Σκάνδαλο

Με τίτλους όπως «το σκάνδαλο των σκανδάλων», που «θα ταράξει συθέμελα το πολιτικό σύστημα», εγκαινιάζει η κυβέρνηση έναν ακόμη γύρο σκανδαλολογίας, αυτήν τη φορά με την υπόθεση της φαρμακοβιομηχανίας «Novartis» που πάει στη Βουλή. Με δεδομένο ότι στη δικογραφία εμπλέκονται μια σειρά από κορυφαία στελέχη των κυβερνήσεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, είναι βέβαιο ότι ο καβγάς με τον ΣΥΡΙΖΑ, στο πλαίσιο του μεταξύ τους ανταγωνισμού για το ποιος υπηρετεί καλύτερα την «κάθαρση» και τη «διαφάνεια», θα λειτουργήσει εντελώς αποπροσανατολιστικά για το λαό τους επόμενους μήνες. Γι' αυτό χρειάζεται, πίσω από τις κραυγές και τους κάλπικους διαχωρισμούς, να αναδειχτεί το πραγματικό σκάνδαλο. Κι αυτό δεν είναι άλλο από το γεγονός ότι μια χούφτα μονοπώλια κρατάνε στα χέρια τους και χρησιμοποιούν με στόχο το κέρδος την έρευνα, την παραγωγή και διακίνηση φαρμάκων από τα οποία εξαρτάται η υγεία, ακόμα και η ζωή εκατομμυρίων ασθενών. Οτι σ' αυτό το σάπιο σύστημα το φάρμακο είναι κερδοφόρο εμπόρευμα και στη βάση αυτή αναπτύσσεται ο ανταγωνισμός ανάμεσα σε μονοπώλια, για την επικράτηση στην αγορά, την απόσπαση του μεγαλύτερου δυνατού κέρδους. Οτι συνήθως τέτοιες αποκαλύψεις για χρηματισμούς και «αθέμιτες πρακτικές» στον ανταγωνισμό είναι αποτέλεσμα του επιχειρηματικού πολέμου, όπου ο ένας ανταγωνιστής βγάζει τα άπλυτα του άλλου στη φόρα, που τον περιμένει στη γωνία για να κάνει το ίδιο. Και τέλος ότι το αστικό κράτος, ανεξάρτητα από κυβέρνηση και «νόμους για τη διαφάνεια», είναι «νύχι - κρέας» με τα μονοπώλια και στη βάση αυτή αναπτύσσονται με νόμιμα και λιγότερο νόμιμα μέσα η διαπλοκή, η διαφθορά και πάει λέγοντας.

Το «κρίμα» είναι λίγο

 

Τον περασμένο Αύγουστο, ο Μίκης Θεοδωράκης έστειλε μια επιστολή στα «Νέα», διαμαρτυρόμενος για τον αντικομμουνισμό και την προσπάθεια εξίσωσης του κομμουνισμού με το φασισμό, με αφορμή τη χυδαία και ανιστόρητη εκδήλωση της εσθονικής προεδρίας της ΕΕ στο Ταλίν. Εγραφε μεταξύ άλλων στην επιστολή του: «Εκεί πάνω στην Ευρώπη και ειδικά στα ρατσιστικά κράτη, ξέρω γιατί πονάνε και τα βάζουνε με τον Στάλιν και τον κομμουνισμό. Γιατί νίκησε κατά κράτος τον πολυαγαπημένο τους Φύρερ. Τον Αδόλφο Χίτλερ! Ομως εσείς εδώ, τι λόγο έχετε; Εσείς τους κομμουνιστές τους σκοτώνατε σαν μύγες. Με τις συμμορίες τύπου Σούρλα και Βρεττάκου. Με τα στρατοδικεία και τις εκτελέσεις 16.000, νέων κυρίως κομμουνιστών. Αγοριών και κοριτσιών. Με τα Μακρονήσια όπου μαρτύρησαν 100.000 Ελληνες κομμουνιστές. Με τα σφαγεία της Ασφάλειας, όπου βασανίστηκαν με τις πιο φρικαλέες μεθόδους χιλιάδες κομμουνιστές και κομμουνίστριες. Τι είμαστε λοιπόν όλοι εμείς, εγκληματίες ή θύματα; (...) Μήπως μέσα από τις γραμμές μας ξεπήδησαν ο θρόνος, οι παρακρατικές οργανώσεις που σκότωσαν τον Λαμπράκη και η χούντα;». Την Κυριακή, μίλησε σε μια συγκέντρωση στο Σύνταγμα, όπου τη διοργάνωση είχαν αναλάβει επίσημα και ανεπίσημα και μεταξύ άλλων ομοϊδεάτες και ιδεολογικοί απόγονοι αυτών που κατακεραυνώνει πιο πάνω, αποσπώντας μάλιστα το χειροκρότημά τους. Για την ομιλία του, δε, έλαβε τα συγχαρητήρια από τον γιο του επικεφαλής αρχιβασανιστή της Μακρονήσου την περίοδο 1947 - 1948, Π. Σκαλούμπακα. Κι όχι μόνο αυτό. Ενώ την επιστολή του στα «Νέα» την έστειλε για να απαντήσει στη θεωρία των δύο άκρων, στο συλλαλητήριο της Κυριακής ανακάλυψε τον «φασισμό στην πιο απατηλή και επικίνδυνη μορφή του. Την αριστερόστροφη». Το «κρίμα», είναι λίγο να το πεις...

Δίνουν ιδέες

 

Ανάμεσα στα πολλά που ακούστηκαν στην «αναπτυξιακή» φιέστα της κυβέρνησης στην Πάτρα, ήταν και οι προτάσεις του δημάρχου Ηλίδας, όπως και οι αντίστοιχες του αντιδήμαρχου Πηνείας, ότι το «Κοινωνικό Επίδομα Αλληλεγγύης» πρέπει να συνδεθεί με την παροχή «κοινωνικής εργασίας». Μάλιστα, ανάμεσα στους (ανατριχιαστικούς) λόγους που επικαλέστηκαν, ήταν ότι «οι Ρομά δεν πρέπει να μαθαίνουν σε επιδοματική πολιτική», χωρίς να υπάρξει η παραμικρή αντίδραση από τους κυβερνητικούς παράγοντες και τη λοιπή κουστωδία. Και πώς θα μπορούσε, άλλωστε, αφού διακηρυγμένος στόχος του ΚΕΑ είναι να συνδεθεί και με τη λεγόμενη «ένταξη στην αγορά εργασίας», με την προσφορά δηλαδή μιας οποιασδήποτε δουλειάς, την οποία ο δικαιούχος, μέσα από ένα πολυπλόκαμο σύστημα εκβιασμών και εξαρτήσεων από τον κρατικό μηχανισμό και τις ψευτοπαροχές του, δεν θα έχει τη δυνατότητα να αρνηθεί. Απ' αυτήν τη σκοπιά, οι σχετικές «προτάσεις» των δημάρχων καθόλου δεν απέχουν από τη λογική του ΚΕΑ και υπηρετούν με το παραπάνω το «αναπτυξιακό μοντέλο» που διαφημίζει η κυβέρνηση...

Κρύος ιδρώτας

 

Αν και η πλειοψηφία των αναλύσεων στον αστικό Τύπο σχετικά με την πτώση του δείκτη βιομηχανικής παραγωγής Dow Jones, που συμπαρασύρει προς τα κάτω και μια σειρά από χρηματιστήρια Ασίας και Ευρώπης, εστίασε σε μάλλον δευτερεύοντα ζητήματα, δεν κατάφεραν να κρύψουν την πραγματική τους ανησυχία «αν η πτώση κρύβει και κάτι βαθύτερο». Ως προς αυτό, αρκεί μια ματιά στις πρόσφατες εκτιμήσεις των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, ότι μια νέα καπιταλιστική ύφεση, 10 χρόνια απ' όταν ξέσπασε η τελευταία, είναι αναπόφευκτη, με ανοιχτό το πότε και το ποιος θα πάρει το «μουντζούρη». Αυτά άλλωστε βρέθηκαν στο επίκεντρο και των πρόσφατων συζητήσεων στο Νταβός, ενώ μόλις την περασμένη βδομάδα ο Εμ. Κερέ δήλωνε ότι «η επόμενη κρίση πιθανόν να δοκιμάσει τα όρια της ΕΚΤ». Ολα αυτά, στο έδαφος της τεράστιας συσσώρευσης κεφαλαίων, που δεν βρίσκουν κερδοφόρα διέξοδο και αποτελούν την πραγματική κάθε φορά αιτία των καπιταλιστικών κρίσεων. Οι επιβεβαιώσεις είναι πολλές και θα πληθαίνουν: Το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα δεν έχει τίποτα να προσφέρει πέρα από κρίσεις, πολέμους, φτώχεια. Ολες οι συνταγές διαχείρισής του θα πέφτουν στον τοίχο των νομοτελειών του, μέχρι οι λαοί να ανατρέψουν το κεφάλαιο και την εξουσία του.

Ριζοσπαστης