω αυταπάτες για μια κοινωνία χωρίς ανισότητες, κάτι τέτοιο είναι αντίθετο στην ανθρώπινη φύση, όσοι το επιχείρησαν καταστρατήγησαν τελικά την ίδια τη δημοκρατία και τα ατομικά δικαιώματα» (Από την ομιλία του Κ. Μητσοτάκη στη ΔΕΘ)
Πρόκειται για μία φράση που συμπυκνώνει θα λέγαμε την αστική αντίληψη για την κοινωνική εξέλιξη, αλλά και για την ανθρώπινη φύση. Από αυτή την άποψη χρειάζεται να κατατεθούν έστω και επιγραμματικά ορισμένες γενικότερες σκέψεις μιας και οι παραπάνω απόψεις αφορούν όχι απλά ζητήματα τρέχουσας πολιτικής αλλά αντιλήψεις φιλοσοφικές – κοινωνιολογικές που άπτονται του μέλλοντος και τη δυνατότητας διαμόρφωσής- καθορισμού του, από τους λαούς με τους αγώνες τους.
- Ο άνθρωπος δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται έξω από την κοινωνία, την ιστορία, ως κάτι αναλλοίωτο ανά τους αιώνες. Αντίθετα ο άνθρωπος, είναι βιολογικό και κοινωνικό ον, που ξεπερνώντας την «ζωική του φύση», δημιουργεί ιστορία . Η «ανθρώπινη φύση» ανά τους αιώνες δεν παρέμεινε αναλλοίωτη. Ο άνθρωπος ανήκει προφανώς στο ζωικό βασίλειο, είναι προϊόν της εξελικτικής πορείας της φυλογένεσης και ταυτόχρονα δεν θα πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι το μόνο νοήμον ζώο, νοήμον και γενετικά κοινωνικό. Η νόηση του αναπτύχθηκε χάρη στην κοινωνική ζωή και την εργασία. Η ανθρώπινη ιστορία είναι προφανώς κομμάτι της ιστορίας της φύσης, όμως η ανθρώπινη ιστορία υπερβαίνει την ιστορία τόσο της άζωης όσο και της έμβιας φύσης. Πιο απλά, η ανθρώπινη φύση συγκροτείται από έναν αριθμό βιολογικών και ψυχολογικών σχετικά σταθερών στοιχείων και επίσης από έναν αριθμό περισσότερο μεταβλητών χαρακτηριστικών τα οποία σε τελευταία ανάλυση αντανακλούν τις κοινωνικές σχέσεις. Η «ανθρώπινη φύση» τελικά δεν είναι κάτι απλά βιολογικό, ιατρικό κ.α αλλά μία ιστορική κατηγορία, που η κοινωνική πραγματικότητα μπορεί να αλλαχτεί από αυτήν, αλλάζοντας ταυτόχρονα και αυτή.
- Ο Κ. Μαρξ τόνιζε παραστατικά « Ο τρόπος παραγωγής της υλικής ζωής προσδιορίζει την κοινωνική, την πολιτική και πνευματική ζωή γενικά. Δεν είναι η συνείδηση των ανθρώπων που καθορίζει τον κοινωνικό τους είναι. Αντίθετα το κοινωνικό τους είναι καθορίζει τη συνείδησή τους». Καθώς και ότι «η ουσία (η ανθρώπινη δηλαδή) δεν είναι αφαίρεση εσωτερική στο ξεχωριστό άτομα. Στην πραγματικότητα είναι το σύνολο των κοινωνικών το σχέσεων». Δηλαδή οι κοινωνικές συνθήκες έκαναν τους ανθρώπους αυτούς που είναι αλλά και οι άνθρωποι είναι αυτοί που μέσα από την κοινωνική τους ζωή διαμόρφωσαν τις συνθήκες οι οποίες την ίδια στιγμή τους διαμόρφωσαν. Η βιολογική φύση του ανθρώπου ναι μεν δεν μεταβλήθηκε ριζικά στη διάρκεια παρουσίας του ανθρώπου στη γη, όμως και πολλά από τα βιολογικά χαρακτηριστικά τροποποιήθηκαν τα εκατομμύρια αυτά χρόνια. Η πείνα είναι πείνα έγραφε ο Μαρξ, αλλιώς όμως ικανοποιείται με ψημένο κρέας και μαχαίρι και αλλιώς με άψητο κρέας, μόνο με χέρια ή με δόντια. Παρά τους ισχυρισμούς του Κ. Μητσοτάκη η ανισότητα δεν είναι εγγραμμένη στο ανθρώπινο DNA…
- Η οικοδόμηση της σοσιαλιστική κοινωνίας στην ΕΣΣΔ και αλλού, παρά τις τρομερά αντίξοες συνθήκες, τα λάθη και τις αδυναμίες είχε ουσιαστικά αποτελέσματα για την ανθρωπότητα, για τους λαούς. Απέδειξε ότι μπορεί και πρέπει να οικοδομηθεί μια άλλη κοινωνία που θα ξεπερνά την καπιταλιστική βαρβαρότητα. Ότι αυτή (η καπιταλιστική κοινωνία) δεν μπορεί να γίνει κοινωνία της «ισότητας, της αδελφότητας και της δικαιοσύνης» όπως ήταν τα συνθήματα της Γαλλικής Αστικής Επανάστασης, αλλά παραμένει μια κοινωνία της γενικευμένης βαρβαρότητας σημαδεμένη με την φτώχεια, την ανεργία, τους πολέμους, την ανθρώπινη αλλοτρίωση, την καταστροφή της φύσης κ.α Όπως έλεγε πετυχημένα ο Κ. Μαρξ η καπιταλιστική κοινωνία έχει μετατρέψει τον άνθρωπο σε άγριο ζώο «ζώο μολυσμένο από την μολυσμένη ανάσα του πολιτισμού». Είναι επομένως ουτοπικό να πιστεύει κανείς ότι ο καπιταλισμός μπορεί να είναι κοινωνία «ισότητας» ή έστω με αμβλυμμένες ταξικές ανισότητες. Αντίθετα, με όσα μείγματα αστικής διαχείρισης και αν εφαρμοστούν η κοινωνική ανισότητα θα μεγαλώνει, ο πλούτος θα συγκεντρώνεται σε ολοένα και λιγότερα χέρια και η εξαθλίωση απόλυτη και σχετική θα αυξάνει.
- Ιδεολογικές αντιλήψεις όπως αυτές του Κ. Μητσοτάκη, περί αναλλοίωτης ανθρώπινης φύσης, περί αντίθεσης της ισότητας με αυτήν, απλά χρησιμοποιούνται ενάντια σε κάθε προσπάθεια υπέρβασης της καπιταλιστικής κοινωνίας. Καλλιεργεί σε τελευταία ανάλυση την μοιρολατρία αλλά και τον «κοινωνικό δαρβινισμό». Η «ανθρώπινη φύση» είναι συμβατή με τον σοσιαλισμό, με την κοινωνία δηλαδή χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, χωρίς ανισότητες και ταξικές διαιρέσεις. Εξάλλου ιστορικά έχει αποδειχτεί ότι η ιστορία βαρβαρότητας των ταξικών κοινωνιών δενόταν πάντα με την ιστορία ηρωισμών ,αυτοθυσίας και αλληλεγγύης. Η βαρβαρότητα της δουλείας, πήγαινε μαζί με τον Σπάρτακο και τις εξεγέρσεις των δούλων. Η βαρβαρότητα του Ναζισμού, με την αυτοθυσία των λαών στην σκληρή πάλη για την συντριβή του. Τα όσα αναφέρει ο Κ. Μητσοτάκης περί «κατάργησης της δημοκρατίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων» πέρα από τον γνήσιο αντικομουνισμό που έχει ως εκπρόσωπος της άρχουσας τάξης στερούνται ιστορικής τεκμηρίωσης.
Στις σοσιαλιστικές χώρες ήταν κατοχυρωμένο στη πράξη το βασικό δικαίωμα κάθε ανθρώπου να ζει με αξιοπρέπεια αυτός και τα παιδιά έχοντας εξασφαλισμένη δουλειά, δωρεάν υγεία, ασφάλιση, δωρεάν παιδεία, διακοπές, πρόσβαση στον πολιτισμό και αθλητισμό κ.α. Φυσικά δεν υπήρχαν άλλα «ανθρώπινα δικαιώματα» όπως η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, η φυλετική, εθνική και θρησκευτική διάκριση, η προπαγάνδα του πολέμου κ.α.
Ας είναι βέβαιος ο Κ. Μητσοτάκης ότι ο καπιταλισμός δεν είναι η τελευταία βαθμίδα ανάπτυξης της κοινωνίας. Η βαρβαρότητα δεν μπορεί να είναι το μέλλον της ανθρωπότητας. Η κοινωνία «των ελεύθερων και ελεύθερα συνεταιρισμένων παραγωγών» δεν είναι ουτοπία αλλά ιστορική ανθρώπινη δυνατότητα και θα φροντίσουμε να την κάνουμε πράξη χαλώντας τα όνειρα του κάθε Κ. Μητσοτάκη και της τάξης που εξυπηρετεί!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου