Θεωρίες... και πρότυπα

 

Οι αναλύσεις περί «γυναικοκτονίας» και «πατριαρχίας» έρχονται και ξανάρχονται με αφορμή το έγκλημα στα Γλυκά Νερά, συσκοτίζοντας τους πολλαπλούς οικονομικούς και κοινωνικούς καταναγκασμούς που αναπαράγουν τη γυναικεία ανισοτιμία στο εκμεταλλευτικό σύστημα και αποτελούν τη βάση για παρωχημένα στερεότυπα και αντιλήψεις σε βάρος των γυναικών. Τι προτείνουν όλοι αυτοί για «γιατρειά»; «Ν' αλλάξουμε αντιλήψεις και μυαλά», όπως έγραφε τις προάλλες το κύριο άρθρο μιας εφημερίδας, να υπάρξει αυστηρότερο θεσμικό πλαίσιο για διακρίσεις και εγκλήματα που έχουν φυλετικά κίνητρα, να αυξηθούν οι «ευκαιρίες», με πολιτικές της ΕΕ και των κυβερνήσεων για την ισότητα και για την «εναρμόνιση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής» των γυναικών, που περιλαμβάνονται στα λεγόμενα «αναπτυξιακά» μέτρα. Δίπλα σ' αυτά, το πρότυπο που προβάλλουν είναι αυτό της επιτυχημένης επαγγελματία, που στη ζωή της αξιοποίησε τις ευκαιρίες και υπερπήδησε τα εμπόδια για να ανελιχθεί κοινωνικά και οικονομικά, φτάνοντας μέχρι και σε θέσεις - κλειδιά στο αστικό πολιτικό σύστημα, στον κρατικό μηχανισμό και σε μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους. Προβάλλεται δηλαδή ως πρότυπο η γυναίκα που συμβάλλει στην αναπαραγωγή των παραγόντων και αιτιών της γυναικείας ανισοτιμίας από επιτελική θέση στην καπιταλιστική οικονομία και στο πολιτικό σύστημα!

Τι είναι για παράδειγμα μια γυναίκα πολιτικός αστικού κόμματος που ψηφίζει την κατάργηση της κυριακάτικης αργίας ή την κατάργηση του επιδόματος τοκετού, νομοθετεί αντιλαϊκά μέτρα σε βάρος ανδρών και γυναικών, ψηφίζει για να συγχωνευτούν σχολεία; Τι είναι μια γυναίκα διευθυντικό στέλεχος που «διευθετεί» τον χρόνο εργασίας των εργαζόμενων γυναικών στην επιχείρησή της και ζητάει ελάφρυνση του «κόστους εργασίας», για να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα; Απέναντι σ' αυτά τα πρότυπα που αναπαράγει το κυρίαρχο σύστημα, στέκεται το παράδειγμα χιλιάδων γυναικών από τα λαϊκά στρώματα, που παλεύουν καθημερινά για να τα βγάλουν πέρα στη ζωή, στη δουλειά, στην οικογένεια. Που επιλέγουν τη συλλογικά οργανωμένη δράση μέσα από τα σωματεία και τους άλλους φορείς του κινήματος, διεκδικώντας σύγχρονα δικαιώματα, ουσιαστική στήριξη των γυναικών στις καθημερινές δυσκολίες, αλλά και ιδιαίτερα μέτρα με κρατική ευθύνη για εκείνες που υφίστανται κακοποιητικές και άλλες συμπεριφορές. Που αναδεικνύουν και στοχοποιούν με τον αγώνα τους τις πραγματικές αιτίες της ανισοτιμίας, δεν συμβιβάζονται με τη σημερινή κατάσταση, αλλά προσπαθούν να την ανατρέψουν, παλεύοντας ενάντια στο ίδιο το σύστημα που γεννά την ανισοτιμία και την εκμετάλλευση. Τέτοια πρότυπα μπορούν να εμπνεύσουν κι άλλες γυναίκες να σπάσουν τη σιωπή και προπάντων να μπουν ορμητικά στον αγώνα για να σπάσουν τα δεσμά της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.

Τώρα βλέπει ρίσκο

Πληθαίνουν τα «μαργαριτάρια» του υφυπουργού Κοινωνικών Υποθέσεων για το Ασφαλιστικό, στη συνέντευξη που έδωσε σε κυριακάτικη εφημερίδα, προδίδοντας τις πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης, που είναι η παραπέρα ιδιωτικοποίηση και μετατροπή της Ασφάλισης - σύνταξης σε ατομική υπόθεση. Ερωτηθείς αν θα υπάρξει αντίστοιχη μεταρρύθμιση και για τις κύριες συντάξεις, ο υπουργός βάζει από το παράθυρο τη λογική της «ποσόστωσης» σε ό,τι αφορά τα αναδιανεμητικά και κεφαλαιοποιητικά χαρακτηριστικά του συστήματος, λέγοντας ότι «δεν θέλουμε να εκθέσουμε υπερβολικά την κοινωνική ασφάλιση στον κίνδυνο των αγορών». Από κει λοιπόν που η κυβέρνηση ισχυριζόταν ότι κανένα ρίσκο δεν υπάρχει για τους ασφαλισμένους, οι οποίοι στο εξής θα τζογάρουν τις εισφορές τους στην επικουρική ασφάλιση, τώρα αναγνωρίζει τον «κίνδυνο των αγορών». Τον κίνδυνο δηλαδή να γίνουν «ατμός» τα λεφτά των ασφαλισμένων και να μην πάρουν ούτε φράγκο στο τέλος του εργάσιμου βίου. Σε άλλο σημείο, ο υφυπουργός αναγνωρίζει ότι είναι «παρακινδυνευμένο» να υπόσχεται αυξημένες συντάξεις σε ορίζοντα 25ετίας, επικαλείται όμως «την εμπειρία άλλων ανεπτυγμένων κρατών, όπου κεφαλαιοποιητικά συνταξιοδοτικά συστήματα λειτουργούν εδώ και πολλές δεκαετίες». Η διεθνής εμπειρία όμως περιλαμβάνει και πολλά ταμεία που φαλίρισαν όταν οι επενδύσεις τους έπεσαν έξω, αφήνοντας τους ασφαλισμένους χωρίς καθόλου σύνταξη. Αυτά είναι τα «καλά» του τζόγου με τις εισφορές που διαφημίζει η κυβέρνηση, μετατρέποντας τους ασφαλισμένους σε επενδυτές. Το νομοσχέδιο της κυβέρνησης, όποτε κι αν το φέρει, απορρίπτεται από το πρώτο μέχρι το τελευταίο άρθρο. Ο λόγος ανήκει στους εργαζόμενους να υπερασπιστούν τις εισφορές και τις συντάξεις τους, παλεύοντας για σύγχρονα ασφαλιστικά και εργασιακά δικαιώματα.

Το παζάρι συνεχίζεται

Στις «πάγιες θέσεις» της Τουρκίας και στην «αναμενόμενη προβολή τους» απέδωσε η κυβερνητική εκπρόσωπος τη νέα επιστολή που έστειλε ο Τούρκος εκπρόσωπος στον ΟΗΕ, θέτοντας ξανά θέμα κυριαρχίας σε μια σειρά από νησιά του Αιγαίου. Μάλιστα, ο εκπρόσωπος του κυβερνώντος κόμματος στην Τουρκία, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου, κατηγόρησε την Ελλάδα ότι «έχει μία τάση συνέχισης της πολιτικής της έντασης», ενώ με φόντο το παρασκήνιο γύρω από το Κυπριακό επέκρινε την ΕΕ ότι «σέρνεται πίσω από την πολιτική» ενός - δύο κρατών, πιστεύοντας ότι «έτσι θα κάνουν την Τουρκία να υποχωρήσει στα διμερή θέματα». Οσο λοιπόν απομακρυνόμαστε από τη συνάντηση Μητσοτάκη - Ερντογάν και τις διαβεβαιώσεις για «ήρεμο καλοκαίρι», τόσο επιβεβαιώνεται ότι είναι επικίνδυνος ο εφησυχασμός που καλλιεργεί η κυβέρνηση της ΝΔ για τα Ελληνοτουρκικά, παρουσιάζοντας ως «αποτελεσματική» και «εγγύηση» για την ειρήνη και τα κυριαρχικά δικαιώματα την πλατφόρμα διαλόγου με την τουρκική κυβέρνηση, υπό την εποπτεία των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ. Ανεξάρτητα από ...εποχή, το παζάρι για ευρύτερες ευρωατλαντικές διευθετήσεις στην περιοχή κλιμακώνεται, με διευρυμένη μάλιστα ατζέντα, όπως δείχνει και το υπόμνημα που κατέθεσε η Τουρκία στον ΟΗΕ.

Ριζοσπάστης