Τρενάκι

«Η εφαρμογή δεν θα είναι εύκολη. Θα υπάρχουν προβλήματα και σημεία τριβής σε όλη τη διαδρομή. Νομίζω ότι όλοι όσοι συμμετέχουν το καταλαβαίνουν αυτό». Αυτό είπε σχετικά με τη συμφωνία των Πρεσπών σε συζήτηση που είχε με επιλεγμένους δημοσιογράφους ο Μ. Πάλμερ, βοηθός υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, που βρίσκεται στην Ελλάδα, προσθέτοντας μάλιστα ότι αυτό συμβαίνει γιατί εκ των πραγμάτων η συμφωνία «είναι αντίθετη στις ρωσικές φιλοδοξίες στην περιοχή». Δεν είπε βέβαια κάτι καινούργιο, αφού ακόμα και οι πέτρες ξέρουν ότι η συμφωνία αυτή έγινε ακριβώς για να ισχυροποιήσει το ΝΑΤΟ και αντίστοιχα να περιορίσει τις «ρωσικές φιλοδοξίες» στην περιοχή, ρίχνοντας κι άλλο λάδι στη φωτιά των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών. Απλά τα καταγράφουμε για το «κοντράστ» του πράγματος με εκείνα τα παχιά λόγια που διακινούν τα στελέχη της κυβέρνησης περί της συμφωνίας - «παράγοντα σταθερότητας», που «διασφαλίζει» τάχα το λαό από κινδύνους. Το ακριβώς αντίθετο ισχύει, αφού οι ανταγωνισμοί στους οποίους χώνεται ως τα μπούνια η κυβέρνηση για λογαριασμό της αστικής τάξης, γεννάνε «σε όλη τη διαδρομή» σημεία τριβής και μεγάλους κινδύνους για τους λαούς. Αν μάλιστα αυτά συνδυαστούν και με όσα είπε ο Αμερικανός αξιωματούχος για τα επόμενα βήματα της «ευρωατλαντικής ολοκλήρωσης» στην περιοχή, με «διλήμματα» όπως το αν μια αλλαγή συνόρων «είναι προτιμητέο ρίσκο» από το ρίσκο «μιας παγωμένης σύγκρουσης», εύκολα καταλαβαίνει κανείς ότι η αμερικανοΝΑΤΟική «διαδρομή» είναι... το τρενάκι του τρόμου για τους λαούς.

«Τελειωμένη»

 

Μέχρι και ο ρυθμός αύξησης των «μονοπρόσωπων νοικοκυριών» μπαίνει στο μικροσκόπιο της Κομισιόν, στο πλαίσιο της έκθεσης που συνέταξε για την «ενισχυμένη μεταμνημονιακή εποπτεία». Αυτό που υπονοείται από τους «θεσμούς», είναι ότι στην Ελλάδα αυξάνονται τα εικονικά διαζύγια, ώστε φτωχές οικογένειες να πιάνουν τα «φίλτρα» για τα ψίχουλα του κοινωνικού μερίσματος και τα άλλα επιδόματα φτώχειας. Το κατά πόσο ισχύει κάτι τέτοιο δεν αποδεικνύεται. Το γεγονός όμως ότι τα «ραντάρ» των δανειστών πιάνουν ακόμα και τέτοιες μεταβολές, που αυξάνουν τις δαπάνες έστω και κατά μερικά εκατομμύρια ευρώ, δείχνει το μέγεθος της απάτης του ΣΥΡΙΖΑ, που προπαγανδίζει το «τέλος της μνημονιακής εποπτείας». Η «τελειωμένη» αυτή εποπτεία φαίνεται, λοιπόν, ότι ασχολείται ακόμα και με δείκτες που αφορούν την αναδιανομή της φτώχειας, όπως είναι το «κοινωνικό μέρισμα», το οποίο αποτελεί εφάπαξ επίδομα από την υπεραπόδοση των πλεονασμάτων, βγαίνει δηλαδή από το ξεζούμισμα του λαού. Και όπως καλά κρατεί το μεταμνημονιακό μνημόνιο διαρκείας, έτσι συνεχίζεται και το γαϊτανάκι γύρω από τη χρηματοδότηση, τα «προαπαιτούμενα», τις «κίτρινες κάρτες» και όλα τα άλλα, με τα οποία εδώ και δέκα χρόνια εκβιάζουν οι κυβερνήσεις τα εργατικά - λαϊκά στρώματα.

Η αλήθεια... 

 

Τα όρια του παροξυσμού άγγιξαν οι αντιδράσεις για το μεγάλο κοίτασμα φυσικού αερίου που ανακάλυψε η «ExxonMobil» στο «οικόπεδο» 10 της κυπριακής ΑΟΖ. Και τι δεν ακούστηκε! Οτι τα έσοδα του κράτους από την εκμετάλλευση και τη φορολογία θα ξεπεράσουν το σημερινό ΑΕΠ της Κύπρου. Οτι χιλιάδες εργαζόμενοι θα βρουν δουλειά. Οτι αναβαθμίζεται ο γεωπολιτικός ρόλος της Κύπρου στην περιοχή. Λίγο έως πολύ, δημιουργείται η αίσθηση ότι ο λαός της Κύπρου θα τρώει στο εξής με χρυσά κουτάλια και πως όλα τα προβλήματά του θα λυθούν ως διά μαγείας, πολύ περισσότερο που 10 ακόμα κοιτάσματα σαν αυτό της «ExxonMobil» έχουν χαρτογραφηθεί. Τι δεν λένε; Οτι κερδισμένοι από τον ορυκτό πλούτο της Κύπρου και συνολικά της Ανατ. Μεσογείου θα βγουν μια χούφτα μονοπωλιακοί όμιλοι, όπως έγινε και οπουδήποτε αλλού ανακαλύφθηκαν τέτοια κοιτάσματα. Για παράδειγμα, το «χρυσωρυχείο» του Κόλπου του Μεξικού δεν έφερε ευημερία στους κατοίκους των ΗΠΑ, παρά μόνο κέρδη στα πολυεθνικά μονοπώλια.

... που δεν λένε

 

Δεν λένε, επίσης, ότι η Κύπρος μπαίνει ακόμα περισσότερο στο επίκεντρο μεγάλων ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών για το διαμοιρασμό του ενεργειακού πλούτου και μετατρέπεται σε μαγνήτη κινδύνων για το λαό της, που έχει άσχημη πείρα δεκαετιών για το ρόλο των ξένων δυνάμεων στην περιοχή και ειδικά στο πολύπαθο νησί. Δεν λένε, τέλος, ότι οι υδρογονάνθρακες στην κυπριακή ΑΟΖ είναι το μήλον της Εριδος με την Τουρκία και ότι στο παρασκήνιο μεθοδεύεται ήδη η διχοτομική λύση του Κυπριακού, με τρόπο που θα ικανοποιεί τις αξιώσεις της Τουρκίας και θα διευκολύνει τη δράση των μονοπωλίων της Ενέργειας στην περιοχή. Οι συνέπειες όλων αυτών δεν θα αργήσουν να φανερωθούν, όσο κι αν γίνεται προσπάθεια να σκεπαστούν κάτω από τα πανηγύρια για τα κοιτάσματα.

Ριζοσπάστης   Σάββατο 2 Μάρτη 2019 - Κυριακή 3 Μάρτη 2019