Σεμινάρια συστράτευσης στην απάτη της «δίκαιης ανάπτυξης»

Ως σεμινάριο καλλιέργειας αυταπατών για τη «δίκαιη» διαχείριση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και αθώωσης του συστήματος μπορούν να χαρακτηριστούν οι παρεμβάσεις κυβερνητικών στελεχών στην «αναπτυξιακή» φιέστα της κυβέρνησης, που ολοκληρώθηκε χτες στην Πάτρα. Τι φταίει κατά την κυβέρνηση για την κακοδαιμονία του λαού; Ο Γ. Δραγασάκης εντόπισε ως αιτία τον «κρατικοδίαιτο πελατειακό καπιταλισμό», που βασίστηκε στη «διαπλοκή των οικονομικών συμφερόντων με το κράτος και το πολιτικό σύστημα»... Οι μύδροι του αντιπροέδρου της κυβέρνησης ενάντια στο «κρατικοδίαιτο μοντέλο» είναι χιλιοειπωμένα παραμύθια. Η κυβέρνηση προσπαθεί, όπως και οι προκάτοχοί της, να κρύψει ότι δεν υπάρχουν καπιταλιστικές επενδύσεις δίχως την άμεση και έμμεση στήριξη από το αστικό κράτος. Το κράτος είναι αυτό που προσφέρει το αντεργατικό νομικό πλέγμα, για να διατηρείται στον πάτο η τιμή της εργατικής δύναμης. Προσφέρει επίσης άμεση και έμμεση χρηματοδότηση, φοροαπαλλαγές, επιδοτήσεις ασφαλιστικών εισφορών και κάθε μορφής «πόρους» για να έχουν «κίνητρα» οι επενδυτές. Επίσης, τα συνθήματα περί κρατικοδίαιτου καπιταλισμού δεν είναι καθόλου πρωτότυπα, έχουν ειπωθεί χιλιάδες φορές από κυβερνήσεις που ευαγγελίζονταν την «αλλαγή του μοντέλου ανάπτυξης». Είναι βεβαίως συνθήματα που αξιοποιήθηκαν για το «ξεκαθάρισμα λογαριασμών» ανάμεσα σε επιχειρηματικούς ομίλους και για το ξαναμοίρασμα της επιχειρηματικής πίτας...

***

 

Αλλωστε, στο ίδιο συνέδριο που ο Γ. Δραγασάκης ανακοίνωνε το... τέλος του «κρατικοδίαιτου καπιταλισμού», παρέμβαση έκανε και ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομίας Αλ. Χαρίτσης, καταθέτοντας στοιχεία που προκαλούν ζάλη. Είπε ο τελευταίος: «Κινηθήκαμε άμεσα για τη διοχέτευση ουσιαστικής ρευστότητας στην οικονομία και χρηματοδότηση των επιχειρήσεων και των επενδύσεων (...) Η Ελλάδα βρέθηκε για τρίτη συνεχόμενη χρονιά στην κορυφή της Ευρώπης στον τομέα της απορρόφησης, αφού έφερε 11 δισ. ευρώ (...) Οι συμφωνίες που έχουμε συνάψει με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων έφεραν στην ελληνική οικονομία άλλα 2,5 δισ. ευρώ το 2017 (...) Συνολικά περισσότερα από 8 δισ. ευρώ έπεσαν στην οικονομία από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (...) Εχουμε δρομολογήσει με την ΕΤΕπ μια σειρά έργων ύψους 7 δισ. ευρώ»... Ολα αυτά τα εκατομμύρια φεύγουν με πολύμορφες παρεμβάσεις από την τσέπη των εργαζομένων και καταλήγουν σε μονοπωλιακούς ομίλους, χρηματοδοτώντας τις επενδύσεις τους με κρατικό χρήμα.

***

 

Ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης ισχυρίζεται ότι ένας «υγιής» καπιταλισμός, σαν αυτόν που υπερασπίζεται ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι απαλλαγμένος από διαφθορά και σκάνδαλα, σαν εκείνα που αποκαλύπτονται αυτές τις μέρες. Τι προσπαθεί να κρύψει; Οτι τέτοια φαινόμενα είναι σύμφυτα με το σύστημα, αποτελούν το απαραίτητο συνοδευτικό στο κυνήγι του καπιταλιστικού κέρδους. Οτι η «διαπλοκή» αστικών κυβερνήσεων και κομμάτων με το κεφάλαιο είναι αγιάτρευτο σύμπτωμα μιας οικονομίας που λειτουργεί με κριτήριο την ανταγωνιστικότητα, το ποιο μονοπώλιο θα κυριαρχήσει έναντι των ανταγωνιστών του. Γι' αυτό, το σύστημα συνέχεια αναδίδει την μπόχα του, ανεξάρτητα από το ποιοι κυβερνούν. Επίσης, με τις αναφορές του στις εξελίξεις στα Βαλκάνια και τη θέση της Ελλάδας, ο Γ. Δραγασάκης έκανε σαφή έναν ακόμα στόχο της ελληνικής αστικής τάξης: «Η Ελλάδα περνώντας στη νέα φάση - είπε - με δυναμισμό και αισιοδοξία μπορεί να διεκδικήσει ένα νέο ρόλο στα Βαλκάνια, στην ευρύτερη περιοχή και διεθνώς». Και συμπλήρωσε ότι σχέδιο για τα Βαλκάνια έχουν πολλές χώρες, όπως οι ΗΠΑ, η Ρωσία, η Τουρκία και η Αλβανία. Σε αυτό το φόντο, σημείωσε την ανάγκη να έχει και η Ελλάδα το δικό της σχέδιο, κάτι που επιβεβαιώνει και τους λόγους που η κυβέρνηση βιάζεται για την «ευρωατλαντική ολοκλήρωση» της περιοχής, με κρίκο και τη συμφωνία που επιδιώκεται για το όνομα της ΠΓΔΜ.

***

 

Την αλλαγή του «κλίματος» έναντι της Ελλάδας από τις αγορές επιστράτευσε ο Ευ. Τσακαλώτος, αναφερόμενος στον τελευταίο χρόνο που η κυβέρνηση επιθετικά προώθησε την υλοποίηση του μνημονίου για να μπει η χώρα σε «τροχιά ανάπτυξης». Βεβαίως, τόσο από τον υπουργό Οικονομικών όσο και απ' όλα τα κυβερνητικά στελέχη έλειψε κάθε αναφορά στις απώλειες που επέβαλαν η σημερινή και οι προηγούμενες κυβερνήσεις στους εργαζόμενους τα χρόνια της κρίσης, αφού όλα τα δικαιώματα που έχασαν θεωρούνται από την κυβέρνηση και το κεφάλαιο «περασμένα - ξεχασμένα» ή «παθογένειες» που πρέπει να μείνουν στην ιστορία. Με λίγα λόγια, οι υπουργοί της συγκυβέρνησης αποτύπωσαν με τις παρεμβάσεις τους όλο τον στρατηγικό σχεδιασμό της αστικής τάξης για την ανάκαμψη της κερδοφορίας της: Και τη «γεωστρατηγική αναβάθμιση», και τα επιχειρηματικά κίνητρα, και το απαραίτητο ξεκαθάρισμα, και την προώθηση όλων των αναδιαρθρώσεων.

***

 

Φυσικά, δεν θα μπορούσε να λείπει η σοσιαλδημοκρατική «πινελιά», σαν αυτή που έβαλε ο Αλ. Φλαμπουράρης, απογειώνοντας την κοροϊδία σε βάρος των εργαζομένων. Ούτε λίγο ούτε πολύ, είπε ότι τα μέτρα που προωθεί η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ εντάσσονται στο «σοσιαλιστικό μετασχηματισμό» της κοινωνίας. Ως μέρος αυτού του «μετασχηματισμού» (που μάλλον δεν έχουν πάρει χαμπάρι ακόμα στην ΕΕ, στο ΔΝΤ και στα αστικά επιτελεία), ο Φλαμπουράρης παρουσίασε τα επιδόματα διαχείρισης της ακραίας φτώχειας, που ανακατεύουν την εξαθλίωση, αντί για μέτρα ουσιαστικής προστασίας και Πρόνοιας. Αυτόν το μηχανισμό, με τον οποίο η κυβέρνηση παίρνει από τους φτωχούς για να δώσει ένα ξεροκόμματο στους φτωχότερους, ο υπουργός Επικρατείας τον παρουσίασε ως «αναδιανομή» και ως ...βήμα προς το σοσιαλισμό, επιβεβαιώνοντας ότι σκοπός της κυβέρνησης είναι, από τη μία, να συντηρεί κάθε είδους αυταπάτες και, από την άλλη, να κρατά εξαρτημένο ένα τμήμα των εξαθλιωμένων από επιδόματα φτώχειας, την ίδια στιγμή που στο κεφάλαιο παρέχει πακτωλό δισεκατομμυρίων ευρώ.

Δ. Π.

 

Ριζοσπάστης