Δεν είδε, δεν άκουσε

Στις φιλόξενες σελίδες της κυβερνητικής «Αυγής» βρήκαν θέση οι προκλητικοί ισχυρισμοί της απερχόμενης πλειοψηφίας της Ομοσπονδίας Ιδιωτικών Υπαλλήλων για το ΠΑΜΕ που με το «έτσι θέλω» «διέλυσε» το συνέδριο της συνδικαλιστικής οργάνωσης. Δίπλα στην κλάψα για την «εικόνα πλήρους απαξίωσης του συνδικαλιστικού κινήματος» και για το γεγονός ότι «η μεγαλύτερη ομοσπονδία εργαζομένων δεν θα συμμετάσχει στο συνέδριο της ΓΣΕΕ» - η ευθύνη για τα οποία βαραίνει την εργοδοτική πλειοψηφία - η εφημερίδα του ΣΥΡΙΖΑ προσπερνά τις αποκαλύψεις για το βροντερό «παρών» της εργοδοσίας στους καταλόγους ψηφισάντων και αντιπροσώπων μιας σειράς σωματείων - μηχανισμών, κάνοντας λόγο για «τη γνωστή ιστορία περί νόθων αντιπροσώπων, που αφορά κυρίως την πλευρά της ΠΑΣΚΕ». Οσο κι αν θέλουν να κρυφτούν πίσω από την ΠΑΣΚΕ, τα συνδικαλιστικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ διαγωνίζονται μαζί της για τα πρωτεία στον φιλοεργοδοτισμό, όπως δείχνουν τα πεπραγμένα τους σε μια σειρά από «σωματεία». Αυτούς υπερασπίζεται απροκάλυπτα η «Αυγή», όταν χρεώνει στο ΠΑΜΕ «στοχευμένες» κινήσεις, με στόχο να βρεθούν εκτός συνεδρίου χώροι «με ενεργούς συνδικαλιστές, πραγματικές διαπραγματεύσεις και συμφωνίες για αυξήσεις μισθών». Ετσι βλέπουν στον ΣΥΡΙΖΑ τη συνδικαλιστική δράση: Με διευθυντές, προϊσταμένους και επόπτες σε σούπερ μάρκετ, εργολάβους καθαριότητας, ναυτιλιακές επιχειρήσεις, να ενορχηστρώνουν τις αρχαιρεσίες των «σωματείων», αξιοποιώντας φυσικά και το διευθυντικό τους δικαίωμα. Η ίδια εφημερίδα άλλωστε έγραφε πριν από λίγες μέρες για τον ...καλό εργοδότη «Σκλαβενίτη», που χαλάει «όχι μόνο την πιάτσα των εργοδοτών, αλλά και των συνδικαλιστών».

Ελίτ

 

Το σύνθημα που λανσάρει εδώ και μερικές μέρες ο ΣΥΡΙΖΑ «για την Ελλάδα των πολλών, όχι των ελίτ» πραγματικά μας ξεπερνάει. Αναρωτιέται κανείς: Πώς ακριβώς ωφελεί «τους πολλούς» η μείωση των κερδών των μετόχων επιχειρήσεων, που μεταφράζεται σε ισοδύναμη αύξηση της φορολογίας για τα λαϊκά στρώματα, με την παραπέρα μείωση του αφορολόγητου; Πώς ακριβώς ευνοούνται «οι πολλοί» από τη διατήρηση της φοροασυλίας για τους εφοπλιστές και την κοροϊδία της «εθελοντικής προσφοράς» μερικών ευρώ από τα κέρδη τους, όταν ο λαός καλείται να πληρώσει ένα δισ. παραπάνω φόρους μόνο το 2019; Τι ακριβώς κερδίζουν «οι πολλοί» όταν η κυβέρνηση χαρίζει τις ασφαλιστικές εισφορές στην «ελίτ», ως αντάλλαγμα για μερικά ευρώ παραπάνω στον κατώτερο μισθό των νέων, και ενώ την περασμένη επταετία οι εργαζόμενοι έχουν χάσει περισσότερα από 7 δισ. ευρώ εξαιτίας της καθήλωσης του κατώτερου μισθού σε άθλια επίπεδα; Πώς ακριβώς ευνοούνται οι πολλοί από μια πολιτική που χαρίζει 20 εκατ. ευρώ στις φαρμακοβιομηχανίες και την ίδια ώρα μειώνει κατά επιπλέον 65 εκατ. την κρατική επιδότηση στα νοσοκομεία; Απαντήσεις δεν περιμένουμε. Τις δίνει άλλωστε η ίδια η «ελίτ», εκφράζοντας καθημερινά και με όλους τους τρόπους όχι μόνο την εμπιστοσύνη της στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και με τη βεβαιότητα ότι καμιά ουσιαστική διαφορά δεν υπάρχει με την πολιτική που επαγγέλλεται ότι θα ασκήσει η ΝΔ, αν γίνει κυβέρνηση.

Παραπονούμενοι

 

Κάλεσμα στο ...«δημοκρατικό τόξο» να πάψει να ανέχεται το ΚΚΕ απηύθυνε από το βήμα της Βουλής χτες ο αρχηγός της φασιστοσυμμορίας της Χρυσής Αυγής. Βγαίνοντας ξανά «παραπονούμενος» για λογαριασμό των αφεντικών του, εγκάλεσε το Κόμμα, επειδή κάνει λόγο για «δικτατορία του προλεταριάτου». Δεν πρωτοτυπούν βέβαια, γιατί για τα ίδια έχουν παραπονεθεί και άλλοι στο παρελθόν όπως ο Τζήμερος, ο Καρατζαφέρης, ο Πάγκαλος κ.ά. Ποιο είναι το «έγκλημα» που προσάπτουν στο ΚΚΕ οι απόγονοι των Χιτών και των ταγματασφαλιτών; Το κάλεσμά του στην εργατική τάξη να αντιπαλέψει το σύστημα της εκμετάλλευσης. Οι μαχαιροβγάλτες και επαγγελματίες «μπράβοι» της εργοδοσίας, που κυνηγούν μέσα στα σκοτάδια τη φτωχολογιά, τους μετανάστες και τους εργάτες που σηκώνουν κεφάλι, δεν ανέχονται αυτήν τη δράση του ΚΚΕ. Γιατί αυτή η δράση στοχεύει στο σύστημα του οποίου «παιδιά» και μακρύ χέρι αποτελούν και γι' αυτό χύνουν το δηλητήριό τους. Γι' αυτό μέσα στη Βουλή δίνουν όρκους πίστης στην αστική τάξη και την εξουσία της, σε συνέχεια της εγκληματικής τους δράσης έξω από αυτήν. Ετσι, άθελά τους αποκαλύπτουν και τον κάλπικο «αντισυστημισμό» τους...

Καθόλου αθώα

 

Ιδιαιτέρως αποκαλυπτική είναι για μια ακόμη φορά η έκθεση του State Department για τα «ανθρώπινα δικαιώματα», όπου η Ελλάδα εμφανίζεται «υπότροπη» σε ζητήματα που η έκθεση κατατάσσει στα λεγόμενα «μειονοτικά». Η Ελλάδα επικρίνεται γιατί δεν αποδέχεται τον όρο «τουρκικός» σε ενώσεις στη Θράκη, κάνοντας ειδική αναφορά στην «Τουρκική Ενωση Ξάνθης». Επικρίνεται επίσης επειδή «θέτει νομικούς περιορισμούς στις ονομασίες των ενώσεων πολιτών που αυτοπροσδιορίζονται ως εθνικά Μακεδόνες» και απορρίπτει την επιδίωξη «πολιτών που αυτοκαθορίζονται ως Τούρκοι, Πομάκοι, Βλάχοι, Ρομά, Αρβανίτες ή Μακεδόνες για επίσημη αναγνώρισή τους ως εθνοτικών ή γλωσσικών μειονοτήτων». Είναι τουλάχιστον προκλητικό να εμφανίζονται οι ΗΠΑ ως «υπέρμαχος» των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ανά τον κόσμο, όταν έχουν αιματοκυλήσει τον πλανήτη, καταπατώντας κάθε τέτοια έννοια. Αυτό όμως που κυριαρχεί στην έκθεση είναι ο «αυτοπροσδιορισμός» ως βασικό κριτήριο στον ορισμό μιας μειονότητας, που επιτρέπει στους ιμπεριαλιστές να αξιοποιούν υπαρκτά και ανύπαρκτα μειονοτικά ζητήματα ανάλογα με τους σχεδιασμούς και τα συμφέροντά τους. Το έργο το έχουμε δει πολλές φορές, ιδιαίτερα στα Βαλκάνια. Απ' αυτήν τη σκοπιά, καθόλου αθώα δεν είναι τα όσα αναφέρει η έκθεση του αμερικανικού ΥΠΕΞ, την ίδια ώρα που στην περιοχή μας ανοίγουν ξανά ζητήματα αλλαγής συνόρων και οι «διευθετήσεις» στα Ελληνοτουρκικά είναι ψηλά στην ατζέντα κυβέρνησης - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Πόσο μάλλον που στην αντιπαράθεση για τη συμφωνία Τσίπρα - Ζάεφ, το «δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό» αξιοποιήθηκε ως βασικό επιχείρημα από την πλευρά της κυβέρνησης και άλλων...

Ριζοσπάστης   Παρασκευή 15 Μάρτη 2019