Η εκλογή Μπάιντεν και η φιλολογία για δήθεν «ευνοϊκή στάση» της νέας κυβέρνησης των ΗΠΑ στα Ελληνοτουρκικά γίνονται αφορμή να επισημαίνεται από διάφορες πλευρές της αστικής τάξης η ανάγκη για σταθερότερο βηματισμό της Ελλάδας με τα ευρύτερα ιμπεριαλιστικά σχέδια των ΗΠΑ στην περιοχή. Πίσω από μεγάλα λόγια, όμως, άλλοι κρύβουν και άλλοι ομολογούν ότι τα σχέδια αυτά προϋποθέτουν τη διαφύλαξη της ΝΑΤΟικής συνοχής, που περιλαμβάνει και την Τουρκία ως βασικό της πυλώνα.
Πίσω λοιπόν από τις γραφικότητες περί ...«Μπαϊντενόπουλου», που συμπαθεί την Ελλάδα και «δεν έχει χημεία με τον Ερντογάν», αλλά και την ...έκρηξη «εθνικής υπερηφάνειας» για την εκλογή μερικών Ελληνοαμερικανών υποψηφίων στη Γερουσία και τη Βουλή των Αντιπροσώπων, που θα αποτελέσουν τάχα «μοχλό πίεσης» για τα Ελληνοτουρκικά, η πραγματικότητα διαγράφεται πολύ διαφορετική για τον ελληνικό και τους άλλους λαούς της περιοχής.
Ο καβγάς στο εσωτερικό των ΗΠΑ έχει συγκεκριμένο περιεχόμενο και αφορά το ποιος μπορεί καλύτερα να αντιμετωπίσει τους ανταγωνιστές των ΗΠΑ, Κίνα και Ρωσία, που αμφισβητούν την παγκόσμια πρωτοκαθεδρία τους.
Ανεξάρτητα από ελιγμούς και διαφορετικές τακτικές, το σίγουρο είναι ότι οι ΗΠΑ δεν θα παραιτηθούν από τα συμφέροντά τους στην ευρύτερη περιοχή και σίγουρα αυτό περιλαμβάνει τη «φροντίδα» τους να κλείσουν ζητήματα ανοιχτά, που δυσκολεύουν την εξασφάλιση της συνοχής του ΝΑΤΟ και των συμμαχιών που επιδιώκουν. Μέσα σε αυτά, πρέπει να κλείσουν τα Ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό. Αρα λοιπόν είναι δεδομένο πως θα αυξηθούν οι πιέσεις για «διευθετήσεις», με την εποπτεία των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο πως κυβερνητικά στελέχη προετοιμάζουν ήδη το έδαφος για ακόμα μεγαλύτερη εμπλοκή της χώρας στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό. Οπως λένε, τώρα είναι η ώρα να παράσχει η Ελλάδα ακόμα περισσότερα δείγματα γραφής για τη σταθερή προσήλωσή της στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και στις ελληνοαμερικανικές συμφωνίες, με κορωνίδα τη Συμφωνία για τις βάσεις, προκειμένου να επιβεβαιωθεί ο ρόλος της ως του πλέον αξιόπιστου και χρήσιμου συμμάχου των ΗΠΑ στην περιοχή.
Αξιοποιούν δηλαδή την «αλλαγή σκυτάλης» στις ΗΠΑ για να επιταχύνουν και να διευρύνουν τις δεσμεύσεις που έχουν ήδη αναλάβει η προηγούμενη και η σημερινή κυβέρνηση στο πλαίσιο του ελληνοαμερικανικού «Στρατηγικού Διαλόγου»!
Συγκεκριμένα, την ανανέωση της Συμφωνίας για τις βάσεις με πολυετή και όχι με μονοετή παράταση, τη σύσφιξη των σχέσεων με τον 6ο Στόλο, όχι μόνο με την παροχή υποδομών για τον ελλιμενισμό και την επισκευή των πλοίων, αλλά και με την παροχή συνοδείας σε στρατιωτικές περιπολίες και επιχειρήσεις, την εμβάθυνση της στρατηγικής συνεργασίας με ισχυρούς συμμάχους των Αμερικανών στην περιοχή.
Ταυτόχρονα, συμπληρώνουν ότι παρά την όποια πιο ευνοϊκή στάση του Μπάιντεν, δεν πρέπει να περιμένουμε θεαματικές στροφές στην αμερικανική πολιτική, υπενθυμίζοντας το «ειδικό βάρος» της Τουρκίας κ.λπ. Τελικά, αυτό που μένει από τους πανηγυρισμούς είναι η «εγγύηση» (sic) ότι οι ΗΠΑ θα επεμβαίνουν πιο ενεργά στην περιοχή, αρκεί βέβαια και η Ελλάδα να είναι στην πρώτη γραμμή των επικίνδυνων σχεδιασμών τους.
Την ίδια «συνταγή» προτείνει και ο ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος πρωτοστάτησε τις προηγούμενες μέρες στην καλλιέργεια προσδοκιών από την εκλογή Μπάιντεν σε όλα τα μέτωπα και στα Ελληνοτουρκικά. Αυτό που ζητάει τώρα είναι να αξιοποιήσει η κυβέρνηση το «ευνοϊκότερο κλίμα» που δημιουργεί τάχα η εκλογή Μπάιντεν και να «εξαργυρώσει» με μεγαλύτερα ανταλλάγματα τη συμμετοχή της στον αμερικανοΝΑΤΟικό σχεδιασμό!
Ο λαός δεν πρέπει να τρέφει καμιά προσδοκία σε σχέση με την κυβερνητική αλλαγή στις ΗΠΑ, μια ιμπεριαλιστική δύναμη που δίνει τη μάχη για τη διεθνή της πρωτοκαθεδρία. Προπάντων, δεν πρέπει να έχει καμιά εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση, στον ΣΥΡΙΖΑ και τα άλλα αστικά κόμματα, στην αστική τάξη και τους συμμάχους της, που για τα δικά τους συμφέροντα τον μπλέκουν όλο και πιο βαθιά σε κινδύνους και περιπέτειες.
Μπροστά και στην επέτειο του Πολυτεχνείου, που το αντιιμπεριαλιστικό του μήνυμα παραμένει επίκαιρο όσο ποτέ, η δικαιολογημένη ανησυχία για τις εξελίξεις στην περιοχή να γίνει δυνατή φωνή διαμαρτυρίας και αγώνα ενάντια στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ και στη συμμετοχή της χώρας σ' αυτά.
Το άρθρο αυτό αναδημοσιεύεται από την στήλη «Η Άποψή μας» του Ριζοσπάστη της Τρίτης 10 Νοέμβρη 2020.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου