Τι να πει;

Πολλά γράφονται για την απόφαση της κυβέρνησης να διατηρήσει το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης στην ιδιοκτησία του ΤΑΙΠΕΔ και να ακυρώσει προς ώρας τον διαγωνισμό πώλησης του πλειοψηφικού πακέτου σε κοινοπραξίες ομίλων. Σενάρια ακούγονται πολλά, αλλά το κλειδί βρίσκεται στους «γεωστρατηγικούς λόγους» που επικαλείται η κυβέρνηση. Ειδικά μετά την έκρηξη του πολέμου στην Ουκρανία, η σημασία της Αλεξανδρούπολης στα αμερικανοΝΑΤΟικά σχέδια απέναντι στη Ρωσία έχει αναβαθμίσει. Δεν υπάρχει επομένως αμφιβολία ότι η κυβέρνηση βρίσκεται σε πλήρη συνεννόηση με ΗΠΑ - ΝΑΤΟ, που είναι άλλωστε οι πραγματικοί ιδιοκτήτες του λιμανιού, είτε μιλάμε για τα στρατιωτικά, είτε για τα επιχειρηματικά - ενεργειακά τους σχέδια, ενώ κυκλοφορούν ήδη σενάρια για στρατιωτικές υποδομές στο λιμάνι. Από την πλευρά του, ο ΣΥΡΙΖΑ εστιάζει τις όποιες «ενστάσεις» στα «σκοτεινά σημεία» του διαγωνισμού και καταγγέλλει την κυβέρνηση ότι «με τον τρόπο που χειρίστηκε το θέμα εξέθεσε τη χώρα ως επενδυτικό προορισμό»! Αυτή είναι η ανησυχία τους: Να μην παγώσουν οι επενδύσεις! Βέβαια, η στάση του αυτή βολεύει την κυβέρνηση να κρύβει κάτω από το χαλί τον πραγματικό χαρακτήρα της «επένδυσης» στην Αλεξανδρούπολη, που εκθέτει τον λαό της περιοχής σε μεγάλο κίνδυνο. Αλλά τι να πει ο ΣΥΡΙΖΑ για τη ΝΑΤΟποίηση του λιμανιού, αφού ήταν αυτός που ως κυβέρνηση ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις για μετατροπή του σε πολεμικό ορμητήριο, στο πλαίσιο της ελληνοαμερικανικής «Στρατηγικής Συμφωνίας»; Και πώς να βγάλει «κιχ» απέναντι στους ΑμερικανοΝΑΤΟικούς, όταν σήμερα ανταγωνίζεται τη ΝΔ για το ποιος μπορεί καλύτερα να ξεδιπλώσει τον σχεδιασμό τους στα Βαλκάνια, στην Ανατ. Ευρώπη και τη Μεσόγειο, χρησιμοποιώντας τις στρατιωτικές και πολιτικές υποδομές σε όλη τη χώρα;

Δικομματική...

Σε σχόλιο της «ΕΦΣΥΝ» γίνεται κριτική στην τοποθέτηση του βουλευτή του ΚΚΕ Γιάννη Γκιόκα στη Βουλή, σχετικά με το γεγονός ότι «ο ΣΥΡΙΖΑ μετέτρεψε από κακούργημα σε πλημμέλημα τις υποκλοπές με την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα το 2019». Βεβαίως, το σχόλιο (συμπτωματικά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που έκανε και η «Ομάδα Αλήθειας» της ΝΔ) αναφέρεται μόνο στο πρώτο κομμάτι της συγκεκριμένης τοποθέτησης και παραλείπει το δεύτερο, ότι την αλλαγή αυτή την διατήρησε και η ΝΔ. Το σχόλιο επιδοκιμάζει την αλλαγή του αδικήματος από κακούργημα σε πλημμέλημα, γιατί «δεν μπορεί να μπαίνει στο ίδιο τσουβάλι ένας ιδιώτης που κάνει παρακολουθήσεις για λόγους αντιζηλίας με τις επισυνδέσεις της ΕΥΠ». Ενδιαφέρον - και μάλιστα πάρα πολύ μεγάλο - έχει και η αναφορά ότι οι υποκλοπές της ΕΥΠ «δεν εμπίπτουν στην παραπάνω διάταξη γιατί είναι νόμιμες». Αλήθεια, ποιος «βγαίνει λάδι» απ' αυτήν την τοποθέτηση; Σύμφωνα πάντως με την «ΕΦΣΥΝ», υπάρχουν δύο ειδών παρακολουθήσεις: Αυτές των απατημένων συζύγων και οι «νόμιμες» της ΕΥΠ. Πολύ ενδιαφέρουσα προσέγγιση, όμως πολύ μακριά από την πραγματικότητα.

... ομερτά

Αλήθεια, δεν υπάρχουν παράνομες παρακολουθήσεις από ιδιώτες, μεγαλοπαράγοντες, μυστικές υπηρεσίες, ή και την ίδια την ΕΥΠ, παραβιάζοντας ακόμη κι αυτήν την άθλια «νομιμότητα» που διαμόρφωσαν οι κυβερνήσεις; Αλήθεια, δεν γνωρίζει ο/η συντάκτης του σχολίου ότι στο πλαίσιο του Ποινικού Κώδικα μπορούν πολύ εύκολα να προβλεφθούν διακεκριμένες περιπτώσεις του βασικού αδικήματος ή και επιβαρυντικές περιστάσεις, έτσι ώστε να ξεχωρίσει ο απατημένος/η σύζυγος (που όντως δεν μπορεί να τιμωρείται το ίδιο) από τον κρατικό υπάλληλο, από τον μεγαλοεπιχειρηματία ή από τον πράκτορα μιας μυστικής υπηρεσίας, που κάνει υποκλοπές - παρακολουθήσεις στρεφόμενος όχι φυσικά σε βάρος του/της συζύγου του, που υποψιάζεται ότι τον απατά, αλλά σε βάρος άλλων προσώπων; Αλήθεια, θα μας πει γιατί δεν προβλέφθηκαν τέτοιες περιπτώσεις στην ποινική νομοθεσία, ούτε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ούτε από την κυβέρνηση της ΝΔ, εν είδει δικομματικής «ομερτά»; Ηταν μήπως κι αυτό στο πλαίσιο του εξορθολογισμού των ποινών ή μήπως του ανορθολογισμού και του «πλυντηρίου», όπου εξομοιώνονται ανόμοιες υποθέσεις για να πέφτουν στα μαλακά κάποιοι; Με αγωνία αναμένουμε τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα... Αν υπάρχουν!

Φιέστα με εισιτήριο

Συνέδριο - φιέστα, με τη συμμετοχή κυβερνητικών και επιχειρηματικών παραγόντων, πραγματοποίησε το Ελληνικό Ινστιτούτο Υγιεινής και Ασφάλειας της Εργασίας στις 10 και 11 Νοέμβρη. Οι μόνοι που έλειπαν ήταν οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα τους, αυτοί που βιώνουν από πρώτο χέρι τι σημαίνουν τα ανεπαρκή - στην καλύτερη περίπτωση - μέτρα για την ασφάλεια και την προστασία της υγείας στους χώρους δουλειάς. Και καθώς δεν λείπει ο Μάρτης από τη Σαρακοστή, ο υπουργός Εργασίας Κ. Χατζηδάκης, αφού παρουσίασε μια εικονική πραγματικότητα για το τι συμβαίνει στους χώρους δουλειάς, ανακοίνωσε ότι στο εξής θα δημοσιοποιούνται οι αριθμοί των ελέγχων που θα γίνονται σε επιχειρήσεις από την Επιθεώρηση Εργασίας και ότι αυτό θα συμβαίνει κάθε μήνα, «αλλά και συγκεντρωτικά από την αρχή της χρονιάς». Σπουδαία τα λάχανα! Παρεμπιπτόντως, οι κυβερνήσεις είναι υποχρεωμένες να δημοσιοποιούν και τις Εκθέσεις Πεπραγμένων της Επιθεώρησης Εργασίας, αλλά τέτοιες δεν έχουν δημοσιευτεί τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Τι προσπαθούν να κρύψουν; Και δεν είναι μόνο αυτό: Ο αριθμός των εργαζομένων στις Επιθεωρήσεις Εργασίας είναι περίπου 600 για να ελέγξουν περίπου 240.000 επιχειρήσεις! Αυτό σημαίνει ότι απαιτούνται 17 χρόνια για να γίνουν έλεγχοι σε όλες τις επιχειρήσεις. Αν σε αυτά προσθέσει κανείς και τις ελλείψεις σε χρηματοδότηση και μέσα (π.χ. αυτοκίνητα), καταλαβαίνει την κοροϊδία της δημοσιοποίησης του αριθμού των ελέγχων που επαγγέλλεται η κυβέρνηση. Το καλύτερο το αφήσαμε για το τέλος: Σε ένα συνέδριο που υποτίθεται ότι συζήτησε το φλέγον ζήτημα της ασφάλειας στους χώρους δουλειάς, για να συμμετάσχει κάποιος έπρεπε να πληρώσει 160 ευρώ! Τόσο κοστολογεί προφανώς η κυβέρνηση την προστασία της ζωής των εργαζομένων...

 

Ριζοσπάστης