«Ραχοκοκαλιά»
της έκθεσης της Επιτροπής αποτελούν τα νέα αντεργατικά μέτρα, με αιχμή
του δόρατος τις προτάσεις για κατεδάφιση όσων ασφαλιστικών δικαιωμάτων
είχαν απομείνει, με την προώθηση της ιδιωτικής ασφάλισης και του αμιγώς κεφαλαιοποιητικού συστήματος, που μετατρέπει την επικουρική σύνταξη σε «ατομικό επενδυτικό προϊόν».
Οι «προτάσεις» της Επιτροπής σε ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό κάθε άλλο παρά νέες είναι. Είναι αναπαραγωγή των βασικών αντιασφαλιστικών κατευθύνσεων που έχουν χαραχθεί σε όλες τις καπιταλιστικές οικονομίες και οι οποίες υλοποιούνται σταδιακά, τα τελευταία 30 χρόνια, αλλού πιο γρήγορα, αλλού πιο αργά, με βασικούς στόχους: Το τελειωτικό χτύπημα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Την απαλλαγή κράτους και μεγαλοεργοδοσίας από τις όποιες εισφορές κατέβαλλαν στα ασφαλιστικά ταμεία, κάνοντας ακόμα πιο φθηνή την ήδη τσακισμένη εργατική δύναμη. Τη διαμόρφωση όρων που θα μετατρέψουν, ακόμα μια φορά, τα τεράστια αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων που δημιουργούνται από τις εισφορές των εργαζομένων σε πάμφθηνη πηγή χρηματοδότησης των καπιταλιστικών επενδύσεων, από την απόδοση των οποίων θα εξαρτάται αν, πότε και σε τι ύψος θα καταβάλλονται συντάξεις και κοινωνικές παροχές.
Για το Ασφαλιστικό η Επιτροπή προτείνει την ενίσχυση και ολοκλήρωση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος, και για να γίνει αυτό, προτείνει πως «ο βέλτιστος τρόπος συμπλήρωσης του κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα είναι ο μετασχηματισμός της επικουρικής σύνταξης (σήμερα νοητής κεφαλαιοποίησης) σε νέα επικουρική που θα λειτουργεί πλήρως κεφαλαιοποιητικά. Δεδομένης της καθυστέρησης της ανάπτυξης του κεφαλαιοποιητικού πυλώνα στη χώρα, η μεταρρύθμιση της επικουρικής πρέπει να προχωρήσει τάχιστα και με ευρύ πεδίο εφαρμογής (ενδεικτικά, για όλους τους νέους εργαζόμενους και εθελοντικά για όσους παλαιότερους ασφαλισμένους το επιλέξουν)».
Με άλλα λόγια, οι εργαζόμενοι θα υποχρεώνονται να καταβάλλουν τις εισφορές τους σε ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα, που θα τις μετατρέπει σε αντικείμενο τζόγου στις χρηματιστηριακές αγορές, και ανάλογα με την απόδοση της επένδυσης θα διαμορφώνεται και το ποσό που θα πιστώνεται στο τέλος στον περιβόητο «ατομικό κουμπαρά» του κάθε ασφαλισμένου. Δηλαδή, αν η επένδυση δεν πάει καλά, μέσα σε ένα διάστημα δεκαετιών, με αυξημένο τον κίνδυνο γενικευμένων οικονομικών κρίσεων, με εντεινόμενους επιχειρηματικούς ανταγωνισμούς, «κανόνια» εταιρειών κ.ο.κ., μπορεί και να χαθούν εντελώς τα χρήματα των εισφορών, όπως έχει ήδη συμβεί πολλές φορές.
Για τους ίδιους όμως τους κεφαλαιοκράτες, το κεφαλαιοποιητικό σύστημα είναι ο τρόπος να βάλουν στο χέρι σχεδόν τεράστια ποσά, που σύμφωνα με την Επιτροπή υπολογίζεται πως θα «δημιουργεί νέα αποθεματικά προς επένδυση ύψους έως και 99 δισ. ευρώ σε 40 χρόνια».
Ενα ακόμα μέτρο της Επιτροπής για την ενίσχυση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος είναι η μετατροπή μέρους των ασφαλιστικών εισφορών «για κύρια και επικουρική σύνταξη στον δημόσιο διανεμητικό πυλώνα» σε «εισφορές κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα». Ηδη η κυβέρνηση της ΝΔ έχει ανακοινώσει τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για κύρια σύνταξη κατά 25%.
Παράλληλα,
η Επιτροπή προτείνει μια σειρά αντεργατικά μέτρα που έρχονται να
προστεθούν σε όλο το αντιλαϊκό οπλοστάσιο που έχει στα χέρια της η
εργοδοσία:
Οι «προτάσεις» της Επιτροπής σε ό,τι αφορά το Ασφαλιστικό κάθε άλλο παρά νέες είναι. Είναι αναπαραγωγή των βασικών αντιασφαλιστικών κατευθύνσεων που έχουν χαραχθεί σε όλες τις καπιταλιστικές οικονομίες και οι οποίες υλοποιούνται σταδιακά, τα τελευταία 30 χρόνια, αλλού πιο γρήγορα, αλλού πιο αργά, με βασικούς στόχους: Το τελειωτικό χτύπημα της Κοινωνικής Ασφάλισης. Την απαλλαγή κράτους και μεγαλοεργοδοσίας από τις όποιες εισφορές κατέβαλλαν στα ασφαλιστικά ταμεία, κάνοντας ακόμα πιο φθηνή την ήδη τσακισμένη εργατική δύναμη. Τη διαμόρφωση όρων που θα μετατρέψουν, ακόμα μια φορά, τα τεράστια αποθεματικά των ασφαλιστικών ταμείων που δημιουργούνται από τις εισφορές των εργαζομένων σε πάμφθηνη πηγή χρηματοδότησης των καπιταλιστικών επενδύσεων, από την απόδοση των οποίων θα εξαρτάται αν, πότε και σε τι ύψος θα καταβάλλονται συντάξεις και κοινωνικές παροχές.
Για το Ασφαλιστικό η Επιτροπή προτείνει την ενίσχυση και ολοκλήρωση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος, και για να γίνει αυτό, προτείνει πως «ο βέλτιστος τρόπος συμπλήρωσης του κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα είναι ο μετασχηματισμός της επικουρικής σύνταξης (σήμερα νοητής κεφαλαιοποίησης) σε νέα επικουρική που θα λειτουργεί πλήρως κεφαλαιοποιητικά. Δεδομένης της καθυστέρησης της ανάπτυξης του κεφαλαιοποιητικού πυλώνα στη χώρα, η μεταρρύθμιση της επικουρικής πρέπει να προχωρήσει τάχιστα και με ευρύ πεδίο εφαρμογής (ενδεικτικά, για όλους τους νέους εργαζόμενους και εθελοντικά για όσους παλαιότερους ασφαλισμένους το επιλέξουν)».
Με άλλα λόγια, οι εργαζόμενοι θα υποχρεώνονται να καταβάλλουν τις εισφορές τους σε ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα, που θα τις μετατρέπει σε αντικείμενο τζόγου στις χρηματιστηριακές αγορές, και ανάλογα με την απόδοση της επένδυσης θα διαμορφώνεται και το ποσό που θα πιστώνεται στο τέλος στον περιβόητο «ατομικό κουμπαρά» του κάθε ασφαλισμένου. Δηλαδή, αν η επένδυση δεν πάει καλά, μέσα σε ένα διάστημα δεκαετιών, με αυξημένο τον κίνδυνο γενικευμένων οικονομικών κρίσεων, με εντεινόμενους επιχειρηματικούς ανταγωνισμούς, «κανόνια» εταιρειών κ.ο.κ., μπορεί και να χαθούν εντελώς τα χρήματα των εισφορών, όπως έχει ήδη συμβεί πολλές φορές.
Για τους ίδιους όμως τους κεφαλαιοκράτες, το κεφαλαιοποιητικό σύστημα είναι ο τρόπος να βάλουν στο χέρι σχεδόν τεράστια ποσά, που σύμφωνα με την Επιτροπή υπολογίζεται πως θα «δημιουργεί νέα αποθεματικά προς επένδυση ύψους έως και 99 δισ. ευρώ σε 40 χρόνια».
Ενα ακόμα μέτρο της Επιτροπής για την ενίσχυση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος είναι η μετατροπή μέρους των ασφαλιστικών εισφορών «για κύρια και επικουρική σύνταξη στον δημόσιο διανεμητικό πυλώνα» σε «εισφορές κεφαλαιοποιητικού χαρακτήρα». Ηδη η κυβέρνηση της ΝΔ έχει ανακοινώσει τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών για κύρια σύνταξη κατά 25%.
Χέρι χέρι με σκληρά αντεργατικά μέτρα
- «Εξορθολογισμός των υποχρεώσεων υποβολής στοιχείων από τις επιχειρήσεις. Οι ισχύοντες κανονισμοί (...) έχουν οδηγήσει σε μια σειρά γραφειοκρατικών υποχρεώσεων εκ μέρους των εργοδοτών έναντι του κράτους. Οι υποχρεώσεις αυτές είναι όμως ορισμένες φορές αδύνατον να εκπληρωθούν (π.χ. ενημέρωση εκ των προτέρων για υπερωριακή απασχόληση για την κάλυψη έκτακτων αναγκών). Τέτοιες υποχρεώσεις πρέπει να απλοποιηθούν και να εξορθολογιστούν»! Ουσιαστικά σιγοντάρουν την εργοδοτική ασυδοσία, προτείνοντας οι εργοδότες να μπορούν να αναγκάζουν τους εργαζόμενους σε αδήλωτες υπερωρίες που υποτίθεται θα δηλώσουν εκ των υστέρων!
- «Εξορθολογισμός της χρήσης και του κόστους των υπερωριών. Η ευελιξία στη χρήση υπερωριών είναι σημαντική για την οικονομική δραστηριότητα». Σε απλά Ελληνικά προτείνουν νέα μείωση του κόστους των υπερωριών.
- «Μείωση της φορολογικής σφήνας». Δηλαδή ζητάνε τη μείωση του λεγόμενου «μη μισθολογικού κόστους» ώστε να αυγαταίνουν τα κέρδη της εργοδοσίας.
- «Προσαρμογή Εργατικού Δυναμικού. Περιορισμοί στη δυνατότητα μιας επιχείρησης να μεταβάλλει τον αριθμό των απασχολούμενων αποθαρρύνουν τη δημιουργία θέσεων εργασίας και εμποδίζουν την ανακατανομή του εργατικού δυναμικού προς επιτυχημένους και αναπτυσσόμενους τομείς και επιχειρήσεις»! Εδώ η Επιτροπή δίνει τα ρέστα της, προτείνοντας μέσα από λεκτικές φιοριτούρες οι εργοδότες να μπορούν να απολύουν όσους εργαζόμενους θέλουν, όταν θέλουν!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου