Μαργαριτάρι

Την επομένη ακριβώς των αποκαλύψεων για τη συνάντηση Παππά - Μιωνή, ο πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ συναντήθηκε με τον πρέσβη του Ισραήλ στην Αθήνα, όπου σύμφωνα με ανάρτηση της πρεσβείας «συζήτησαν για τις πρόσφατες εξελίξεις στις σχέσεις των δύο χωρών και (ο πρέσβης) τον ενημέρωσε για την επιτυχή επίσκεψη του κ. Μητσοτάκη στο Ισραήλ». Οπως σημειώνεται μάλιστα, «ο κ. Παππάς είναι η απόδειξη της δικομματικής υποστήριξης των σχέσεων Ελλάδας - Ισραήλ». Είναι αστείο να πιστεύει κανείς ότι η συνάντηση με την πρεσβεία κανονίστηκε στο «πιτς φιτίλι» για να ενημερωθεί ο Ν. Παππάς για το ...ταξίδι του Μητσοτάκη στο Ισραήλ! Αν μη τι άλλο η συνάντηση, και η ανάρτηση της πρεσβείας που ακολούθησε, είναι μήνυμα αναγνώρισης για τις «δουλίτσες» που έκανε η προηγούμενη κυβέρνηση στο κράτος του Ισραήλ. Θυμίζουμε ότι ο Παππάς, που φαίνεται να γνωρίζει καλά το θέμα, λέει στη συνομιλία του με τον Μιωνή (πρώην εκπρόσωπο Τύπου του ισραηλινού στρατού, για να μην ξεχνιόμαστε) ότι «ο Μπίμπη (σ.σ. Νετανιάχου) του ζήτησε τρία πράγματα και ο Τσίπρας του τα έκανε, ο Τσίπρας του ζήτησε 4-5, ο Μπίμπη του τα έκανε αμέσως». Αυτή τη σχέση ...αλληλοκατανόησης και αλληλοστήριξης με το κράτος - δολοφόνο, το Ισραήλ, συνεχίζει και επεκτείνει σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ, που δεν βγάζει «κιχ» για τις συγκεκριμένες αναφορές στον απομαγνητοφωνημένο διάλογο, αν και είναι το πραγματικό μαργαριτάρι όσων ειπώθηκαν ανάμεσα στον πρώην υπουργό και τον Ελληνοϊσραηλινό μεγαλοεπιχειρηματία.

«Βαρύς» τίτλος

 

«Ο Πάιατ θυμίζει ότι τα νησιά έχουν ΑΟΖ». Ο ...«βαρύς» αυτός τίτλος για την προχτεσινή συνάντηση Πάιατ - Δένδια δεν ανήκει σε κάποια από τις πολλές κυβερνητικές εφημερίδες, αλλά στην «Αυγή», η οποία μάλιστα με εμφανή ικανοποίηση εφευρίσκει πως «αυτά που δεν λέει ο υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μ. Πομπέο για τα θαλάσσια σύνορα, τις ΑΟΖ στην Ανατολική Μεσόγειο και τις δηλώσεις υψηλόβαθμων Τούρκων αξιωματούχων περί των δικαιωμάτων των νήσων, τα λέει τουλάχιστον ο Αμερικανός πρέσβης στην Αθήνα». Ο πρέσβης, βέβαια, την ίδια ώρα που επαναλαμβάνει τα γνωστά ευχολόγια, ενώ αρνείται πεισματικά να καταδικάσει ρητά το τουρκολιβυκό μνημόνιο, που ευθέως παραβιάζει το δικαίωμα των νησιών σε ΑΟΖ, καλεί «όλες οι πλευρές να απέχουν από εντάσεις». Τι είναι αυτό, αν όχι μια έμμεση «προτροπή» προς όλους να κάτσουν μια ώρα αρχύτερα στο τραπέζι και να διαπραγματευτούν για τη συνεκμετάλλευση και τη συνδιαχείριση, με το επιχείρημα μάλιστα ότι όσο συντηρείται η ένταση στην περιοχή, ωφελημένοι είναι οι ανταγωνιστές των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, δηλαδή η Ρωσία και η Κίνα; Ολα αυτά μόνο άγνωστα δεν είναι και στον ΣΥΡΙΖΑ, που δηλώνει πάντα «ετοιμοπόλεμος» για τους «εθνικούς» στόχους του κεφαλαίου και «διατεθειμένος να δώσω συναίνεση σε κρίσιμες αποφάσεις που δεν μπορεί να τις πάρει η κυβέρνηση», όπως έλεγε τις προάλλες ο πρόεδρός του. Μπορεί επομένως ο τίτλος της «Αυγής» να κλείνει το μάτι για όσα συζητιούνται αυτήν την περίοδο στα Ελληνοτουρκικά κάτω από ευρωατλαντική ομπρέλα, αλλά «χωριό που φαίνεται, κολαούζο δεν θέλει».

Υδάτινη... 

 

Στη «μητρόπολη» του καπιταλισμού, τις ΗΠΑ, εκατομμύρια φτωχοί άνθρωποι αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς του νερού και κινδυνεύουν να χάσουν ακόμα και τα σπίτια τους (!) εξαιτίας της μεγάλης αύξησης των τιμολογίων τα τελευταία χρόνια, σύμφωνα με δημοσίευμα του «Guardian». Σε 12 μεγάλες πόλεις των ΗΠΑ, οι λογαριασμοί του νερού καταγράφουν μέση αύξηση μέχρι και 80% το διάστημα 2010 - 2018, με τα 2/5 των κατοίκων να μην μπορούν να τους πληρώσουν. Ενδεικτικά, η πιο μεγάλη αύξηση (154%) καταγράφεται στο Οστιν του Τέξας, όπου ο ετήσιος λογαριασμός νερού κόστιζε 566 δολάρια το 2010 και 1.435 το 2018! Κατ' αναλογία μάλιστα της «ενεργειακής φτώχειας» που πλήττει ολοένα και περισσότερα λαϊκά νοικοκυριά σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, στις ΗΠΑ έχει καθιερωθεί ο όρος «υδάτινη φτώχεια» για όσους κινδυνεύουν να χάσουν την πρόσβαση σε τρεχούμενο νερό, εξαιτίας του υψηλού κόστους.

... φτώχεια

 

Μπορεί ως πρόσχημα γι' αυτήν την κατάσταση να προβάλλεται η «κλιματική αλλαγή», ακόμα και η πανδημία του κορονοϊού, η βασική αιτία ωστόσο ήταν και παραμένει η εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση του νερού, που αντιμετωπίζεται ως κερδοφόρο εμπόρευμα στις ΗΠΑ και παντού. Το ίδιο ισχύει και στη χώρα μας, με την πολιτική όλων των κυβερνήσεων και με τελευταίο παράδειγμα τον νέο κύκλο ιδιωτικοποίησης της ΕΥΔΑΠ που προωθεί η κυβέρνηση της ΝΔ. Επειδή λοιπόν τα όσα συμβαίνουν στις ΗΠΑ και σε άλλες χώρες είναι «εικόνες από το μέλλον», πρέπει τώρα να δυναμώσουν η πάλη του λαού ενάντια σ' αυτήν την αντιλαϊκή πολιτική, η διεκδίκηση για φτηνό, ποιοτικό και επαρκές νερό για όλους.

Ριζοσπάστης  Πέμπτη 25 Ιούνη 2020