Ποια ανάπτυξη.... Ποια ισότητα....

Της Κάλι Καρά

Με θέμα «Γυναίκες και Ανάπτυξη», η - της πρώτης φοράς «αριστερά» - Γενική Γραμματέας της Ισότητας των Φύλων και με θέμα «Ενίσχυση της γυναικείας απασχόλησης - Ενίσχυση της εθνικής οικονομίας», η εκπρόσωπος της Γραμματείας Γυναικείων Θεμάτων της ΝΔ μίλησαν στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης.

Ίδιες οι ράγες ευρωπροσήλωσης, ίδια η στρατηγική στόχευση της καπιταλιστικής ανάπτυξης, ολόιδια η αποφυγή της ταξικής προέλευσης της γυναικείας ανισοτιμίας. Πάγια και η τακτική των πολιτικών εκπροσώπων της άρχουσας τάξης να αποφεύγουν όπως «ο διάολος το λιβάνι» να πουν στις γυναίκες της εργατικής τάξης και των άλλων λαϊκών στρωμάτων ότι στον καπιταλισμό δεν μπορεί να υπάρξει ισοτιμία και όσο υπάρχει η εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, αυτές θα αποτελούν το φτηνό και το ευέλικτο καύσιμο για την κερδοφορία του μεγάλου κεφαλαίου.


Τα μνημόνια που δεν έσκισαν αλλά τους φόρτωσαν και τρίτο (που το ψήφισαν όλοι μαζί) πάνω στα άλλα δύο, χρεώνοντας τα παιδιά και τα εγγόνια τους και τα βάρβαρα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα που τα συνοδεύουν, τα παραμύθια για «Δίκαιη Ανάπτυξη» και «Παραγωγική Ανασυγκρότηση», έχουν σαν αποτέλεσμα την εκτόξευση της ανεργίας, της μερικής, της «μαύρης» και της απλήρωτης εργασίας, της φτώχειας και της εξαθλίωσης, αυταρχισμό για τους εργαζόμενους, κέρδη για το κεφάλαιο και τους μονοπωλιακούς ομίλους.

Ξέχασαν οι δύο κυρίες να πουν στις νέες γυναίκες της εργατικής - λαϊκής οικογένειας ότι ο εργασιακός τους βίος θα περάσει από την ανεργία στην ανασφάλιστη ή ελαστική δουλειά και τούμπαλιν, ότι απομακρύνεται το δικαίωμά τους στη δημιουργία οικογένειας, ότι η σύνταξη φαντάζει παραμύθι.
Δεν τόλμησαν να πουν ότι στέλνουν τις γυναίκες να γεννήσουν στο σπίτι για να πάρουν το επίδομα τοκετού και στις μανάδες γιατί το παιδί τους έμεινε έξω από τον παιδικό σταθμό, όπως και το 2014 και το 2017.

Κουβέντα για τις γυναίκες του μικρομάγαζου με το λουκέτο στο χέρι και τις ξεκληρισμένες φτωχές αγρότισσες ότι στοιβάζονται όχι μόνο στους ανέργους χωρίς επίδομα ανεργίας, αλλά και σ' αυτούς που ανατρέχουν στα φιλανθρωπικά συσσίτια και στα κοινωνικά ιατρεία.

Τι μπορούσαν να πουν στις συνταξιούχες που πρέπει να επιλέξουν αν θα πάρουν τα φάρμακα ή το γιαούρτι τους ή στις γυναίκες που χάνουν τα σπίτια τους (όχι από τους κομμουνιστές όπως χρόνια και χρόνια τους παραμύθιαζαν) αλλά από τις τράπεζες και τους επιτήδειους του συστήματος.

Οι γυναίκες της χώρας μας τους δοκίμασαν όλους, μαζί και τις Γενικές Γραμματείες τους της Ισότητας των Φύλων και είδαν ότι όλα τα επίπεδα της ζωής τους πάνε από το κακό στο χειρότερο και στην ανάπτυξη και στην κρίση όσο δια της ανάθεσης ελπίζουν στο μικρότερο κακό. Είδαν ότι η ανάπτυξη που τους τάζουν είναι βουτηγμένη στη σαπίλα και στο μαζούτ.

Επίκαιρο όσο ποτέ το σύνθημα του φετινού Φεστιβάλ της ΚΝΕ και για τις γυναίκες της λαϊκής οικογένειας: «Το μέλλον δε θα 'ρθει από μονάχο του ...αν δεν πάρουμε μέτρα κι εμείς».

902gr