Ντριπλαδόρος

Με αφορμή την πρόσφατη επίσκεψη του Ελληνα πρωθυπουργού στο Ισραήλ, αλλά και τη συμφωνία μεταξύ των δύο υπουργείων Αμυνας, που συζητιέται στη Βουλή, περίσσεψαν τα μεγάλα λόγια για τη «στρατηγική ελληνοϊσραηλινή συνεργασία», που παρουσιάζεται περίπου ως αναβάθμιση της «πολιτικής αποτροπής» της Ελλάδας έναντι της Τουρκίας. Την ακατάσχετη φανφαρολογία ήρθε να διαλύσει ο πρέσβης του Ισραήλ, μιλώντας τις προάλλες στο κρατικό ραδιόφωνο. Σε ερώτηση για τον «αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας» στην περιοχή, ο πρέσβης απάντησε ότι το Ισραήλ δεν αντιμετωπίζει την Τουρκία ως «αιτία τριβών» σε Ανατολική Μεσόγειο και Μέση Ανατολή, και ότι αντίθετα προσβλέπει στη συνεργασία όλων των χωρών, όπως και στη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Εξίσου αποκαλυπτική ήταν η απάντηση στην ερώτηση για το αν τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ. Με μια ...αριστοτεχνική ντρίπλα, που θα τη ζήλευαν ακόμα και «μάγοι» του ποδοσφαίρου, ο πρέσβης ισχυρίστηκε ότι το ζήτημα αυτό «δεν αποτελεί προτεραιότητα» για τη χώρα του, επειδή το Ισραήλ δεν έχει νησιά! Κατά τ' άλλα, επανέλαβε ότι η ισραηλινή κυβέρνηση έχει πολιτική «που προσβλέπει στη σταθερότητα της περιοχής», μέσα από την ανάπτυξη συνεργασιών κ.λπ. Οι δηλώσεις του Ισραηλινού πρέσβη «κουμπώνουν» απόλυτα με τον ...αέρα των διευθετήσεων που φυσάει στην περιοχή, οι οποίες περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων τη συνεκμετάλλευση του Αιγαίου και της Ανατ. Μεσογείου, όπως και την αποκατάσταση των σχέσεων Τουρκίας - Ισραήλ, με στόχο τη σταθεροποίηση της ΝΑΤΟικής συνοχής και την ενδυνάμωση του ευρωατλαντικού σχεδιασμού στην περιοχή. Τους ίδιους ακριβώς στόχους υπηρετεί και η ελληνική κυβέρνηση, όσο κι αν καμώνονται κάποιοι ότι πέφτουν απ' τα σύννεφα ακούγοντας δηλώσεις όπως αυτή του Ισραηλινού πρέσβη.

Ζητούν και τα ρέστα!

 

Εως και 175 εκατ. ευρώ διεκδικεί από το ελληνικό κράτος η εταιρεία «Fraport», που διαχειρίζεται τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας, επικαλούμενη απώλειες εσόδων εξαιτίας της απαγόρευσης των πτήσεων, στο πλαίσιο της αντιμετώπισης του κορονοϊού! Για να πληρωθεί αυτά τα λεφτά, βρίσκεται σε αλλεπάλληλες συναντήσεις με το υπουργείο Οικονομικών, πιέζοντας να κλείσει η υπόθεση εξωδικαστικά και να μην προσφύγει στη διαιτησία. Σύμφωνα μάλιστα με δημοσιεύματα, οι διεκδικήσεις της εταιρείας είναι «βάσιμες» επειδή στη σύμβαση παραχώρησης που υπέγραψε με το ελληνικό Δημόσιο προβλέπεται ρήτρα «κατανομής κινδύνων» που προκύπτουν από «ανωτέρα βία»! Αυτό το σημείο επικαλείται η «Fraport», με τον ισχυρισμό ότι δεν έκλεισε αυτή τα αεροδρόμια αλλά το κράτος. Είναι πράγματι να βγαίνεις από τα ρούχα σου για τις «δικλίδες» και τους όρους με τους οποίους το κράτος κατοχυρώνει τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων, φτάνοντας στο σημείο να προβλέπει αποζημίωση ακόμα και για απώλειες εσόδων εξαιτίας της εφαρμογής μέτρων για τη δημόσια υγεία. Πόσο μάλλον που στην περίπτωση των αερομεταφορών το «lockdown» προέκυψε με αποφάσεις της ΕΕ και αφορά όλα τα κράτη - μέλη της. Και να σκεφτεί κανείς ότι την ίδια ώρα που η κυβέρνηση φροντίζει με κάθε πρόσφορο μέσο να στηρίξει την κερδοφορία των ομίλων που δραστηριοποιούνται στις αερομεταφορές, για τους εργαζόμενους του κλάδου, που το προηγούμενο διάστημα απολύθηκαν ή μπήκαν σε αναστολή σύμβασης, οι «επιλογές» τους εκτείνονται ανάμεσα στην ανεργία και στην εκ περιτροπής εργασία με μειωμένους μισθούς.

Πυλώνες

 

«Το Στέιτ Ντιπάρτμεντ θεωρεί ότι η συγκεκριμένη στάση ενισχύει τη συμμαχία του ΝΑΤΟ». Αυτά είπε για το τηλεφώνημα Μητσοτάκη - Ερντογάν εκπρόσωπος του αμερικανικού ΥΠΕΞ, δείχνοντας πως το βασικό επίδικο των «διαύλων» ανάμεσα στις κυβερνήσεις των δύο χωρών, όσο και των διευθετήσεων που δρομολογούνται υπό την «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ, είναι η διατήρηση της ΝΑΤΟικής συνοχής απέναντι στα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα. Αν σε αυτά προστεθούν και όσα καταγράφονται στην κοινή ανακοίνωση της Ομάδας Εργασίας «Υψηλού Επιπέδου Στρατηγικού Διαλόγου Ελλάδας - ΗΠΑ για Ενεργειακά Θέματα», όπου καλούνται τα κράτη της περιοχής «να προωθήσουν τις σχέσεις καλής γειτονίας προς όφελος της περιφερειακής σταθερότητας και ασφάλειας, δημιουργώντας έτσι ένα ευνοϊκό περιβάλλον για τη διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών και οδεύσεων», εύκολα διακρίνονται οι «πυλώνες» του αμερικανοΝΑΤΟικού σχεδιασμού πίσω από τα «τηλέφωνα» και τις επαφές, με στόχο να «τρέξει» η συνεκμετάλλευση του ενεργειακού πλούτου, με «ομπρέλα» ΗΠΑ, απέναντι στο σχεδιασμό της Ρωσίας και άλλων ανταγωνιστών. Μόνο που για το λαό οι «πυλώνες» αυτοί, που υπηρετούν τα συμφέροντα του κεφαλαίου, όχι μόνο δεν του διασφαλίζουν «ευημερία και σταθερότητα», αλλά είναι «βαρίδι» στα πόδια του, που τον τραβάει όλο και πιο βαθιά στην άβυσσο των ανταγωνισμών.

Στήνουν παγίδες

 

Πολυήμερη περιοδεία στη Δυτική Μακεδονία πραγματοποίησε ο πρόεδρος της Συντονιστικής Επιτροπής του «Σχεδίου Δίκαιης Αναπτυξιακής Μετάβασης στις λιγνιτικές περιοχές». Οπως μεταδίδει το ΑΠΕ - ΜΠΕ, ο Κ. Μουσουρούλης συναντήθηκε με «περισσότερους από 1.500 πολίτες και εκπροσώπους της τοπικής κοινωνίας» (!) για τη συνδιαμόρφωση με τοπικούς παράγοντες του «master plan» για την επόμενη μέρα των λιγνιτικών περιοχών, που θα τεθεί σε διαβούλευση τον Σεπτέμβρη. Στην προσπάθεια βέβαια να καθησυχάσει και να αποσπάσει συναίνεση από το λαό στο άνοιγμα νέων πεδίων κερδοφορίας για το κεφάλαιο με την περίφημη «απολιγνιτοποίηση», η κυβέρνηση δεν είναι μόνη. Οπως προκύπτει από τα ρεπορτάζ, κοινή συνισταμένη στις συναντήσεις με στελέχη της Τοπικής Διοίκησης, συνδικαλιστικές ηγεσίες και άλλους που δήθεν μάχονται τους κυβερνητικούς σχεδιασμούς, είναι η άποψη ότι «πρέπει το πρόγραμμα να πάει παραπίσω», γιατί είναι «πολύ γρήγορο το σχέδιο και δεν βγαίνει»! Δίνουν δηλαδή τη «μάχη» στους όρους και στους ρυθμούς εφαρμογής μιας πολιτικής που βγάζει από χέρι χαμένους τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα της περιοχής. Απέναντι στην παγίδα που τους στήνουν, οι εργαζόμενοι και ο λαός της Δυτικής Μακεδονίας καλούνται ακόμα πιο αποφασιστικά να οργανώσουν την πάλη τους ενάντια στην πολιτική της ΕΕ, των κυβερνήσεων και των κομμάτων της. Ολων αυτών που για χάρη της «πράσινης» κερδοφορίας ετοιμάζουν νέες στρατιές ανέργων με το κλείσιμο μονάδων και ορυχείων, ακριβότερη Ενέργεια από τα μονοπώλια των ΑΠΕ, χειρότερο περιβάλλον από την καύση σκουπιδιών και γκέτο φτηνής εργατικής δύναμης - φορολογικούς παραδείσους του κεφαλαίου, με τις «ειδικές οικονομικές ζώνες».

Ριζοσπάστης