Στέφανος Βελδεμίρης

 

Στις 26 Οκτώβρη 1961, δολοφονείται στον Επτάλοφο Θεσσαλονίκης ο Στέφανος Βελδεμίρης, στέλεχος του παράνομου ΚΚΕ και της Νεολαίας ΕΔΑ.

Ηταν τρεις μέρες πριν γίνουν οι βουλευτικές εκλογές στις 29 Οκτωβρίου του 1961. Το παρακράτος του Καραμανλή και της Δεξιάς οπλίζει το χέρι του δολοφόνου χωροφύλακα, Σπυρίδων Φιλίππου, ο οποίος πυροβόλησε το ταξί που ήταν ο Στέφανος μαζί με το σύντροφό του Μόρφη για τη διανομή προεκλογικού υλικού της ΕΔΑ. Με τον τρόπο αυτό, ο Στέφανος τραυματίζεται θανάσιμα. Αυτές ήταν οι εκλογές της βίας και της νοθείας.
Ο Στέφανος Βελδεμίρης γεννήθηκε το 1937 στις Συκιές της Θεσσαλονίκης και καταγόταν από οικογένεια αντιστασιακών. Από μικρός μπήκε στη βιοπάλη για να φροντίσει τα αδέρφια του, μια και οι γονείς του κυνηγήθηκαν σε φυλακές και εξορίες. Τη ημέρα δούλευε και το απόγευμα πήγαινε στην τεχνική σχολή ηλεκτρολόγων «Ευκλείδης».

Το 1954 οργανώθηκε στην ΕΠΟΝ της σχολής και ανέπτυξε πλούσια δράση στη σχολή αλλά και στο χώρο της εργατικής νεολαίας, τα συνδικάτα και στο εργατικό κίνημα της πόλης. Ηταν ικανό και δραστήριο στέλεχος με μεγάλες οργανωτικές ικανότητες. Αφοσιωμένος στις ιδέες του Μαρξισμού - Λενινισμού πάλευε για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο. Πρωτοστάτησε στον αγώνα για την ειρήνη και τη δημοκρατία και πήρε μέρος στις διαδηλώσεις για την ανεξαρτησία της Κύπρου.

Το 1958 με τη διάλυση των κομματικών οργανώσεων εντάχθηκε οργανωτικά στη νεολαία της ΕΔΑ και είχε καθοδηγητική ευθύνη στις τεχνικές σχολές, την εργαζόμενη νεολαία και τα συνδικάτα. Στις 28 Οκτωβρίου του 1958, την Κυριακή στις 10.00 μ.μ. ο Στέφανος συλλαμβάνεται μαζί με άλλους 45 περίπου συντρόφους νεολαίους συνδικαλιστές της ΕΔΑ που ήταν στην αίθουσα του συνδικάτου οικοδόμων στο Καραβάν Σαράι. Ηταν εισηγητής της διακήρυξης για τη νεολαία της πόλης όταν όρμησαν οι χωροφύλακες και ασφαλίτες στη σύσκεψη. Τους επιβίβασαν σε δύο Τζέιμς και τους οδήγησαν στα κρατητήρια για την παράνομη συγκέντρωση. Ο Στέφανος δεν το έβαλε κάτω και συνέχισε απτόητος τη δράση.

Το 1958 το Δεκέμβρη μήνα κατατάσσεται στο στρατό. Τον στέλνουν να υπηρετήσει τη θητεία του στο στρατόπεδο τάγμα σκαπανέων στον Κολυνδρό Πιερίας. Ηταν από τα μεγαλύτερα και χειρότερα στρατόπεδα. Εφάρμοζαν καθημερινά καψώνια, χειρωνακτική δουλειά, ιδεολογική και πολιτική τρομοκρατία για να λυγίσουν τους στρατιώτες και να υπογράψουν δήλωση μετανοίας αποκηρύσσοντας τις κομμουνιστικές τους ιδέες. Ο Στέφανος δε λύγισε και βγήκε περήφανος και με ψηλά το κεφάλι. Οργάνωσε την άμυνα μαζί με τους συντρόφους και δεν υπέκυψαν. Οταν απολύθηκε από το στρατό ρίχτηκε με όλες του τις δυνάμεις στην κομματική δουλειά της Νεολαίας της ΕΔΑ.

Συνέβαλε στην οργάνωση της νεολαίας. Με την κρίση της Κούβας και την επέμβαση των Αμερικανών στο Νησί της Επανάστασης ο Στέφανος με μια ομάδα συντρόφων κατέλαβαν το Λευκό Πύργο της πόλης και κρέμασαν πανό με το σύνθημα: «ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΟΥΒΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΠΕΜΒΑΣΗ ΤΩΝ ΑΜΕΡΙΚΑΝΩΝ». Εμεινε πολλές ώρες κρεμασμένος και προκάλεσε θαυμασμό στην πόλη. Ηταν τα μαύρα χρόνια του Καραμανλή που όλα τα 'σκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

Ετοιμάζονταν οι εκλογές βίας και νοθείας του 1961 από την ΕΡΕ και την ολιγαρχία. Ηθελαν να μειώσουν το ποσοστό που πήρε η ΕΔΑ στις εκλογές του 1958 και να βγει αυτοδύναμη κυβέρνηση ΕΡΕ. Εβαλαν σε ενέργεια το σχέδιο «ΠΕΡΙΚΛΗΣ» με αρχηγό τον Γ. Παπαδόπουλο, μετέπειτα δικτάτορα του ελληνικού λαού το 1967. Εξαπέλυσαν την τρομοκρατία, τη βία και τους ξυλοδαρμούς δημοκρατικών πολιτών για να τους αλλάξουν το φρόνημα. Εκαναν την Ελλάδα ένα απέραντο στρατόπεδο. Επιστράτευσαν όλους τους μηχανισμούς που είχαν στη διάθεσή τους. Το παλάτι, ο ΙΔΕΑ - ΤΕΑ - ΜΕΑ, παρακρατικοί συνεργάτες των Γερμανών και του υποκόσμου στράφηκαν όλοι στην κοινή προσπάθεια, ώστε να υποτάξουν τον ελληνικό λαό. Το αποκορύφωμα αυτού του κλίματος τρομοκρατίας ήταν η δολοφονία του Στέφανου Βελδεμίρη και του στρατιώτη από την Πάτρα Διονύση Καρπενιώτη. Το λαϊκό και εργατικό κίνημα έχασε τα καλύτερα παιδιά του.

Η δίκη του δολοφόνου χωροφύλακα, Σπυρίδων Φιλίππου, έγινε πέντε μήνες αργότερα στο Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης.

Το δικαστήριο καταδίκασε τον Φιλίππου σε 4 χρόνια φυλάκιση σε αγροτικές φυλακές και ύστερα από δύο χρόνια αφέθηκε ελεύθερος.

Πρωτοπόροι αγωνιστές, πάνω στον ανθό της νιότης, δεν ήταν καν ούτε 25 χρόνων... Ο λαός της Θεσσαλονίκης τίμησε τον Στέφανο Βελδεμίρη. Θα μείνει για πάντα στη θύμηση και στις καρδιές των Θεσσαλονικέων, στην εργατική τάξη της πόλης. Θα μείνει στην Ιστορία της χώρας, ο αγωνιστής που δολοφονήθηκε, παλεύοντας για δημοκρατικές ελευθερίες, την παγκόσμια ειρήνη και το σοσιαλισμό.

Πολιτικές δολοφονίες στην Θεσσαλονίκη

Αναρτήθηκε από Γκαγκάριν