Κυριακή 11 Ιουλίου 2021

Αντιλαϊκό... και παρωχημένο

 

Ως «ισχυρό και ευέλικτο σύμπλεγμα υπηρεσιών» παρουσιάζει η κυβερνητική προπαγάνδα το σχέδιο «αναδιάρθρωσης» του ΕΣΥ, που θα φέρει νέα λουκέτα σε νοσοκομεία, συγχωνεύσεις και περαιτέρω υποβάθμιση του δημόσιου συστήματος Υγείας. Μπαίνουν μάλιστα στο στόχαστρο συγκεκριμένες δομές Υγείας, με τη λογική ότι «δεν γίνεται σε απόσταση 30 χιλιομέτρων να υπάρχουν δύο νοσοκομεία», αφού αυτά ...κοστίζουν. Αυτοί οι μπακαλίστικοι λογαριασμοί γύρω από τα ζητήματα της Υγείας προκαλούν τον κοινό νου. Αλήθεια, αναβαθμίστηκε ή υποβαθμίστηκε η υγειονομική περίθαλψη για τους κατοίκους της Δυτικής Αθήνας μετά το κλείσιμο του πρώην «Λοιμωδών» στην Αγία Βαρβάρα; Περισσεύουν υγειονομικοί και κλινικές ή υπάρχουν ακόμα μεγαλύτερες ανάγκες στη Δυτική Αττική, παρόλο που το «Αττικό» και το «Θριάσιο» Νοσοκομείο απέχουν μεταξύ τους 17 χιλιόμετρα; Η κυβέρνηση φέρνει ως παράδειγμα τα Νοσοκομεία Θήβας και Λιβαδειάς, που λειτουργούν σε απόσταση 50 χιλιομέτρων, λες και αυτό ήταν που εμπόδισε τη λειτουργία έστω και μίας ΜΕΘ ή μίας Πνευμονολογικής κλινικής σε κάποιο από τα δύο!

Παρουσιάζεται μάλιστα αυτό το εφιαλτικό σχέδιο ως «ενίσχυση της πρόληψης», τη στιγμή που ο φετινός προϋπολογισμός για την ΠΦΥ ήταν μειωμένος κατά σχεδόν 40% σε σχέση με πέρυσι. «Παρωχημένο» επομένως δεν είναι να λειτουργούν απρόσκοπτα όλες οι αναγκαίες υποδομές, με ευθύνη του κράτους και επαρκή χρηματοδότηση, όπως διεκδικούν υγειονομικοί, σωματεία και φορείς, με τις κινητοποιήσεις τους ακόμα και στην καρδιά της πανδημίας. Παρωχημένο είναι το σύστημα που ανοιγοκλείνει δομές Υγείας με βάση τη λογική «κόστους - οφέλους», που κάνει «εξορθολογισμούς» με κριτήριο τη δημιουργία περισσότερου «επενδυτικού χώρου» για τα αρπακτικά της Υγείας. Γι' αυτό άλλωστε και το συγκεκριμένο σχέδιο εντάσσεται στο υπερμνημόνιο «Ελλάδα 2.0», με το οποίο μπαίνει άλλη μια μέγγενη διαρκείας στις εργατικές - λαϊκές ανάγκες, ώστε να εισρεύσει ζεστό χρήμα για τα μονοπώλια από το Ταμείο Ανάκαμψης της ΕΕ.


Τιμοκατάλογος

Τον «τιμοκατάλογο» με τις αμοιβές που θα καταβάλει ο ΕΦΚΑ στους πιστοποιημένους ιδιώτες δικηγόρους, λογιστές και οικονομολόγους οι οποίοι θα εμπλακούν στη διαδικασία έκδοσης των εκκρεμών συντάξεων περιλαμβάνει η σχετική Υπουργική Απόφαση που δημοσιοποίησε το υπουργείο Εργασίας. Η αμοιβή των ιδιωτών, που φορτώνεται βέβαια σε όλους τους ασφαλισμένους, ξεκινά από 30 ευρώ και μπορεί να ξεπεράσει και τα 200 το «κεφάλι»! Μάλιστα, η ΚΥΑ δεν αποκλείει τη δυνατότητα ο ιδιώτης επαγγελματίας που θα αναλάβει τη διεκπεραίωση της αίτησης συνταξιοδότησης να ζητήσει επιπλέον αμοιβή από τον υποψήφιο συνταξιούχο. Με τον τρόπο αυτό η κυβέρνηση όχι μόνο επιβαρύνει τους υποψήφιους συνταξιούχους με πρόσθετα έξοδα για μια υπηρεσία που αυτονόητα θα έπρεπε να την παρέχει το ίδιο το κράτος, αλλά με πρόσχημα τις μεγάλες καθυστερήσεις στην απόδοση των συντάξεων, για τις οποίες ευθύνονται όλες οι κυβερνήσεις, ανοίγει διάπλατα την πόρτα στους ιδιώτες για να εδραιώσουν τις θέσεις τους και στον τομέα απόδοσης των συντάξεων. Ταυτόχρονα, «βάζει κάτω από το χαλί» όλα τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο ΕΦΚΑ: Ελλειψη προσωπικού, στελέχωση κρίσιμων υπηρεσιών, υλικοτεχνική αναβάθμιση. Ανοίγει έτσι ένα ακόμα πεδίο επιχειρηματικής δράσης, πάνω σε ένα πρόβλημα που το ίδιο το αστικό κράτος και οι κυβερνήσεις του έχουν δημιουργήσει και αναπαράγουν χρόνια τώρα.


Ταπί

Σύμφωνα με έρευνα, τα λαϊκά νοικοκυριά δούλεψαν τις 179 από τις 365 μέρες του χρόνου μόνο και μόνο για να ξεπληρώσουν τους κάθε λογής φόρους που φορτώνει στην πλάτη τους το κράτος. Ενα ξεζούμισμα δηλαδή, που συμβάλλει στη λεηλασία του λαϊκού εισοδήματος. Την ίδια στιγμή, όπως προκύπτει από τον κρατικό προϋπολογισμό, οι επιχειρηματικοί όμιλοι δεν δίνουν ούτε ...πουρμπουάρ, αφού καταβάλλουν μόλις το 2,9% επί των συνολικών φόρων. Αυτό κι αν είναι «αναδιανομή» υπέρ του κεφαλαίου και μάλιστα σε συνθήκες «επεκτατικής διαχείρισης», που διαφημίζεται από τον ΣΥΡΙΖΑ και άλλους ως πολιτική «μείωσης των ανισοτήτων». Αν στα παραπάνω προσθέσουμε και το κύμα ανατιμήσεων που φουσκώνει και θα «σκάσει» τελικά στα λαϊκά νοικοκυριά, προκύπτει ότι όσα γλιτώσει ο εργαζόμενος από τη φορομπηξία θα τα επιστρέψει στο μεγάλο κεφάλαιο από την άλλη τσέπη. Και επειδή ως «διέξοδος» παρουσιάζονται οι νέες φοροαπαλλαγές και εισφοροαπαλλαγές στους επιχειρηματικούς ομίλους, αυτό θα προσθέσει ακόμα περισσότερους λόγους για στράγγισμα των εργατικών - λαϊκών στρωμάτων. Κάπως έτσι χρηματοδοτούνται οι επενδύσεις και μπίζνες, με τους εργαζόμενους να μένουν «ταπί».

Ριζοσπάστης 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου