Το νέο πανεπιστήμιο : Εκπαιδεύοντας τους φτωχούς

Οι πρόσφατες εξαγγελίες του υπουργού παιδείας για το νέο Λύκειο που θα οδηγήσει δήθεν στο νέο πανεπιστήμιο είναι τόσο παλαιές και τόσο σκουριασμένες, που προσιδιάζουν προς τον πρωτόγονο θετικισμό των Hume και Comte. Με τον τελευταίο, να κερδίζει στα σημεία…

Πρόκειται για την ιδιάζουσα περίπτωση όπου το αμελητέο εμφανίζεται ως προοδευτικό οδηγώντας την συζήτηση στο πεδίο της μεταφυσικής, ακόμη και αν ομνύεται με κάθε ευκαιρία η επιστημονική γνώση, με την πολύτιμη αρωγή της κοινωνιολογίας στην προκειμένη περίπτωση.

γράφει ο Χρήστος  Μιάμης*

Το νέο πανεπιστήμιο που εξήγγειλε η κυβέρνηση, είναι το «νέο» πανεπιστήμιο που συγκροτείται στα πλαίσια ενός νέου καπιταλιστικού μεσαίωνα όπου η επιστημονική γνώση αντικαθίσταται από προσόντα ή αλλιώς πιστωτικές μονάδες, ή αλλιώς skills, τα οποία προμηθεύονται η εργατική και μικροαστική τάξη προκειμένου να μπορούν να ανταπεξέλθουν αποδοτικά, στις απλές, καθημερινές , αγοραίες ανάγκες του κεφαλαίου.

Τα πανεπιστήμια στην συντριπτική τους πλειοψηφία δεν παράγουν επιστήμονες αλλά πωλητές. Πωλητές, που έχουν αγοράσει με πολλαπλούς τρόπους ένα πλαίσιο δεξιοτήτων που κρίνεται χρήσιμο για την ελεύθερη αγορά και το οποίο πρόκειται να μεταπωληθεί σε εξευτελιστικές ή στην καλύτερη περίπτωση ανεκτές τιμές, στα πλαίσια της αγοράς εργασίας, εξασφαλίζοντας για τον κάτοχό τους, μια πεπερασμένη προοπτική χυδαίας επιβίωσης, εντός ενός κίβδηλου σύμπαντος δήθεν άπειρων επιλογών.

Η ιδιαιτερότητα του ελληνικού πανεπιστημίου σε σχέση με αυτά που διαμείβονται στα πανεπιστήμια της Δυτικής Ευρώπης και της Αμερικής, όπως και σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, είναι ότι συνυπάρχει με την μικροφυσική του επιχειρηματικού σχολείου και του επιχειρηματικού πανεπιστημίου και η μεταφυσική της ορθοδοξίας σε μια απέλπιδα αν και τραγελαφική προσπάθεια συναλληλίας μεταξύ του ωμού ρεαλισμού της κυριαρχίας με την ωμή αυταπάτη από την οποία προσπορίζεται το εκκλησιαστικό κατεστημένο.

Σε κάθε περίπτωση οι αλλαγές που εξήγγειλε η κυβέρνηση δεν μεταβάλλουν στο ελάχιστο το αγοραίο χαρακτήρα της μέσης και ανώτατης εκπαίδευσης , γεγονός που είναι φανερό αν εντρυφήσει κανείς στα μεταπτυχιακά προγράμματα των ελληνικών πανεπιστημίων, τα οποία πλην ελάχιστων εξαιρέσεων, λειτουργούν με δίδακτρα, πουλώντας τεχνικές δεξιότητες χαμηλού επιπέδου, ως επιστημονική γνώση δήθεν υψηλού επιπέδου.

Η νέα εκπαίδευση στα πλαίσια του σύγχρονου καπιταλισμού φέρει μαζί της την σκουριά του μεσαίωνα. Η “πλέμπα” μαθαίνει -πληρώνοντας αδρά- τα πλέον απαραίτητα για την αναπαραγωγή του συστήματος μέσω της δικής της αναπαραγωγής, ως αναντικατάστατο μέρος της διαδικασίας αυτοεκπλήρωσης της κυριαρχίας.

Ακριβώς για αυτό, οι εξαγγελίες του κυρίου υπουργού έχουν την ίδια σημασία με την έλευση του «κυρίου νομάρχη» στην ποίηση του Καρυωτάκη, με την ηχορύπανση της κυβερνητικής μπάντας, να γίνεται όλο και περισσότερο αφόρητη.

*υπ. Διδάκτορας Πολιτικής Φιλοσοφίας, Πάντειο Πανεπιστήμιο

theradicalmarxismproject.wordpress.com