Και τι δεν ακούσαμε από την κυβέρνηση τις προηγούμενες μέρες για την ηλεκτρονική ψηφοφορία στους εκπαιδευτικούς, που έγινε το περασμένο Σάββατο και εξελίχθηκε τελικά σε φιάσκο λόγω της μεγάλης αποχής: Οτι στη «νέα ψηφιακή εποχή» το μέλλον είναι η «e-συμμετοχή» στα κοινά, ότι «έτσι εξασφαλίζεται η πιο πλατιά δημοκρατία». Οτι το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής «πρωτοπορεί» προσφέροντας την υποδομή για τέτοιες διαδικασίες, με στόχο να γενικευτούν στο συνδικαλιστικό κίνημα. Οτι έτσι θα συμμετέχουν περισσότεροι... Πράγματι, λοιπόν, η κυβέρνηση αποδείχθηκε ικανότατη στο να διοργανώσει τις ηλεκτρονικές εκλογές, γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια τις αντιρρήσεις όλων των συνδικαλιστικών οργανώσεων και την άρνηση των εκπαιδευτικών να συμμετάσχουν. Τέτοια είναι η πρεμούρα της να καθιερώσει τις «εκλογές του πληκτρολογίου», ως μέρος των συνολικότερων ανατροπών που προωθεί στο συνδικαλιστικό κίνημα, επιδιώκοντας πάνω απ' όλα να χτυπήσει τη συλλογική οργάνωση και δράση. Απόδειξη εξάλλου ότι δεν δίνει δεκάρα για τη συμμετοχή είναι ότι πάει να νομιμοποιήσει μια εκλογική διαδικασία στην οποία δεν συμμετείχε ούτε ένας στους δέκα εκπαιδευτικούς, όταν για να αποφασίσει απεργία ένα σωματείο με τους νέους νόμους, πρέπει να ψηφίσουν υπέρ το 50%+1 των ταμειακά εντάξει μελών του!
Η κυβέρνηση όμως δεν αποδείχτηκε το ίδιο ...ταλαντούχα στη διοργάνωση της τηλεκπαίδευσης, αφήνοντας χτες χιλιάδες μαθητές να κρέμονται μπροστά στις οθόνες, περιμένοντας μάταια το σύστημα να ανταποκριθεί. Οσοι βέβαια διέθεταν την αναγκαία υποδομή, αφού είναι γνωστό ότι η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτα για να εξασφαλίσει σε όλους έναν υπολογιστή ή ένα τάμπλετ, όπως διεκδικούσαν από την πρώτη στιγμή εκπαιδευτικοί, γονείς και μαθητές, βλέποντας το «λοκντάουν» στα σχολεία να έρχεται. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά το υπουργείο Ψηφιακής Πολιτικής έβγαλε και ανακοίνωση, συστήνοντας στους χρήστες του διαδικτύου να αποφεύγουν το «σερφάρισμα» για ψυχαγωγικούς λόγους τις ώρες που γίνεται η τηλεκπαίδευση, για να μην καταρρεύσει το δίκτυο. Οταν πρόκειται λοιπόν να αξιοποιήσει την πανδημία ως πρόσχημα και ως ευκαιρία για παραπέρα ανατροπές στα εργασιακά και συνδικαλιστικά δικαιώματα, η κυβέρνηση επιστρατεύει όλα τα μέσα και παίζει την τεχνολογία στα δάχτυλα. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο όταν χρειαστεί να εξασφαλίσει ακόμα και τα αυτονόητα στους μαθητές, που «λούζονται» μαζί με γονείς και εκπαιδευτικούς τα αδιέξοδα από την πολιτική διαχείρισης της πανδημίας σε βάρος των δικαιωμάτων και των αναγκών τους.
Και τι δεν «έσυραν» τις προηγούμενες μέρες - πριν ανακοινωθούν τα αποτελέσματα με καθυστέρηση περίπου 5 ημερών - τα αστικά επιτελεία στο εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ, με τις επιστολικές ψήφους (που σημειωτέον... ακόμα μετράνε σε μερικές Πολιτείες). Τι για «τριτοκοσμικό σύστημα» είπαν, τι για «ευάλωτο» σύστημα σχολίασαν, τι για κάλπες που βρέθηκαν σε... χωράφια κατέγραφαν τα ρεπορτάζ. Και την ίδια ώρα, με μια γερή δόση ειρωνείας, ακόμα και σύμμαχοι των ΗΠΑ ζητούσαν απ' όλες τις πλευρές... να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση, μπροστά στο πρωτοφανές μπάχαλο. Κι ήταν τόσο το «ξεσπάθωμα», που μείναμε με την απορία: Αλήθεια, οι ίδιοι πριν από ένα χρόνο δεν ήταν που στη συζήτηση του νομοσχεδίου για την ψήφο των αποδήμων παρουσίαζαν το εκλογικό σύστημα των ΗΠΑ ως «πρότυπο» για την επιστολική ψήφο, την οποία πρότειναν η κυβέρνηση και άλλα κόμματα; Με αυτό το «ατράνταχτο» επιχείρημα δεν μίλαγαν τάχα για «εκσυγχρονισμούς» και καταφέρονταν ενάντια σε όσους αντιδρούσαν, όπως έκανε το ΚΚΕ; Τότε βέβαια το «νταούλι» βάραγε σ' άλλο σκοπό, αλλά ποτέ δεν είναι αργά για να βγάλει ο λαός συμπεράσματα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου