ΠΑΜΕ Οι εργατοπατέρες της ETUC ξεπλένουν τα εγκλήματα του Ισραήλ και της ΕΕ με «επιστολές ανησυχίας»

 

Με μια κατάπτυστη «επιστολή ανησυχίας» προς την Ύπατη Εκπρόσωπο της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική, οι ηγεσίες των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ETUC, industriAll, UNIEuropa, ETF κ.ά.) εμφανίζονται να «αγωνιούν» για την κατάσταση στην Παλαιστίνη. Για αυτό όμως που πραγματικά αγωνιούν είναι να ξεπλύνουν την ΕΕ από τις εγκληματικές της ευθύνες και να ρίξουν στάχτη στα μάτια των εργαζομένων για το δικό τους βρώμικο ρόλο.

Με «βαριές» εκφράσεις για το διεθνές δίκαιο και τα ανθρώπινα δικαιώματα, πίσω από βαρύγδουπες διακηρύξεις και περίτεχνες φραστικές καταδίκες, προσπαθούν να κρύψουν την ουσία: Δεν καταγγέλλουν το κράτος–δολοφόνο του Ισραήλ, δεν κατονομάζουν ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ ως τους υπευθύνους της σφαγής, αλλά αντίθετα παρακαλούν την ίδια την ΕΕ, τον συνένοχο στο έγκλημα, να «αναλάβει πρωτοβουλίες».

Σε ανακοίνωσή του το ΠΑΜΕ σημειώνει:

Κόρφος

 

Υπάρχει μια κατηγορία αναλυτών που τσακώνονται για το αν η ΕΕ «διέσωσε την υπόσταση της Ουκρανίας ως ανεξάρτητου κράτους» στα παζάρια με τον Τραμπ, ή αν είναι «παρακολούθημα των ΗΠΑ», που τους ανακοινώνουν προειλημμένες αποφάσεις για αλλαγές συνόρων στην περιοχή. Μεγάλος ο καημός τους για τη «στρατηγική αυτονομία» ΕΕ, αλλά καμιά σχέση δεν έχει με τα συμφέροντα των λαών της Ευρώπης, ούτε αυτών που σφαγιάζονται μαζικά στα πεδία των μαχών. Ο βρώμικος ρόλος της ΕΕ είναι δεδομένος στην κλιμάκωση του ιμπεριαλιστικού πολέμου, μαζί με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, ειδικά μετά την ανοιχτή επέμβαση στην Ουκρανία και το πραξικόπημα του 2014, στηρίζοντας την τότε κυβέρνηση να επιτεθεί και στρατιωτικά στον ρωσόφωνο πληθυσμό. Αλλά και μετά, η παραβίαση των συμφωνιών του Μινσκ, που υποτίθεται ότι εγγυόταν η ΕΕ, επιτάχυνε την πολεμική σύγκρουση, που κλιμακώθηκε με τη ρωσική εισβολή. Η ΕΕ, λοιπόν, δίπλα στις ΗΠΑ και στο ΝΑΤΟ, έχει βάλει ανεξίτηλα την υπογραφή της στην αλυσίδα των γεγονότων που οδήγησαν στο μακελειό και στη σημερινή κατάσταση στην Ουκρανία, όπου η Ρωσία έχει το πάνω χέρι στρατιωτικά. Κάλπικος, επομένως, ο πόνος για το «απαραβίαστο των συνόρων» από εκείνους που θρέφουν στον κόρφο των ανταγωνισμών και των συμφερόντων τους τις αιτίες για το ξαναχάραγμά τους. Οχι μόνο στην Ουκρανία, αλλά και στην πρώην Γιουγκοσλαβία, τη Μέση Ανατολή κ.α.

Κανείς δεν μπορεί να σιωπά!

 

 

Η αποκάλυψη ότι το 83% των νεκρών Παλαιστινίων στη Γάζα είναι άμαχοι, δεν είναι μόνο γροθιά στο στομάχι όποιου συγκλονίζεται και εξοργίζεται με τα εγκλήματα του κράτους - δολοφόνου, αλλά και χαστούκι στα κατασκευασμένα ψέματα του ισραηλινού στρατού.

Επιβεβαιώνεται ότι στόχος του Ισραήλ είναι η εξόντωση των Παλαιστινίων. Κι ότι ο πάνοπλος ισραηλινός στρατός επιδίδεται σε ένα απάνθρωπο σαφάρι, εκτελώντας ό,τι κινείται στην ερειπωμένη Γάζα. Ακόμα και πεινασμένους που στέκονται σε ατελείωτες ουρές για λίγο φαγητό. Ο λιμός είναι όπλο στα χέρια των Ισραηλινών, που συνειδητά καταδικάζουν σε θάνατο όποιον δεν σκοτώνουν οι σφαίρες τους.

Οι ευρωατλαντικοί σύμμαχοι του Ισραήλ είναι συνένοχοι στη σφαγή που κλιμακώνεται. Ο «ανθρωπισμός» τους είναι ο φερετζές του εκβιασμού που απευθύνουν ωμά στον Παλαιστινιακό λαό, να αποδεχτεί την κατοχή και να αποκηρύξει τον αγώνα για «Λευτεριά στην Παλαιστίνη», για να σταματήσει τάχα η σφαγή! Η εξίσωση του θύτη με το θύμα του είναι «πλυντήριο» για το Ισραήλ και τα εγκλήματά του.