Οι ψευδαισθήσεις περί έκδοσης απόφασης εντός εξαμήνου σε ένα σύστημα οι νομοτέλειες του οποίου αναπαράγουν διαφορές

Πηγή: Eurokinissi

 

• Άρθρο του Βασίλη Φαϊτά, Εφέτη ΔΔ, Γενικού Γραμματέα της Ένωσης Διοικητικών Δικαστών 

 

Στις 25.6.2025 παρουσιάστηκαν από τον Υπουργό και Υφυπουργό Δικαιοσύνης προτάσεις τροποποιήσεων του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας με τις οποίες θα προβλέπονται νέες, ακόμα πιο ασφυχτικές, προθεσμίες έκδοσης δικαστικής απόφασης, με στόχο, κατά το Υπουργείο, να επιτευχθεί ο μέσος όρος των χωρών του Συμβουλίου της Ευρώπης, δηλαδή το ένα έτος (περίπου 350 ημέρες) για την έκδοση οριστικής απόφασης και τα δύο έτη (περίπου 650 ημέρες) για την έκδοση τελεσίδικης απόφασης. Ο δε δικαστής θα πρέπει να εκδίδει την απόφαση εντός εξαμήνου και σε περίπτωση μη επίτευξης του στόχου αυτού θα είναι αντιμέτωπος με την πειθαρχική διαδικασία. Αναφέρονται μεν κάποιες εξαιρέσεις (ρήτρα διαφυγής), οι οποίες όμως δεν αλλάζουν την ουσία. Παράλληλα προβλέπονται αλλαγές στην προδικασία, προς το σκοπό της επιτάχυνσης, οι οποίες όμως το μόνο που φαίνεται ότι θα πετύχουν θα είναι να τίθενται σε διακινδύνευση δικονομικά δικαιώματα των διαδίκων (σε συνδυασμό με ασφυχτικές προθεσμίες που θα τίθενται σε αυτούς).

Η ταχεία επίλυση διαφορών, η οποία ασφαλώς θα ήταν ευκταία, δεν μπορεί να επιτευχθεί με δικονομικές αλλαγές όταν όλες οι αιτίες που οδηγούν μαζικά τους πολίτες στη Δικαιοσύνη είναι εδώ, όταν όλες οι αδυναμίες του δικαστικού συστήματος είναι εδώ. Αλλαγές σαν τις παραπάνω έχουν τόσο νόημα όσο μία διαταγή ότι το τρόλεϊ θα περνάει κάθε 5 λεπτά όταν δεν έχεις ανανεώσει τον στόλο των τρόλεϊ, δεν έχεις προσλάβει προσωπικό και δεν έχεις λύσει το συγκοινωνιακό. Τελικά μοναδικός αποδέκτης θα είναι ο δικαστής, το έργο του οποίου θα εντατικοποιηθεί περαιτέρω, με όποιο κίνδυνο αυτό συνεπάγεται για την ορθή επίλυση διαφορών, ευρισκόμενος ο ίδιος συνεχώς υπό την απειλή πειθαρχικού ελέγχου για αδυναμίες που στην πραγματικότητα ανήκουν στο κράτος.

«Κιτ σωτηρίας» του κεφαλαίου με 13 ώρες δουλειάς την ημέρα!

 

Την ώρα που τα εκατομμύρια της ρεμούλας και οι απάτες του ΟΠΕΚΕΠΕ προκαλούν οργή και αγανάκτηση στον λαό, η κυβέρνηση φέρνει νομοσχέδιο για γενικευμένη εφαρμογή του 13ωρου και μεγαλύτερη «ευελιξία» στην αγορά εργασίας, με το βλέμμα στραμμένο και στην πολεμική οικονομία.

Σου λέει, «εδώ τα σύννεφα του πολέμου βρέχουν καταρρακτωδώς μια ανάσα από τα σύνορα, τα εργατικά δικαιώματα θα κοιτάμε τώρα;».

Ρημαδιό λοιπόν, στο όνομα των «έκτακτων συνθηκών»... Είτε αυτές αφορούν την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας σε καιρό ιμπεριαλιστικής ειρήνης, είτε την προετοιμασία για γενικευμένη ανάφλεξη...

Ποιος θυμάται εκείνο το «κιτ» των 48 ωρών που διαφήμιζε η Κομισιόν σε περίπτωση κρίσης; Τώρα το κεφάλαιο λανσάρει το δικό του «κιτ» των ...13 ωρών δουλειάς για τη «διάσωσή» του από την κρίση και τον πόλεμο, που αμφότερα έρχονται όλο και πιο κοντά.

* * *

Εκεί που το απογειώνει πάντως η κυβέρνηση με το νομοσχέδιο - έκτρωμα, είναι όταν μιλά για ελευθερία επιλογής! «Ελεύθερος» ο εργαζόμενος να διαλέξει πώς θα τον κάνουν με τα κρεμμυδάκια.

Η εργοδοσία άλλωστε διαθέτει μια τεράστια γκάμα εναλλακτικών, που της δίνουν οι νόμοι όλων των κυβερνήσεων, για να μπήγει πιο βαθιά το μαχαίρι της εκμετάλλευσης...

Τι θες; Απλήρωτη υπερωρία; Σπαστό ωράριο στη μερική απασχόληση; Διευθέτηση με αναφορά στο έτος; 13ωρο στον ίδιο ή σε διαφορετικούς εργοδότες; «Σύμβαση» μερικών ωρών; Απ' όλα έχει το αφεντικό. Διαλέγεις ...ελεύθερα και παίρνεις.

ΣΥΝΔΙΚΑΤΟ ΟΙΚΟΔΟΜΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ Γιγαντοπανό στο λιμάνι της πόλης - Θεσσαλονίκη λιμάνι των λαών, λευτεριά στην Παλαιστίνη (VIDEO - ΦΩΤΟ)

 

Το μήνυμα απαίτησης του λαού της Θεσσαλονίκης για «Θεσσαλονίκη λιμάνι των λαών και όχι ορμητήριο των ιμπεριαλιστών» και «Λευτεριά στην Παλαιστίνη» έστειλε το Συνδικάτο Οικοδόμων με παρέμβαση που πραγματοποίησε σήμερα νωρίς το πρωί σε εργοτάξιο μέσα στο λιμάνι της πόλης, απλώνοντας ένα μεγάλο πανό στη πρόσοψη του εργοταξίου.

Παράλληλα το Συνδικάτο μίλησε στους εργαζόμενους για την ανάγκη να δυναμώσουν οι αγώνες ενάντια στην εμπλοκή της χώρας μας, ενάντια στην πολιτική της πολεμικής οικονομίας που θυσιάζει δικαιώματα και μισθούς και συνδέεται με τη νέα επίθεση για την 13ωρη εργασία.