ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΣ ΥΦΥΠΟΥΡΓΟΣ ΕΞΩΤΕΡΙΚΩΝ Αποκαλυπτική εισήγηση στη Γερουσία για τα σχέδια ΗΠΑ και το ρόλο της κυβέρνησης Τσίπρα

«Καλλιεργούμε την Ελλάδα ως αγκυροβόλιο σταθερότητας στη Μεσόγειο και τα Δυτικά Βαλκάνια», σημείωσε μεταξύ άλλων

«Μέσω της ενεργού διπλωματίας των ΗΠΑ (...) υποστηρίξαμε τους οραματιστές πρωθυπουργούς Τσίπρα και Ζάεφ να επιτύχουν μια δυνητικά ιστορική πρόοδο», σημείωσε μεταξύ άλλων ο Γ. Μίτσελ (φωτ. από πρόσφατη επίσκεψή του στα Σκόπια)

Τον ιδιαίτερο ρόλο της Ελλάδας, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και του «οραματιστή» Αλ. Τσίπρα στην υλοποίηση αμερικανικών σχεδίων στην Ανατολική Μεσόγειο και τα Δυτικά Βαλκάνια, όπως αυτά κουμπώνουν με τους ευρύτερους σχεδιασμούς των ΗΠΑ στον ανταγωνισμό με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα για τον έλεγχο χωρών, αγορών, πλουτοπαραγωγικών πηγών και διαύλων, περιέγραψε ο Γουές Μίτσελ, υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδιος για θέματα Ευρώπης και Ευρασίας, παρουσιάζοντας (αργά προχτές ώρα Ελλάδας) στην αρμόδια υποεπιτροπή της Γερουσίας τη «στρατηγική» της κυβέρνησης Τραμπ για την Ευρώπη και την Ευρασία.

 

«Η Ευρώπη είναι και πάλι πεδίο σοβαρού στρατηγικού ανταγωνισμού»

Ανοίγοντας την ομιλία του, ο Μίτσελ είπε: «Το επόμενο έτος θα σηματοδοτήσει τρεις δεκαετίες από την πτώση του Τείχους του Βερολίνου. Καθώς γιορτάζουμε τον θρίαμβο της δυτικής δημοκρατίας έναντι του κομμουνισμού, πρέπει να θυμόμαστε ότι αυτό το αποτέλεσμα δεν ήταν αναπόφευκτο. Ηταν το προϊόν της ενεργού, έντονης και παρατεταμένης προσπάθειας των ΗΠΑ και των Ευρωπαίων συμμάχων μας».

Τόνισε, ωστόσο, ότι «η Ιστορία δεν τελείωσε το 1989. Σήμερα η Ευρώπη είναι και πάλι πεδίο σοβαρού στρατηγικού ανταγωνισμού. Αντιμετωπίζει πιέσεις σε πολλαπλά μέτωπα: Στρατηγικές εκστρατείες από τη Ρωσία και την Κίνα, ρεκόρ μεταναστευτικών κυμάτων, φιλοδοξίες του Ιράν στη Μεσόγειο και το Λίβανο και κρίση εμπιστοσύνης στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα».


Σε αυτό το πλαίσιο, ξεκαθάρισε: «Η στρατηγική μας για την Ευρώπη αρχίζει αναγνωρίζοντας ότι η Αμερική και η Ευρώπη πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη την πραγματικότητα του γεωπολιτικού ανταγωνισμού. Ο στόχος μας, όπως περιγράφτηκε από τον Πρόεδρο Tραμπ στη Βαρσοβία (σ.σ. Σύνοδος Κορυφής του ΝΑΤΟ το 2016), είναι η προάσπιση της Δύσης. Δεν μπορούμε να το κάνουμε χωρίς την Ευρώπη, η οποία μαζί με τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι η Δύση και η καρδιά του ελεύθερου κόσμου».

Διευκρίνισε: «Η προάσπιση της Δύσης ξεκινά με την ενίσχυση της φυσικής μας άμυνας. Οι Ηνωμένες Πολιτείες απέδειξαν την αποφασιστικότητά τους, επαναβεβαιώνοντας τη δέσμευσή μας στο άρθρο 5 του ΝΑΤΟ και θέτοντας πραγματικούς πόρους στην υπεράσπιση της Ευρώπης. Παρέχουμε στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, τη Γεωργία, τη Μολδαβία, τις χώρες της Βαλτικής και άλλες ευρωπαϊκές και ευρασιατικές χώρες. Για τις οικονομικές χρήσεις 2018 και 2019, η διοίκηση έχει ζητήσει περισσότερα από 11 δισεκατομμύρια δολάρια σε νέους πόρους για την επέκταση της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλίας Αποτροπής». Χαιρέτισε, δε, το γεγονός ότι οι «σύμμαχοί» τους «επιταχύνουν», αυξάνοντας τις στρατιωτικές τους δαπάνες.
Κι όλα αυτά επειδή, όπως σημείωσε, «τόσο η Ρωσία όσο και η Κίνα θέλουν να χτυπήσουν τη Δύση: Η Ρωσία θέλει να την διασπάσει και η Κίνα θέλει να την αντικαταστήσει. Ενας τόπος όπου είναι ιδιαίτερα επιθετικοί είναι στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη». «Η πρώτη μας προτεραιότητα», συμπλήρωσε, «είναι να ελέγξουμε τη ρωσική επιθετικότητα. Τα τελευταία χρόνια, ένα ρεβανσιστικό Κρεμλίνο προσπάθησε να ξανασχεδιάσει με τη βία τα σύνορα, να εκφοβίσει και να επιτεθεί σε γείτονές του, να διεξάγει εκστρατείες παραπληροφόρησης και στον κυβερνοχώρο κατά της Δύσης, και ανέπτυξε στρατιωτική δομή στα δυτικά σύνορά του».

Απέναντι σε αυτά, τόνισε ότι «τα χρόνια της ήπιας πολιτικής (σ.σ. των ΗΠΑ) που επέτρεψαν τη ρωσική επιθετικότητα έχουν τελειώσει. Θα συνεχίσουμε να αυξάνουμε το κόστος της ρωσικής επιθετικότητας μέχρις ότου ο Πρόεδρος Πούτιν επιλέξει μια διαφορετική πορεία». Παρέπεμψε, δε, σε μια σειρά κινήσεις που η αμερικανική κυβέρνηση έχει ήδη κάνει, όπως απελάσεις «κατασκόπων», στρατιωτική βοήθεια σε Ουκρανία και Γεωργία κ.ά.

«Προπύργια» ενάντια σε κινεζικούς και ρωσικούς διαύλους

 

Εξειδικεύοντας ακόμα παραπέρα τη στρατηγική των ΗΠΑ, ο Γ. Μίτσελ σημείωσε: «Κατά μήκος των ανατολικών συνόρων, από τη Βαλτική έως τη Μαύρη Θάλασσα και στην καρδιά της λεκάνης του Δούναβη, εργαζόμαστε για την οικοδόμηση προπυργίων ενάντια στους κινεζικούς και ρωσικούς διαύλους που αποδυναμώνουν την ασφάλεια των συμμάχων μας και υπονομεύουν τους δεσμούς τους με τη δημοκρατική Δύση. Συνεργαζόμαστε με συμμάχους για να ενισχύσουμε την ανθεκτικότητα των πολιτικών συστημάτων τους και να καταπολεμήσουμε τη διαφθορά, να βελτιώσουμε τη στρατιωτική ετοιμότητά τους, να διαφοροποιήσουμε τον ενεργειακό εφοδιασμό μέσω έργων όπως ο Νότιος Αγωγός Αερίου (...) και να αυξήσουμε τον περιφερειακό συντονισμό μέσω σχημάτων όπως η πρωτοβουλία "Three Seas", το Βίσεγκραντ 4 και το Βουκουρέστι 9», όλα σχήματα συντονισμού χωρών - μελών του ΝΑΤΟ ή/και της ΕΕ, που απλώνονται στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη και τη Βαλκανική, από τη Βαλτική έως την Αδριατική και τη Μαύρη Θάλασσα.

«Σε ολόκληρη αυτήν την περιοχή, κινητοποιούμαστε από την επείγουσα ανάγκη, όπως περιγράφεται στη Στρατηγική Εθνικής Ασφάλειας, να ανταγωνιστούμε για θετική επιρροή. Τα έθνη εδώ έχουν περισσότερες στρατηγικές επιλογές από ό,τι στο παρελθόν. Η μνήμη του 1989 ξεθωριάζει. Πρέπει να είμαστε επιμελείς για να υπερασπιστούμε τις δυτικές αρχές», τόνισε ο Μίτσελ.

Υπό το φως αυτών των παρατηρήσεων, αποκαλύπτεται για μια ακόμα φορά το πραγματικό περιεχόμενο της πρεμούρας της ελληνικής κυβέρνησης να στήσει και η ίδια τέτοια σχήματα περιφερειακής συνεργασίας, όπως π.χ. η τακτική «συνάντηση» των χωρών του Βίσεγκραντ μαζί με αυτές των Βαλκανίων, κίνηση που ο ίδιος ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα, Τζ. Πάιατ, έσπευσε να χαρακτηρίσει «έξυπνη», τα τριμερή και τετραμερή σχήματα σε Βαλκάνια και Ανατ. Μεσόγειο, η Διάσκεψη της Ρόδου με τη συμμετοχή και Αραβικών χωρών κ.ο.κ.

Ο Μίτσελ δεν παρέλειψε να εστιάσει και στο Νότο: «Τα νότια σύνορα της Ευρώπης - η λεκάνη της Μεσογείου και τα παράλιά της - είναι ένα άλλο σημείο στρατηγικής εστίασης. Το να συσπειρώσουμε τους συμμάχους μας να πάρουν σοβαρότερα τα νότια σύνορα της Ευρώπης, θα αποτελέσει μείζονα στόχο της επικείμενης Διάσκεψης Κορυφής του ΝΑΤΟ», συμπλήρωσε, δίνοντας και μια θεματική όπου θα εστιάσουν οι Αμερικανοί στην επερχόμενη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ, τον Ιούλη.

Πρόσθεσε ότι «συνεργαζόμαστε με τους συμμάχους μας για να αυξήσουμε και να συντονίσουμε τις συνεισφορές στις επιχειρήσεις στη Μέση Ανατολή, να εξασφαλίσουμε τα σύνορα της Ευρώπης, να εμπλέξουμε περισσότερο το ΝΑΤΟ στις αντιτρομοκρατικές επιχειρήσεις και να προβάλλουμε σταθερότητα στη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή».

Εστιάζοντας στην περιοχή έδωσε, εξάλλου, την εξής εικόνα: «Η Ανατολική Μεσόγειος θέτει ιδιαίτερες προκλήσεις. Η Ρωσία έχει αυξήσει τη ναυτική παρουσία της εκεί και επιδιώκει να στερεοποιήσει μια σφαίρα επιρροής. Η Τουρκία αντιμετωπίζει βαθιές εξωτερικές και εσωτερικές προκλήσεις. 
Αποτελεί σταθερό εταίρο στις προσπάθειες ενάντια στο ISIS και για τη διαχείριση της μετανάστευσης και αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο για την αντιστάθμιση του Ιράν. Ανυπομονούμε να συνεργαστούμε με τον πρόσφατα επανεκλεγμένο Πρόεδρο Ερντογάν για αυτές τις προκλήσεις, ενώ παράλληλα καταστήσαμε σαφές ότι τα θέματα της διμερούς μας σχέσης πρέπει να επιλυθούν», π.χ. «να αποφευχθεί η αγορά του ρωσικού συστήματος "S-400" από την Τουρκία».

"Καλλιεργούμε" την Ελλάδα ως αγκυροβόλιο σταθερότητας»

 

Δεν περνά απαρατήρητο ότι αμέσως μετά έσπευσε στην ομιλία του να χρεώσει σημαντικό ρόλο στην Ελλάδα, στην υλοποίηση των αμερικανικών σχεδιασμών στην Ανατολική Μεσόγειο και τη Δυτική Βαλκανική:

«Καταρτίζουμε μια μακροπρόθεσμη στρατηγική για την ενίσχυση της παρουσίας των ΗΠΑ στην Ανατολική Μεσόγειο. Καλλιεργούμε την Ελλάδα ως αγκυροβόλιο σταθερότητας («We are cultivating Greece as an anchor of stability») στη Μεσόγειο και τα Δυτικά Βαλκάνια και εργαζόμαστε για να ενισχύσουμε συστηματικά τη συνεργασία στον τομέα της Ασφάλειας και την ενεργειακή συνεργασία με την Κύπρο».

Ειδικά, άλλωστε, για τα Δ. Βαλκάνια, όπου η κυβέρνηση πρωτοστατεί στις ευρωατλαντικής κοπής «διευθετήσεις» με ΠΓΔΜ και Αλβανία, ο Μίτσελ είπε: «Αυξάνουμε επίσης την εμπλοκή των ΗΠΑ στα Δυτικά Βαλκάνια. Μέσω της ενεργού διπλωματίας των ΗΠΑ και του στενού συντονισμού με την ΕΕ, υποστηρίξαμε τους οραματιστές πρωθυπουργούς Τσίπρα και Ζάεφ να επιτύχουν μια δυνητικά ιστορική πρόοδο στη διαμάχη του ονόματος μεταξύ Ελλάδας - "Μακεδονίας". Ενισχύσαμε την επικοινωνία τόσο με τη Σερβία όσο και με το Κοσσυφοπέδιο. Και προωθούμε τις μεταρρυθμίσεις σε Βοσνία - Ερζεγοβίνη».

Κλείνοντας την τοποθέτησή του, ο Μίτσελ συνόψισε: «Σε όλους αυτούς τους τομείς, στη στήριξη της Δυτικής Συμμαχίας, στην εξασφάλιση της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης, στη σταθεροποίηση του Νότου, δεσμευόμαστε να βρούμε έναν κοινό δρόμο προς τα εμπρός. Τους τελευταίους εννέα μήνες πραγματοποίησα 29 επισκέψεις σε ευρωπαϊκές χώρες (...) Ενώ οι ισχυρές θέσεις των ΗΠΑ σχετικά με το Ιράν, το εμπόριο, την κατανομή βαρών (σ.σ. εντός ΝΑΤΟ) και το "Nord Stream 2" μπορεί να μην οδηγήσουν σε άμεση συμφωνία με τους συμμάχους, το μακροπρόθεσμο κόστος παραμέλησης αυτών των ζητημάτων υπερτερεί κατά πολύ των βραχυπρόθεσμων ωφελειών από την εμφάνιση μιας πολιτικής ενότητας σήμερα. Σε όλα αυτά τα μέτωπα, το μήνυμά μας είναι το ίδιο: Πρέπει να δράσουμε. Μπορούμε να συζητήσουμε, να χαράξουμε στρατηγικές και να συντονίσουμε. Πρέπει όμως να δράσουμε. Δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να αναβάλλουμε δράση σε πράγματα που καθιστούν τη Δύση συλλογικά ασθενέστερη από σοβαρούς αντιπάλους»...

Ριζοσπάστης  Πέμπτη 28 Ιούνη 2018